Bresser 88-45001 El manual del propietario

Marca: Bresser

Modelo: 88-45001

Categoría: Telescopios

Tipo: El manual del propietario

Este manual también es adecuado para

Telescope 70/900 NG

Art. No. 88-45001

Bedienungsanleitung

Operating Instructions

Mode d’emploi

Handleiding

Istruzioni per l’uso

Instrucciones de uso

Manual de utilização

Návod k použití

Upute za rukovanje

Instrukcja obsługi

Návod na použitie

Manual de utilizare

Указания за ползване

Руководство по эксплуатации

Bedienungsanleitung .................................................................. 4

Operating Instructions .............................................................. 16

Mode d’emploi ...........................................................................28

Handleiding ................................................................................40

Istruzioni per l’uso .....................................................................52

Instrucciones de uso .................................................................64

Manual de utilização ................................................................. 76

Návod k použití ...........................................................................88

Upute za rukovanje ..................................................................100

Instrukcja obsługi .................................................................... 112

Návod na použitie ....................................................................124

Manual de utilizare ..................................................................136

Указания за ползване .............................................................148

Руководство по эксплуатации .............................................160

GEFAHR für Ihr Kind!

Schauen Sie mit diesem Gerät niemals

direkt in die Sonne oder in die Nähe

der Sonne. Es besteht ERBLINDUNGSGE-

FAHR!

Kinder sollten das Gerät nur unter Aufsicht

benutzen. Verpackungsmaterialien (Plastiktü-

ten, Gummibänder, etc.) von Kindern fernhal-

ten! Es besteht ERSTICKUNGSGEFAHR!

BRANDGEFAHR!

Setzen Sie das Gerät – speziell die Lin-

sen – keiner direkten Sonneneinstrah-

lung aus! Durch die Lichtbündelung könnten

Brände verursacht werden.

GEFAHR von Sachschäden!

Bauen Sie das Gerät nicht auseinan-

der! Wenden Sie sich im Falle eines

Defekts bitte an Ihren Fachhändler. Er nimmt

mit dem Service-Center Kontakt auf und kann

das Gerät ggf. zwecks Reparatur einschi-

cken.

Setzen Sie das Gerät keinen Temperaturen

über 60° C aus!

HINWEISE zur Reinigung

Reinigen Sie die Linsen (Okulare

und/oder Objektive) nur mit dem

beiliegeden Linsenputztuch oder

mit einem anderen weichen und fusselfreien

Tuch (z.B. Microfaser) ab. Das Tuch nicht zu

stark aufdrücken, um ein Verkratzen der Lin-

sen zu vermeiden.

Zur Entfernung stärkerer Schmutzreste be-

feuchten Sie das Putztuch mit einer Brillen-

Reinigungsüssigkeit und wischen Sie damit

die Linsen mit wenig Druck ab.

Schützen Sie das Gerät vor Staub und Feuch-

tigkeit! Lassen Sie es nach der Benutzung –

speziell bei hoher Luftfeuchtigkeit – bei Zim-

mertemperatur einige Zeit akklimatisieren, so

dass die Restfeuchtigkeit abgebaut werden

kann. Setzen Sie die Staubschutzkappen auf

und bewahren Sie es in der mitgelieferten Ta-

sche auf.

SCHUTZ der Privatsphäre!

Das Teleskop ist für den Privatge-

brauch gedacht. Achten Sie die

Privatsphäre Ihrer Mitmenschen –

schauen Sie mit diesem Gerät zum Beispiel

nicht in Wohnungen!

ENTSORGUNG

Entsorgen Sie die Verpackungsmate-

rialien sortenrein. Informationen zur

ordnungsgemäßen Entsorgung erhalten Sie

beim kommunalen Entsorgungsdienstleister

oder Umweltamt.

Dies sind die Teile des Teleskops

(Abb. 1–3)

1 Teleskop-Tubus

2 Sucher

3 Justierschrauben für Sucher

4 Tubusöffnung

5 Objektiv

6 Okularhaltering

7 Scharfeinstellungsrad

8 Tubushalterung

9 Stativkopf (mit Polhöhenwiege

und Montierung)

10 Zubehörablage

11 Feststellclips (am Stativ)

12 Haltebügel (an Mittelstrebe) für Ablage

13 Stativbeine

14 Biegsame Welle (lang)

15 Biegsame Welle (kurz)

16 Stativspinne

17 Breitengrad-Einstellstab

18 3 Okulare (Ø 31,7 mm bzw. 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Zenit-Spiegel

20 Umkehrlinse 1,5x

STUFE I – Aufbau

2. Allgemeines zum Aufbau, Standort

Bevor du mit dem Aufbau beginnst, wählst du

einen geeigneten Standort für dein Teleskop.

Es wird dir helfen, wenn du dieses Gerät an

einem Ort aufbaust, an dem du gute Sicht auf

den Himmel, einen stabilen Untergrund und

genügend Platz hast.

Wichtig: Ziehe alle Schrauben nur “hand-

fest” an und vermeide so ein “Überdre-

hen” der Schrauben.

3. Stativ

Nimm das Dreibeinstativ und stelle es senk-

recht mit den Stativfüßen nach unten hin.

Nimm nun zwei der Stativbeine (13) und ziehe

diese Stativbeine vorsichtig bis zur vollständig

geöffneten Position auseinander. Das gesam-

te Stativgewicht lastet dabei auf einem Bein.

Anschließend das Stativ gerade aufstellen.

Teile am Okularhaltering (Abb. 8)

21 Klemmschraube

21a Schutzkappe

Teile am Zenit-Spiegel (Abb. 9)

22 Klemmschraube

Teile am Sucher (Abb. 10)

23 vordere Linsenfassung (Objektiv)

23a Objektiv-Konterring

24 Sucherhalter

Teile am Tubus (Abb. 12)

25 Schutzkappe

Achse mit biegsamer Welle (Abb. 13)

26,27 Klemmschraube der biegsamen Welle

Polhöhenwiege (Abb. 14)

28 Polhöhen-Klemmschraube

29 Breitengrad-Einstellstab

30 Neigeplatte

Teile der Montierung (Abb. 15)

26 Biegsame Welle (für Stundenachse,

zur Nachführung)

27 Biegsame Welle (für Deklinationsachse)

31 Vertikale Klemmung

31a Deklinationsachse

32 Schwalbenschwanzadapter

33 Horizontale Klemmung

Löse die drei Feststellclips (11) (Abb. 1 + 4) an

den Stativbeinen, ziehe einzeln jedes Stativ-

bein auf die gewünschte Länge heraus (siehe

Abb. 4), schließe die Feststellclips und setze

das Stativ auf einen festen ebenerdigen Un-

tergrund.

TIPP:

Eine kleine Wasserwaage auf der Zubehörab-

lage kann dir bei der waagerechten Aufstel-

lung deines Stativs helfen.

4. Ablage montieren

Die Zubehörablage (10) (Abb. 1 + 3) wird mit

der achen Seite nach unten mittig auf die

Stativspinne (16) (Abb. 1) gesteckt und durch

eine Drehung um 60° im Uhrzeigersinn mon-

tiert (Abb. 5).

Die drei Nasen der Ablageplatte müssen mit

den Haltebügeln (12) (Abb. 1 + 3) der Mit-

telstreben übereinstimmen und eingerastet

werden. Wenn nötig, hierzu die Stativspinne

ein wenig nach unten drücken.

5. Tubus

Zur Montage des Teleskop-Tubus (1) (Abb. 1)

löst du die Verschlussschraube der Tubus-

schelle (8) (Abb. 6) und klappst die Schelle

auf.

Lege den Tubus mittig in die Halterung und

klappe die Schelle wieder zu. Die Verschluss-

schraube an der Halterung bitte handfest an-

ziehen.

Setze nun den Tubus einschließlich Tubus-

halterung mit der Objektivöffnung in der mar-

kierten Richtung (N-Markierung auf dem Sta-

tivkopf, Nord-Pfeil u. Teleskopabbildung an

der Montierung) auf die Montierung. Befesti-

ge dann die Tubushalterung mit der Klemm-

schraube des Schwalbenschwanzadapters

am Montierungskopf (Abb. 7).

6. Okular einsetzen

Deinem Teleskop liegen in der Grundausstat-

tung drei Okulare (18) (Abb. 2) und ein Zenit-

Spiegel (19) (Abb. 2) bei. Mit den Okularen

bestimmst du die jeweilige Vergrößerung dei-

nes Teleskopes.

Bevor du die Okulare und den Zenit-Spiegel

einsetzt, entfernst du die Schutzkappe (21a)

aus dem Okularhaltering (6) (Abb. 1). Lockere

die Klemmschrauben (21) am Okularhaltering

und stecke zuerst den Zenit-Spiegel hinein.

Ziehe die Klemmschraube (21) danach wie-

der an.

Am Sucherhalter benden sich Justierschrau-

ben für den Sucher (3) (Abb. 1): zwei Klemm-

schrauben (schwarz) und eine federgelagerte

Konterschraube (silbern). Die Klemmschrau-

ben (schwarz) sind soweit gleichmäßig einzu-

drehen, dass dabei ein Widerstand zu spüren

ist; das Sucherfernrohr ist dann gesichert.

Bevor du mit einer Beobachtung startest, ist

es zwingend notwendig das Sucherfernrohr

zu justieren – hierbei haben das Sucherfern-

rohr und das Hauptteleskop exakt auf diesel-

be Position zu deuten. Zur Ausrichtung gehst

du wie folgt vor:

Nimm das 20-mm-Okular, setze es in den

Zenit-Spiegel und richte das Hauptteleskop

auf ein einfach zu ndendes, eindeutig de-

niertes irdisches Objekt (Abb. 11, z. B. Kirch-

turmspitze, Dachgiebel eines Wohnhauses).

Die Entfernung sollte mindestens 200–300 m

Meter betragen. Hole das Objekt exakt in die

Gesichtsfeldmitte des Okulars.

Die Bildwiedergabe ist zwar aufrecht, jedoch

seitenverkehrt. Im Sucher ist die Bildwieder-

gabe hingegen aufrecht und seitenrichtig.

Drehe nun (rechts/links) an einer der beiden

Klemmschrauben des Sucherfernrohrs und

blicke dabei fortwährend durch den Sucher.

Mache solange damit weiter, bis das Faden-

kreuz des Suchers exakt die Position erreicht

hat, die dem Anblick durch das Okular des

Hauptteleskops entspricht.

Scharfeinstellung des Sucherfernrohrs:

Drehe die vordere Linsenfassung (23) ein bis

zwei Umdrehungen nach links. Nun kannst du

den Konterring (23a) einzeln verstellen.

Anschließend befestigst du auf die glei-

che Weise durch Öffnen und Schließen der

Klemmschrauben (22) das 20-mm-Okular im

Zenit-Spiegel.

Achte darauf, dass der Okulareinblick senk-

recht nach oben zeigt. Das erleichtert den

Einblick. Andernfalls löst du die Klemm-

schraube (21) am Okularhaltering und drehst

den Zenit-Spiegel in diese Position.

7. Sucher-Montage und -Ausrichtung

Schiebe den Fuß des Sucherhalters (24) voll-

ständig in die Sucherhalter-Basis am Teleskop-

Tubus (Abb. 10). Der Sucherhalter rastet ein.

Achte darauf, dass das Objektiv des Suchers

in Richtung vordere Tubusöffnung zeigt.

STUFE II – Die Benutzung des Teleskops

1. Handhabung – Montierung

Dein Teleskop ist mit einer Montierung aus-

gestattet, die dir zwei Arten der Beobachtung

ermöglicht.

A: Azimutal = Ideal für die Erdbeobachtung

(terrestrische Beobachtung)

B: Parallaktisch = Ideal für die Himmelsbe-

obachtung (Astro-Beobachtung)

Zu A:

Bei der Azimutalen Aufstellung wird das Tele-

skop in horizontaler und vertikaler Richtung

geschwenkt.

9. Biegsame Wellen

Um die exakte Feineinstellung der Deklina-

tions- und Rektaszensionsachse zu erleich-

tern, werden die biegsamen Wellen an die

dafür vorgesehenen Halterungen der beiden

Achsen gesetzt.

Die lange biegsame Welle (14) (Abb. 1) wird

parallel zum Teleskop-Tubus montiert. Die

Befestigung erfolgt mit einer Klemmschraube

(16, 17) an der vorgesehenen Einkerbung der

Achse.

Die kurze biegsame Welle (15) (Abb. 1) wird

seitlich montiert. Die Befestigung erfolgt mit

einer Klemmschraube (16, 17) an der vorge-

sehenen Einkerbung der Achse. Dein Teles-

kop ist nun einsatzbereit.

Schaue durch den Sucher und fokussiere auf

ein fernes Objekt. Drehe die vordere Linsen-

fassung (23) in die eine oder andere Richtung,

bis das Objekt scharf erscheint. Schraube

nun den Konterring (23a) in Richtung Linsen-

fassung.

8. Schutzkappen

Um das Innere deines Teleskopes vor Staub

und Schmutz zu bewahren, ist die Tubusöff-

nung durch eine Schutzkappe (25) geschützt.

Ebenso bendet sich eine Schutzkappe (21)

auf dem Okularhaltering (6) (Abb. 1).

Nimm zur Beobachtung die Kappen von den

Öffnungen.

ten kannst du dann mit der Astro-Beobachtung

beginnen.

Beobachte nicht aus geschlossenen Räumen

heraus und stelle dein Teleskop mit dem Zu-

behör ca. 30 Minuten vor Beginn der Beob-

achtung an seinen Standort, um einen Tem-

peraturausgleich im Tubus zu gewährleisten.

Desweiteren solltest du darauf achten, dass

dein Teleskop auf einem ebenerdigen, stabi-

len Untergrund steht.

3. Erstausrichtung

Löse die Polhöhen-Klemmschraube (28) und

stelle die Neigeplatte (32) grob nach der Ska-

la des Breitengrad-Einstellstabes (29), auf

den Breitengrad deines Standortes ein (in

Deutschland ca. 50°). Stelle das Dreibeinsta-

tiv mit der Nord-Markierung (N) in Richtung

Norden. Die Oberseite der Neigeplatte zeigt

ebenfalls nach Norden. Der Breitengrad-Ein-

stellstab zeigt nach Süden.

4. Einstellen der geograschen Breite

Ermittle den Breitengrad deines Beobach-

tungsstandortes aus einer Straßenkarte, ei-

nem Atlas oder aus dem Internet. Deutsch-

land liegt zwischen 54° (Flensburg) und 48°

(München) nördlicher geographischer Breite.

Löse jetzt die Polhöhen-Klemmschraube (28)

und neige die Neigeplatte (32), bis die Zahl,

die am Breitengrad-Einstellstab (29) bei der

Klemmung steht, dem Breitengrad deines

Standortes entspricht (z. B. 51°).

TIPP:

Den genauen Breitengrad deines Beobach-

tungsstandortes ndest du in einem Atlas im-

mer am rechten oder linken Rand einer Land-

karte. Informationen erhältst du außerdem

bei deiner Stadtverwaltung, deinem Katas-

teramt oder auch im Internet: Hier z. B. unter

www.heavens-above.com. Dort kannst du un-

ter „Anonymous user > Select“ dein Land aus-

wählen; die Daten werden dann angezeigt.

5. Endausrichtung

Drehe die Deklinationachse (8) einschließlich

der Teleskophalterung um 90° nach oben

(weiße Pfeilmarkierungen vorne an der Mon-

tierung stehen einander gegenüber). Setze

den Tubus richtig herum (siehe Teleskopab-

bildung und Nordpfeil) in die Halterung und

ziehe die Klemmschraube fest. Der Okular-

auszug des Teleskops zeigt nun in Richtung

Boden, das Objektiv in Richtung Polarstern.

Löse nacheinander die Klemmung des Brei-

tengrad-Einstellstabs und die Deklinations-

achse und bringe den Polarstern in die Mitte

des Okular-Gesichtsfeldes. Anschließend die

Löse die Polhöhen-Klemmschraube (28) und

senke die Neigeplatte (30), bis sie waage-

recht steht (d. h. bis zum Anschlag). Ziehe die

Polhöhen-Klemmschraube wieder an.

Löse die vertikale Klemmung (31) und stelle

den Tubus waagerecht. Ziehe die Klemmung

wieder an.

Das Teleskop kann nun durch Drehen der bei-

den biegsamen Wellen (14, 15) (Abb. 1) hori-

zontal und vertikal bewegt werden.

Zu B: Siehe Kapitel (3–11).

2. Aufstellung (bei Nacht)

Ein dunkler Standort ist für viele Beobachtun-

gen sehr wichtig, da störende Lichter (Lam-

pen, Laternen) die Detailschärfe des Teles-

kop-Bildes erheblich beeinträchtigen können.

Wenn du von einem hellen Raum nachts ins

Freie gehst, müssen sich deine Augen erst an

die Dunkelheit gewöhnen. Nach ca. 20 Minu-

Gegebenenfalls kannst du nun mit Hilfe der

biegsamen Wellen das Teleskop genauer auf

den Stern ausrichten sowie die Einstellung

der Bildschärfe am Scharfeinstellungsrad (7)

(Abb. 1) vornehmen.

Desweiteren kannst du jetzt durch einen Oku-

lar-Wechsel (auf kleinere Brennweite) eine hö-

here Vergrößerung einstellen. Bitte beachte,

dass die Vergrößerung der Sterne kaum wahr-

zunehmen ist.

TIPP:

Okulare sind dem Auge zugewandte Lin-

sensysteme. Mit dem Okular wird das im

Brennpunkt des Objektivs entstehende Bild

aufgenommen, d.h. sichtbar gemacht und

nochmals vergrößert. Man benötigt Okulare

mit verschiedenen Brennweiten, um verschie-

dene Vergrößerungen zu erreichen.

Klemmung wieder fest anziehen. Das Drei-

beinstativ darf nun nicht mehr bewegt oder

verstellt werden, weil die Ausrichtung sonst

verloren geht. Das Teleskop ist nun korrekt

ausgerichtet.

Diese Prozedur ist notwendig, damit die Nach-

führung der Himmelsobjekte gegeben ist.

6. Nachführ- bzw. Beobachtungsposition

Löse die vertikale Klemmung (8) und neige

den Teleskop-Tubus um 90° nach unten.

Löse die horizontale Klemmung (33) und dre-

he das Teleskop um 180° nach rechts bzw.

links, bis die Objektivlinse in Richtung Him-

mel zeigt.

Ziehe alle Klemmungen wieder fest an, so

dass eine Nachführung über die biegsame

Welle erfolgen kann.

Die manuelle Betätigung der Stundenachse

(Rektaszensionsachse, R.A.-Achse) über die

biegsame Welle (26) gleicht die Erddrehung

aus, so dass das positionierte Objekt stets im

Gesichtsfeld des Okulars bleibt.

Möchtest du zu einem anderen Objekt

schwenken, löse die Klemmungen, schwen-

ke mit dem Tubus in die passende Richtung

und ziehe die Klemmungen wieder an. Die

Feineinstellung erfolgt weiterhin mit den bieg-

samen Wellen (14, 15) (Abb. 1).

7. Sucher

Dein Teleskop ist nun grob ausgerichtet und

eingestellt.

Um eine bequeme Beobachtungsposition zu

erreichen, löse vorsichtig die Schraube der

Tubusschelle (8) (Abb. 1), so dass du den

Teleskop-Tubus drehen kannst. Bringe das

Okular und das Sucherfernrohr in eine Positi-

on, aus der du bequem beobachten kannst.

Die Feinausrichtung erfolgt mit Hilfe des Su-

cherfernrohres (2). Blicke durch den Sucher

und versuche z. B. den Polarstern (Abb. 16)

mittig im Fadenkreuz des Suchers einzustel-

len (Abb. 17). Bei der exakten Einstellung

wird die Welle der Stundenachse (26) sowie

die Welle der Deklinationsachse (27) behilf-

lich sein.

8. Beobachtung

Nachdem du den Polarstern im Sucher einge-

stellt hast, wirst du, wenn du nun durch das

Okular blickst, den Polarstern im Teleskop er-

kennen können.

Beginne jede Beobachtung mit einem Okular

mit niedriger Vergrößerung (= hohe Brennwei-

te, z. B. 20 mm).

9. Sternensuche

Anfangs fällt dir die Orientierung am Ster-

nenhimmel sicherlich schwer, da Sterne und

Sternbilder immer in Bewegung sind und je

nach Jahreszeit, Datum und Uhrzeit ihre Posi-

tion am Himmel verändern.

Die Ausnahme bildet der Polarstern. Durch

ihn verläuft (ziemlich genau) die verlängert

gedachte Polachse der Erde. Der sog. Him-

melsnordpol bildet den Ausgangspunkt aller

Sternenkarten.

Der Zenit-Spiegel (19) (Abb. 2) bewirkt eine

Bildumkehrung (spiegelverkehrt) und wird nur

zur Himmelsbeobachtung eingesetzt.

Um ein seitenrichtiges und aufrechtes Bild zu

sehen, musst du die mitgelieferte Umkehrlin-

se verwenden.

Löse die Klemmschraube (21) und entferne

den Zenit-Spiegel aus dem Okularhaltering

(6) (Abb. 1). Setze nun die Umkehrlinse (20)

(Abb. 2) gerade in den Okularhaltering ein und

ziehe die Klemmschraube wieder handfest

an. Dann das Okular (z. B. f = 20 mm) in die

Öffnung der Umkehrlinse einsetzen und die

Klemmschraube dort anziehen.

Brennweite des Teleskops : Brennweite des Okulars = Vergrößerung

Also berechnen wir: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Hinweis:

Auf der Zeichnung (Abb. 18) siehst du einige

bekannte Sternbilder und Sternanordnungen,

die das ganze Jahr über sichtbar sind. Die An-

ordnung der Gestirne ist allerdings abhängig

von Datum und Uhrzeit.

Wenn du dein Teleskop auf einen dieser Ster-

ne ausgerichtet hast, wirst du feststellen, dass

er nach kurzer Zeit aus dem Gesichtsfeld dei-

nes Okulars verschwunden ist. Um diesen

Effekt auszugleichen, betätigst du die bieg-

same Welle (17) der Stundenachse, und dein

Teleskop wird der scheinbaren Bahn dieses

Sternes folgen.

10. Zubehör

Deinem Teleskop liegen in der Grundausstat-

tung drei Okulare (18) (Abb. 2) bei. Durch

Auswechseln der Okulare bestimmst du die

jeweilige Vergrößerung deines Teleskopes.

11. Abbau des Teleskops

Nach einer hoffentlich interessanten und er-

folgreichen Beobachtung empehlt es sich,

das gesamte Teleskop in einem trockenen

und gut gelüfteten Raum zu lagern. Vergiss

bitte nicht, die Schutzkappen auf die vordere

Tubusöffnung und in den Okularhaltering zu

stecken. Auch sollten alle Okulare und opti-

schen Zubehörteile in ihre entsprechenden

Behälter verstaut werden.

TIPP:

Für die astronomische Beobachtung eignet

sich die Umkehrlinse nicht. Arbeite hier nur

mit dem Zenit-Spiegel und einem Okular. Für

Erd- und Naturbeobachtungen kannst du die

Umkehrlinse mit einem Okular verwenden.

Fehler Abhilfe

Kein Bild

Staubschutzkappe von der Objektivöffnung

entfernen

Unscharfes Bild

Scharfeinstellung am Scharfeinstellungsrad

vornehmen

Keine Scharfeinstellung möglich

Temperaturausgleich abwarten (ca. 30

Minuten)

Schlechtes Bild Beobachten Sie nie durch eine Glasscheibe

Beobachtungsobjekt im Sucher, aber nicht

im Teleskop sichtbar

Sucher justieren (siehe Kapitel 7)

Schwergängige Nachführung der Achsen

über Wellen

Teleskop ausbalancieren

Trotz Zenitspiegel „schiefes” Bild

Der Okular-Stutzen im Zenitspiegel muss

senkrecht ausgerichtet werden

Fehlerbeseitigung:

1. Technische Daten:

• Zweilinsiges Objektiv-System

(Achromat) aus Glasmaterial

• Azimutale Montierung mit

Polhöhenwiege (Optimiertes

Montierungssystem mit

biegsamen Wellen)

• Vergrößerung: 45x – 337,5x

• Objektivdurchmesser: 70 mm

• Brennweite: 900 mm

• 3 Okulare: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Zenitspiegel

• 6x25 Sucherfernrohr

• 1,5x Umkehrlinse

• Höhenverstellbares Aluminium-Stativ

2. Mögliche Beobachtungsobjekte:

Nachfolgend haben wir für dich einige sehr

interessante Himmelskörper und Sternhaufen

ausgesucht und erklärt. Auf den zugehörigen

Abbildungen am Ende der Anleitung kannst du

sehen, wie du die Objekte durch dein Teles-

kop mit den mitgelieferten Okularen bei guten

Sichtverhältnissen sehen wirst:

Der Mond

Der Mond ist der einzige natürliche Satellit der

Erde. (Abb. 19)

Durchmesser: 3.476 km

Entfernung: ca. 384.401 km

Der Mond ist seit prähistorischer Zeit bekannt.

Er ist nach der Sonne das zweithellste Objekt

am Himmel. Da der Mond einmal im Monat

um die Erde kreist, verändert sich ständig der

Winkel zwischen der Erde, dem Mond und

der Sonne; man sieht das an den Zyklen der

Mondphasen. Die Zeit zwischen zwei aufei-

nander folgenden Neumondphasen beträgt

etwa 29,5 Tage (709 Stunden).

Orion-Nebel (M 42)

M 42 im Sternbild Orion (Abb. 20)

Rektaszension: 05:32,9 (Stunden : Minuten)

Deklination: –05:25 (Grad : Bogenminuten)

Entfernung: 1.500 Lichtjahre

Mit einer Entfernung von etwa 1500 Lichtjah-

ren ist der Orion-Nebel (Messier 42, kurz M

42) der hellste diffuse Nebel am Himmel – mit

dem bloßen Auge sichtbar, und ein lohnendes

Objekt für Teleskope in allen Größen, vom

kleinsten Feldstecher bis zu den größten erd-

gebundenen Observatorien und dem Hubble

Space Telescope.

Es handelt sich um den Hauptteil einer weit

größeren Wolke aus Wasserstoffgas und

Staub, die sich mit über 10 Grad gut über die

Hälfte des Sternbildes Orion erstreckt. Die

Ausdehnung dieser gewaltigen Wolke beträgt

mehrere hundert Lichtjahre.

Ringnebel in der Leier (M 57)

M 57 im Sternbild Leier (Abb. 21)

Rektaszension: 18:51,7 (Stunden : Minuten)

Deklination: +32:58 (Grad : Bogenminuten)

Entfernung: 2.000 Lichtjahre

Der berühmte Ringnebel M 57 im Sternbild

Leier wird oft als der Prototyp eines plane-

tarischen Nebels angesehen; er gehört zu

den Prachtstücken des Sommerhimmels der

Nordhalbkugel. Neuere Untersuchungen ha-

ben gezeigt, dass es sich aller Wahrschein-

lichkeit nach um einen Ring (Torus) aus hell

leuchtender Materie handelt, die den Zent-

ralstern umgibt (nur mit größeren Teleskopen

sichtbar), und nicht um eine kugel- oder el-

lipsoidförmige Gasstruktur. Würde man den

Ringnebel von der Seitenebene betrachten,

würde er dem Hantel-Nebel (M 27) ähneln.

Wir blicken bei diesem Objekt genau auf den

Pol des Nebels.

Hantel-Nebel im Füchslein (M 27)

M 27 im Sternbild Füchslein (Abb. 22)

Rektaszension: 19:59,6 (Stunden : Minuten)

Deklination: +22:43 (Grad : Bogenminuten)

Entfernung: 1.250 Lichtjahre

Der Hantel-Nebel (M 27) im Füchslein war der

erste planetarische Nebel, der überhaupt ent-

deckt worden ist. Am 12. Juli 1764 entdeckte

Charles Messier diese neue und faszinieren-

de Klasse von Objekten. Wir sehen dieses

Objekt fast genau von seiner Äquatorialebe-

ne. Würde man den Hantel-Nebel von einem

der Pole sehen, würde er wahrscheinlich die

Form eines Ringes aufweisen und dem An-

blick ähneln, den wir von dem Ringnebel M 57

kennen. Dieses Objekt kann man bereits bei

halbwegs guten Wetterbedingungen bei klei-

nen Vergrößerungen gut sehen.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Der Mond

Orion-Nebel (M 42)

Ringnebel in

der Leier (M 57)

Hantel-Nebel

im Füchslein (M 27)

3. Kleines Teleskop-ABC

Was bedeutet eigentlich ...

Barlow-Linse:

Mit der Barlow-Linse, benannt nach ihrem

Ernder Peter Barlow (britischer Mathema-

tiker und Physiker, 1776-1862), kann die

Brennweite eines Fernrohrs erhöht werden.

Abhängig vom jeweiligen Linsentyp ist eine

Verdopplung oder sogar Verdreifachung der

Brennweite möglich. Dadurch kann natürlich

auch die Vergrößerung gesteigert werden.

Siehe auch „Okular“.

Brennweite:

Alle Dinge, die über eine Optik (Linse) ein Ob-

jekt vergrößern, haben eine bestimmte Brenn-

weite. Darunter versteht man den Weg, den

das Licht von der Linse bis zum Brennpunkt

zurücklegt. Der Brennpunkt wird auch als Fo-

kus bezeichnet. Im Fokus ist das Bild scharf.

Bei einem Teleskop werden die Brennweiten

des Fernrohrs und des Okulars kombiniert.

Linse:

Die Linse lenkt das einfallende Licht so um,

dass es nach einer bestimmten Strecke

(Brennweite) im Brennpunkt ein scharfes Bild

erzeugt.

Okular:

Ein Okular ist ein deinem Auge zugewandtes

System aus einer oder mehreren Linsen. Mit

einem Okular wird das im Brennpunkt einer

Linse entstehende scharfe Bild aufgenommen

und nochmals vergrößert.

Für die Berechnung der Vergrößerung gibt es

eine einfache Rechenformel:

Brennweite des Fernrohrs : Brennweite des

Okulars = Vergrößerung

Du siehst: Bei einem Teleskop ist die Vergrö-

ßerung sowohl von der Brennweite des Oku-

lars als auch von der Brennweite des Fern-

rohrs abhängig.

Daraus ergibt sich anhand der Rechenformel

folgende Vergrößerung, wenn du ein Oku-

lar mit 20 mm und ein Fernrohr mit 600 mm

Brennweite verwendest:

600 mm : 20 mm = 30fache Vergrößerung

Umkehrlinse:

Die Umkehrlinse wird vor dem Okular in den

Okularstutzen des Fernrohrs eingesetzt. Sie

kann durch die integrierte Linse die Vergrö-

ßerung durch das Okular zusätzlich steigern

(meist um das 1,5-fache). Das Bild wird – wie

der Name schon sagt – bei Verwendung einer

Umkehrlinse umgekehrt und erscheint auf-

recht stehend und sogar seitenrichtig.

Vergrößerung:

Die Vergrößerung entspricht dem Unterschied

zwischen der Betrachtung mit bloßem Auge

und der Betrachtung durch ein Vergröße-

rungsgerät (z.B. Teleskop). Dabei ist die Be-

trachtung mit dem Auge einfach. Wenn nun

ein Teleskop eine 30-fache Vergrößerung hat,

so kannst du ein Objekt durch das Teleskop

30 Mal größer sehen als mit deinem Auge.

Siehe auch „Okular“.

Zenitspiegel:

Ein Spiegel, der den Lichtstrahl im rechten

Winkel umleitet. Bei einem geraden Fernrohr

kann man so die Beobachtungsposition kor-

rigieren und bequem von oben in das Okular

schauen. Das Bild durch einen Zenitspiegel

erscheint zwar aufrecht stehend, aber seiten-

verkehrt.

RISK to your child!

Never look through this device directly

at or near the sun. There is a risk of

BLINDING YOURSELF!

Children should only use this device under su-

pervision. Keep packaging materials (plastic

bags, rubber bands, etc.) away from children.

There is a risk of SUFFOCATION!

Fire/Burning RISK!

Never subject the device - especially

the lenses - to direct sunlight. Light ray

concentration can cause res and/or burns.

RISK of material damage!

Never take the device apart. Please

consult your dealer if there are any

defects. The dealer will contact our service

centre and send the device in for repair if nee-

ded.

Do not subject the device to temperatures ex-

ceeding 60 C.

TIPS on cleaning

Clean the lens (objective and eyepi-

ece) only with the cloth supplied or

some other soft lint-free cloth (e.g.

micro-bre). Do not use excessive pressure -

this may scratch the lens.

Dampen the cleaning cloth with a spectacle

cleaning uid and use it on very dirty lenses.

Protect the device against dirt and dust. Lea-

ve it to dry properly after use at room tempe-

rature. Then put the dust caps on and store

the device in the case provided.

RESPECT privacy!

This device is meant for private use.

Respect others‘ privacy – do not

use the device to look into other

people‘s homes, for example.

DISPOSAL

Dispose of the packaging material/s as

legally required. Consult the local au-

thority on the matter if necessary.

Your telescope has the following parts

(Figures 1–3)

1 Telescope tube

2 Finder

3 Adjusting crews for nder

4 Tube opening

5 Objective lens

6 Eyepiece holder

7 Focus adjustment knob

8 Tube holder

9 Tripod head (with pole elevator

cradle and mount)

10 Accessory tray

11 Locking clips (on tripod)

12 Mounting bracket for the tray

(on division bar)

13 Tripod legs

14 Flexible shaft (long)

15 Flexible shaft (short)

16 Tripod leg brace

17 Latitude control rod

18 3 Eyepices (Ø 31.7 mm or 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4mm

19 Zenith mirror

20 Inverting lens 1.5x

STEP I – Assembly

2. General Information regarding Assem-

bly, Positioning

Before beginning with the assembly, choose a

suitable position for your telescope.

It will help if you assemble this apparatus at

a spot from where you have a clear view of

the sky, a sturdy surface beneath you, and

enough space.

Important: Tighten screws only as much

as you can by hand - do not „over-tighten“

the screws.

3. Tripod

Take the three-legged tripod and set it vertically

on the oor with the feet pointing downwards.

Now take two of the tripod legs (13) and pull

these legs carefully out away from each other,

until they have reached their fully opened po-

sition. During this time, the entire weight of the

Parts of the Eyepiece holder (Figure 8)

21 Clamping screw

21a Lens Cover

Parts of the Zenith Mirror (Figure 9)

22 Clamping screw

Parts of the Finder (Figure 10)

23 Front lens mount (objective lens)

23a Objective lens counter-ring

24 Finder holder

Parts of the Telescope Tube (Figure 12)

25 Lens Cover

Axel with exible shaft (Figure 13)

26,27 Clamping screw for the exible shaft

Pole elevator cradle (Figure 14)

28 Clamping screw for pole elevator cradle

29 Latitude control rod

30 Tilt plate

Parts of the Mount (Figure 15)

26 Flexible shaft (for counterweight shaft,

for tracking)

27 Flexible shaft (for declination shaft)

31 Vertical clamp

31a Declination shaft

32 Dovetail adapter

33 Horizontal clamp

tripod rests on one leg. Finally, set the tripod

down on all legs, so that it stands straight.

Loosen the three locking clips (11) (Figure 1

+ 4) on the tripod legs, pull each individual

tripod leg out until it has reached the desired

length (see gure 4), close up the locking

clips and set the tripod down on a sturdy, even

surface.

TIP:

A small water level on the accessory tray can

help you position your tripod horizontally.

4. Mounting the tray:

The accessory tray (10) (Figure 1 + 3) must be

positioned with its at side down in the midd-

le of the tripod leg brace (16) (Figure 1), and

then must be mounted by turning it 60° in a

clockwise direction (Figure 5).

The three projections on the tray plate must

match up to the mounting brackets on the di-

vision bars (12) (Figures 1 + 3) and must snap

into place. If necessary, you may push the tri-

pod leg brace downwards a little.

5. Tube

In order to mount the telescope tube (1) (Fig.

1), loosen the locking screw on the tube

clamp (8) (Fig. 6) and open up the clamp.

Set the tube in the middle of the holder and

snap the clamp shut again. Please screw the

locking screw on the holder tightly, using your

hand only.

Now set the tube (and holder) onto the mount

with the objective opening in the direction

marked (N-marking on the tripod head, nor-

th point and telescope gure on the mount).

Then fasten the tube holder with the clamping

screw of the dovetail adapter on the mount

head (Figure 7).

6. Inserting the Eyepiece

Three eyepieces (18) (Figure 2) and one ze-

nith mirror (19) (Figure 2) come with your te-

lescope. With the eyepieces, you can control

the magnication of your telescope.

Before installing the eyepieces and the zenith

mirror, take the lens cap (21a) out of the eye-

piece holder (6) (Figure 1). Loosen the clam-

ping screws (21) on the eyepiece holder and

insert the zenith mirror. Then screw the clamp

screws (21) back on.

On the nder holder, there are adjusting

screws for the nder (3) (Figure 1): two clamp

screws (black) and one spring-loaded counter

screw (silver). The clamp screws (black) are

to be screwed (equally as far) in so that you

can feel some resistance; the nderscope is

then secure.

Before beginning an observation, it is abso-

lutely necessary that you align the ndersco-

pe – the nderscope and the main telescope

must point to exactly the same position. Here

is the process for alignment:

Take the 20-mm eyepiece, set it into the ze-

nith mirror and aim the main telescope at an

easy to nd, clearly dened earthbound ob-

ject (Figure 11, e.g. church steeple, gable of

a house). The object should be at least 200-

300 meters away. Hone in on the object so

that it is exactly in the middle of the eld of

vision when you look through the eyepiece.

The image reproduced will be upright, but

rotated around its vertical axis (you will see a

mirror-image). In the nder, however, the re-

produced image will be upright and its sides

will not be reversed, as above. Now turn one

of the two clamp screws (right/left) of the n-

derscope while looking continuously through

the nder. Continue to turn until the nder’s

crosshairs are exactly over the position that

corresponds to what you see when you look

through the eyepiece of the main telescope.

Focusing the nderscope:

Turn the front lens mount (23) one to two

rotations to the left. Now you can adjust the

counter-ring (23a) by itself.

Finally, in the same way (by opening and clo-

sing the clamp screws) secure the 20-mm

eyepiece in the zenith mirror.

Be sure that the entrance of the eyepiece (the

end you look into) is facing straight upwards.

This will make observation easier. Alterna-

tively, loosen the clamp screws (21) on the

eyepiece holder and turn the zenith mirror

into this position.

7. Mounting and Adjusting the Finder

Slide the foot of the nder holder (24) com-

pletely into the nder holder base on the te-

lescope tube (Figure 10). The nder holder

will snap into place. Be sure that the objective

lens on the nder is pointing in the direction of

the front tube opening.

8. Lens Covers

In order to protect the interior of your telesco-

pe from dust and dirt, the opening of the tube

is protected by a lens cover. There is also a

lens cover (21) on the eyepiece holder (6) (Fi-

gure 1).

For observing, take the caps off the open-

ings.

STEP II – Using the Telescope

1. Operation –Mounting

Your telescope comes with a mount that gives

you two possibilities for observation.

A: Azimuthal = ideal for viewing objects on

the Earth (terrestrial observation)

B: Parallactic = ideal for viewing objects in

the sky (astronomical observation)

Regarding A:

In azimuthal mode, the telescope swings hori-

zontally and vertically.

9. Flexible shafts

In order to facilitate the exact ne adjustment

of the declination- and right ascension shafts,

the exible shafts have been placed on the

holders of both these shafts, in the places de-

signed for that purpose.

The long exible shaft (14) (Figure 1) is moun-

ted parallel to the telescope tube. It is secured

with a clamp screw (16, 17) on the designated

indentation on the shaft.

The short exible shaft (15) (Figure 1) is moun-

ted sideways. It is secured with a clamp screw

(16, 17) on the designated indentation on the

shaft. Your telescope is now ready for use.

Look through the nder and focus on a far-

away object. Turn the front lens mount (23) in

one direction or another until the object ap-

pears in focus. Now screw the counter-ring

(23a) in the direction of the lens mount.

the astronomical observation.

Do not observe from closed spaces, and

set up your telescope with the accessories

approx. 30 minutes before beginning obser-

vation; this will ensure that the temperatures

inside the tube have adjusted.

In addition, you should be careful to set your

telescope on a level, stable surface.

3. First time Set-up

Loosen the pole elevator clamp screw (28)

and set the tilt plate (32) roughly to the latitu-

de of your location, according to the scale of

the latitude control rod (29) - in Germany, this

is about 50°. Point the part of the tripod with

the North-marking (N) in a northerly direction.

The upper side of the tilt plate will also be

pointing north. The latitude control rod will be

pointing south.

4. Positioning of Geographical Latitude

From a street map, an atlas, or the Internet,

nd out your location’s angle of latitude. Ger-

many lies between 54° (Flensburg) and 48°

(Munich) north geographical latitude. Now

loosen the pole elevator clamp screw (28)

and tilt the tilt plate (32) until the number on

the latitude control rod (29) that is next to the

clamp is the same number as your location‘s

angle of latitude (e.g. 51°).

TIP:

The angle of latitude can always be found

in an atlas on the right side, or on the left

side of a map. You can get more informati-

on at your city hall, your land registry of-

ce, or on the Internet: for instance, at

www.heavens-above.com. There, under “An-

onymous user > Select,” you can choose

your country; the relevant information will

then come up.

5. Final orientation

Turn the declination shaft (8) as well as the

telescope holder upwards 90° (white arrow

markings at the front of the mount will be

across from each other). Set the tube the

right way around (see telescope illustration

and north arrow) in the holder and tighten the

clamp screw. The eyepiece of the telescope

is now pointing at the ground; the objective

lens is pointing at the North Star. Loosen rst

the clamp of the latitude control rod and then

the clamp of the declination shaft, and bring

the North Star into the middle of the eyepiece

eld of vision.

Finally, retighten the clamp. From this point

onward, the tripod may not be moved or ad-

justed because the orientation will be lost.

Loosen the pole elevator clamp screw (28)

and lower the tilt plate (30) until it is horizontal

(in other words, until it stops). Screw the pole

elevator clamp screw back on.

Loosen the vertical clamp (31) and set the

tube in a horizontal position. Screw the clamp

back on.

By turning both exible shafts (14, 15) (Figure

1), the telescope can be moved horizontally

and vertically.

Regarding B: Kapitel (3–11).

2. Set-Up (at night)

A dark location is very important for many ob-

servations, as bothersome lights (lamps, lan-

terns) can have quite a negative effect on the

detail and clarity of the telescope image.

If you leave a bright room at night to go outside,

your eyes need time to adjust to the darkness.

After approx. 20 minutes, you can begin with

TIP:

Eyepieces are lens systems designed for your

eye. In an eyepiece, the clear image that is ge-

nerated in the focal point of a lens is captured

(in other words, made visible) and magnied

still more. Eyepieces with various focal widths

are necessary in order to achieve various de-

grees of magnication. Begin each observati-

on with an eyepiece with a low magnication

(= large focal width, e.g. 20 mm).

The telescope is now properly oriented. This

procedure is necessary for tracking celestial

bodies.

6. Tracking- and/or Observation Position

Loosen the vertical clamp (8) and tilt the te-

lescope tube 90° downwards. Loosen the

horizontal clamp (33) and turn the telescope

180° to the right or left, until the objective

lens is pointing in the direction of the sky.

Retighten all clamps so that you can track

with the exible shaft.

The manual operation of the counterweight

axis (right ascension axis, R.A. axis) via the

exible shaft (26) allows for the rotation of the

Earth in such a way that the positioned object

always stays in the eyepiece eld of vision.

If you would like to switch to another object,

loosen the clamps, swing with the tube in the

proposed direction and retighten the clamps.

The ne adjustment is then performed with

the exible shafts (14, 15) (Figures 1).

7. Finder

Your telescope is now roughly aligned and set

up.

In order to obtain a comfortable observation

position, carefully loosen the screw on the

tube clamp (8) (Figure 1) so that you can turn

the telescope tube. Bring the eyepiece and

the nderscope into a position from which

you can observe comfortably.

The ne adjustment happens with the help of

the nderscope (2). Look through the nder

and try to hone in on, for instance, the North

Star (Figure 16), positioning it in the middle of

the nder‘s crosshairs (Figure 17). For the ex-

act adjustment, the shaft of the counterweight

axis (26) as well as the shaft of the declination

axis (27) will be helpful.

8. Observation

After you have located the North Star in the

nder, you will be able to recognize the North

Star when you look through the eyepiece of

the telescope. If needed, you can angle the

telescope even more exactly toward the star

(with the help of the exible shafts), or you

can adjust the focus with the focus knob (7)

(Figure 1).

Additionally, you can now switch to a higher

magnication by changing the eyepiece (to a

smaller focal width). Please be aware that the

magnication of the stars is barely perceptib-

le.

9. Finding stars

In the beginning, you will certainly nd it dif-

cult to orient yourself in the sky, since stars

and constellations are always moving, and

their position in the sky varies according to the

season, date, and time.

The North Star is an exception to this. If you

were to imagine the polar axis of the Earth ex-

tending out into space, it would approximately

hit the North Star. The so-called north celestial

pole is the starting point for all star charts.

The zenith Mirror (19) (Figure 2) produces an

image reversal (mirror-image) and is only used

for astronomical observation.

In order to see an image that is upright and

properly orientated side-to-side (no mirror-

image, in other words), you must use the in-

verting lens that came with your telescope.

Loosen the clamping screw (39) and take the

zenith mirror out of the eyepiece holder (6)

(Figure 1). Then set the inverting lens (20) (Fi-

gure 2) straight into the eyepiece holder and

retighten the clamping screws with your hand.

Then, place the eyepiece (e.g. f = 20 mm) into

the opening of the inverting lens and tighten

the clamping screw there.

Focal width of the

telescope tube

: Focal width of the

eyepiece

= Magnication

Let’s calculate: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Note:

On the drawing (Figure 18), you see a num-

ber of the more familiar constellations and star

clusters, which are visible throughout the year.

The position of the stars is, of course, depen-

dent on date and time.

If you have xed your telescope on one of the-

se stars, you will notice that within a short time

it disappears from the eyepiece eld of vision.

In order to compensate for this effect, opera-

te the exible shaft (17) of the counterweight

axis, und your telescope will follow the appa-

rent path of this star.

10. Accessories

Three eyepieces (18) (Figure 2) come with

your telescope. By switching the eyepieces,

you can control the magnication of your te-

lescope.

11. Dismantling the Telescope

Hopefully your observation session will have

been interesting and successful; afterwards,

it is recommended to store the telescope in

a dry and well-ventilated room. Please do not

forget to place the lens caps back onto the

front tube opening and the eyepiece holder.

All eyepieces and optical accessories should

also be stored in their respective containers.

TIP:

The inverting lens is not suitable for astrono-

mical observation. Here, work with just the

zenith mirror and an eyepiece. For terrestrial

observations and for viewing nature, you may

use the inverting lens with an eyepiece.

Problem Solution

No image Remove lens cap from lens opening

Fuzzy image Adjust focus with focus adjustment knob

Focusing is not possible

Wait for temperatures inside tube to balance

out (about 30 minutes)

Bad image Never observe through a pane of glass.

Object of observation is visible in nder,

but not in telescope

Align nder (see chapter 7)

Sluggish or stiff steering of the shafts Balance telescope

Image is “askew,” even with zenith mirror

The eyepiece holder in the zenith mirror

must be aligned vertically

Troubleshooting:

1. Technical data:

• Double-lens system (achromatic)

made of glass

• Alt-azimuth mount with equatorial

wedge (Optimised mounting system

with exible shafts)

• Magnication: 45x – 337.5x

• Lens Diameter: 70 mm

• Focal Length: 900 mm

• 3 eyepieces: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Diagonal Mirror

• 6x25 Viewnder

• 1,5x Erecting lens

• Adjustable Aluminium Tripod

2. Possible objects for observation:

We have compiled and explained a number of

very interesting celestial bodies and star clus-

ters for you. On the accompanying images

at the end of the instruction manual, you can

see how objects will appear in good viewing

conditions through your telescope using the

eyepieces that came with it.

The Moon

The moon is the Earth’s only natural satellite.

Figure 19)

Diameter: 3.476 km

Distance: approx. 384 401 km

The moon has been known to humans since

prehistoric times. It is the second brightest

object in the sky (after the sun). Because

the moon circles the Earth once per month,

the angle between the Earth, the moon and

the sun is constantly changing; one sees this

change in the phases of the moon. The time

between two consecutive new moon phases

is about 29.5 days (709 hours).

Orion Nebula (M 42)

M 42 in the Orion constellation (Figure 20)

Right ascension: 05:32.9 (Hours: Minutes)

Declination: -05:25 (Degrees: Minutes)

Distance: 1.500 light years

With a distance of about 1500 light years, the

Orion Nebula (Messier 42, abbreviation: M 42)

is the brightest diffuse nebula in the sky – visi-

ble with the naked eye, and a rewarding object

for telescopes in all sizes, from the smallest

eld glass to the largest earthbound observa-

tories and the Hubble Space Telescope.

When talking about Orion, we‘re actually re-

ferring to the main part of a much larger cloud

of hydrogen gas and dust, which spreads out

with over 10 degrees over the half of the Orion

constellation. The expanse of this enormous

cloud stretches several hundred light years.

Ring Nebula in Lyra constellation (M 57)

M 57 in the Lyra constellation (Figure 21)

Right ascension: 18:51.7 (Hours: Minutes)

Declination: -+32:58 (Degrees: Minutes)

Distance: 2.000 light years

The famous Ring Nebula M 57 in the constel-

lation of Lyra is often viewed as the prototype

of a planetary nebula; it is one of the magni-

cent features of the Northern Hemisphere’s

summer sky. Recent studies have shown that

it is probably comprised of a ring (torus) of

brightly shining material that surrounds the

central star (only visible with larger telesco-

pes), and not of a gas structure in the form of

a sphere or an ellipsis. If you were to look at

the Ring Nebula from the side, it would look

like the Dumbbell Nebula (M27). With this ob-

ject, we’re looking directly at the pole of the

nebula.

Dumbbell Nebula in the Vulpecula (Fox)

constellation (M 27)

M 27 in the Fox constellation (Figure 22)

Right ascension: 19:59.6 (Hours: Minutes)

Declination: -+22:43 (Angle: Minutes)

Distance: 1.250 light years

The Dumbbell Nebula (M 27) in Fox was the

rst planetary nebula ever discovered. On

July 12, 1764, Charles Messier discovered

this new and fascinating class of objects. We

see this object almost directly from its equato-

rial plane. If you could see the Dumbbell Ne-

bula from one of the poles, it would probably

reveal the shape of a ring, and we would see

something very similar to what we know from

the Ring Nebula (M 57). In reasonably good

weather, we can see this object well even with

small magnications.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

The Moon

Orion Nebula (M 42)

Ring Nebula in Lyra

constellation (M 57)

Dumbbell Nebula in

the Vulpecula (Fox)

constellation (M 27)

3. Telescope ABC’s

What do the following terms mean?

Barlow Lens:

The Barlow Lens was named after its inven-

tor, Peter Barlow, a British mathematician and

physicist who lived from 1776-1862. The lens

can be used to increase the focal width of a

telescope. Depending on the type of lens, it

is possible to double or even to triple the fo-

cal width. As a result, the magnication can

of course also be increased. See also “Eye-

piece.“

Focal width:

Everything that magnies an object via an op-

tic (lens) has a certain focal width. The focal

width is the length of the path the light travels

from the surface of the lens to its focal point.

The focal point is also referred to as the focus.

In focus, the image is clear. In the case of a

telescope, the focal widths of the telescope

tube and the eyepieces are combined:

Lens:

The lens turns the light which falls on it around

in such a way so that the light gives a clear

image in the focal point after it has traveled a

certain distance (focal width).

Eyepiece:

An eyepiece is a system made for your eye

and comprised of one or more lenses. In an

eyepiece, the clear image that is generated in

the focal point of a lens is captured and mag-

nied still more.

There is a simple formula for calculating the

magnication:

Focal width of the telescope tube / Focal

width of the eyepiece = Magnication

You see: In a telescope, the magnication de-

pends on both the focal width of the telescope

tube and the focal width of the eyepiece.

From this formula, we see that if you use an

eyepiece with a focal width of 20 mm and a

telescope tube with a focal width of 600 mm,

you will get the following magnication:

600 mm / 20 mm = 30 times magnication

Inverting lens:

The inverting lens is set into the eyepiece hol-

der of the telescope before the eyepiece its-

elf. This lens can produce an additional magni-

cation (mostly around 1.5x) via the integrated

lens in the eyepiece. As the name suggests,

the image will be turned around if you use an

inverting lens, and appears upright and even

properly oriented on the vertical axis.

Magnication:

The magnication corresponds to the diffe-

rence between observation with the naked

eye and observation through a magnication

apparatus (e.g. a telescope). In this sche-

me, observation with the eye is considered

“single”, or 1x magnication. Accordingly, if

a telescope has a magnication of 30x, then

an object viewed through the telescope will

appear 30 times larger than it would with the

naked eye. See also “Eyepiece.“

Zenith mirror:

A mirror that deects the ray of light 90 de-

grees. With a horizontal telescope tube, this

device deects the light upwards so that you

can comfortably observe by looking down-

wards into the eyepiece. The image in a zenith

mirror appears upright, but rotated around its

vertical axis (what is left appears right and vice

versa).

DANGER pour votre enfant !

Avec cet appareil, ne regardez ja-

mais directement vers le soleil ou à

proximité du soleil. DANGER DE DEVENIR

AVEUGLE !

Les enfants ne devraient utiliser l’appareil

que sous surveillance. Gardez hors de leur

portée les matériaux d’emballage (sachets

en plastique, élastiques etc.) ! DANGER

D’ÉTOUFFEMENT !

DANGER D’INCENDIE!

Ne laissez jamais l’appareil – et surtout

les lentilles – exposé directement aux rayons

du soleil ! L’effet de loupe pourrait provoquer

des incendies.

DANGER de dommage sur le maté-

riel !

Ne démontez jamais l’appareil! En cas

d’endommagement, adressez-vous à votre

revendeur. Il prendra contact avec le centre

de service et pourra, le cas échéant, envoyer

l’appareil au service de réparations.

N’exposez jamais l’appareil à des tempéra-

tures de plus de 60° C !

REMARQUES concernant le nettoyage

Pour nettoyer les lentilles (oculaires

et /ou objectifs), utilisez unique-

ment le chiffon à lentilles ci-joint ou

bien un chiffon doux et non pelucheux (par

exemple en microbre). N’appuyez pas trop

fortement le chiffon sur les lentilles pour ne

pas les rayer.

Pour retirer des traces de saleté plus résistan-

tes, humidiez légèrement le chiffon avec un

liquide prévu pour le nettoyage des lunettes

et passez sur les lentilles en exerçant une lé-

gère pression.

Tenez l’appareil à l’abri de la poussière et de

l’humidité ! Après l’avoir utilisé – spécialement

en cas de forte humidité dans l’air - laissez-

le quelque temps chez vous à température

ambiante an que le reste d’humidité puisse

s’évaporer. Placez les capuchons de protec-

tion et conservez l’appareil dans la pochette

incluse à la livraison.

PROTECTION de la vie privée !

Les jumelles sont destinées à une

utilisation privée. Veillez à respecter

la vie privée des autres – par exemp-

le, ne regardez pas dans leurs habitations !

ÉLIMINATION

Éliminez les matériaux d’emballage

selon le type de produit. Pour plus

d’informations concernant l’élimination con-

forme, contactez le prestataire communal

d’élimination des déchets ou bien l’ofce de

l’environnement.

Voici les pièces de ton microscope

(Illustr. 1–3)

1 Tube de télescope.

2 Viseur

3 Vis d’ajustement avec viseur

4 Ouverture du tube

5 Objectif

6 Support de l’oculaire

7 Roue de focalisation

8 Support du tube

9 Tête de pied (avec table équatoriale

et monture)

10 Dépôt d’accessoires

11 Clips de maintien (sur le pied)

12 Etrier de blocage (sur la che

intermédiaire) pour le dépôt

13 Rallonges de pied

14 Arbre exible (long)

15 Arbre exible (courte)

16 Barre de pied

17 Barre de réglage du degré de latitude

18 3 Oculaires (Ø 31,7 mm et/ou. 11/4”):

f = 18 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Miroir zénith :

20 Lentille inversée 1,5 x

ETAPE I – Montage

2. Informations générales sur le montage

et le lieu

Avant que tu ne commences le montage,

choisis un lieu approprié pour ton télescope.

Monter cet appareil dans un endroit où tu as

une bonne vue du ciel, un sol stable et suf-

samment de place te sera bénéque.

Important : Fixe toutes les vis « à la main »

uniquement et évite ainsi de « survisser »

les vis.

3. Pied

Prends le pied à trois rallonges et place le à

la verticale avec les pieds vers le bas. Prends

maintenant deux rallonges de pied (13) et tire

les jusqu’à ce qu’elles soient complètement

ouvertes. La totalité du poids du pied repose

dans ce cas sur une rallonge. Enn, règle pré-

cisément le pied.

Partie du support oculaire (illustr. 8)

21 Vis de blocage

21a Cache de protection

Pièces du miroir zénith (illustr. 9)

22 Vis de blocage

Pièces du viseur (Illustr. 10)

23 Support de lentilles avant (Objectif)

23a Bague de blocage de l’objectif

24 Support de viseur

Partie du tube (Illustr. 12)

25 Cache de protection

Axe avec arbre exible (Illustr. 13)

26,27 Vis de blocage de l’arbre exible

Table équatoriale (Illustr. 14)

28 Vis de blocage de la table équatoriale

29 Barre de réglage du degré de latitude

30 Plaque d’inclinaison

Pièces de la monture (Illustr. 15)

26 Arbre exible (pour axe horaire, pour

le système d’orientation)

27 Arbre exible (pour l’axe de déclinaison)

31 Axe de déclinaison

31a Pince de blocage verticale

32 Adaptateur de queue d’hirondelle

33 Pince de blocage horizontale

Desserre les trois clips de maintien (11)

(Illustr. 1 + 4) sur les rallonges de pied, tire une

par une chacune des rallonges à la longueur

souhaitée (voir Illustr. 4), raccorde les clips

de maintien et installe le pied sur une surface

plane.

ASTUCE :

Un petit niveau à eau sur le dépôt d’accessoires

peut t’aider à monter ton pied à l’horizontale.

4. Monter le plateau

Le plateau des accessoires (10) (Illustr. 1 + 3)

est introduit dans la partie plate située vers le

bas et au milieu de la barre du pied (16) (Il-

lustr. 1) et monté par une rotation à 60° dans

le sens horaire (Illustr. 5).

Les trois nez de la plaque du plateau doivent

être accordés et verrouillés avec les étriers de

blocage (12) (Illustr. 1 + 3) de la che intermé-

diaire. Si besoin, appuie un peu sur la barre

du pied par le bas.

5. Tube

Pour monter le tube du télescope (Illustr. 2, 1)

desserre la vis de verrouillage du collier du

tube (8) (Illustr. 6) et ouvre le collier.

Pose le tube au milieu du support et referme

le collier. Fixe la vis de verrouillage sur le sup-

port à la main.

Installe maintenant le support du tube inclus

avec l’ouverture de l’objectif dans la direction

marquée (Marquage N sur la tête de pied,

èche Nord et illustration du télescope sur

la monture) sur la monture. Puis, visse le

support du tube avec la vis de blocage de

l’adaptateur à queue d’hirondelle sur la tête

de la monture (Illustr. 7).

6. Installer l’oculaire

Parmi les équipements de base de ton

télescope, il y a trois oculaires (18) (Illustr.

2) et un miroir zénith (19) (Illustr. 2). Avec les

oculaires, détermine le grossissement res-

pectif de ton télescope.

Avant que tu n’installes les oculaires et le miroir

zénith, retire le cache de protection (21a) du

support de l’oculaire (6) (Illustr. 1). Débloque

les vis de blocage (21) de la vis de l’oculaire

et introduis tout d’abord le miroir zénith.

Puis, visse à nouveau la vis de blocage (21).

Sur le support du viseur se trouvent les vis

de blocage pour le viseur (3) (Illustr. 1): deux

vis de blocage (noires) et un contre-écrou

avec ressort (en argent).. Les vis de bloca-

ge (noires) doivent être tournées en même

temps, car tu dois ressentir une résistance ; la

lunette à visée est ensuite sécurisée.

Avant que tu ne commences l’observation, il

est impératif d’ajuster la lunette à visée – dans

ce cas, la lunette à visée et le télescope prin-

cipal doivent indiquer exactement la même

position. Pour l’orientation, procède comme

suit :

Prends l’oculaire de 20 mm, installe le dans

le miroir zénith du télescope principal sur un

objet facile à trouver, terrestre et clairement

déni (Illustr. 11, par ex., èche de clocher,

pignon de toit d’une maison). La distance doit

être au minimum de 200 -300 m. Prends

l’objet exactement au milieu du champ visuel

de l’oculaire.

Le rendu de l’image est certes droit, mais tout

de même inversé latéralement. Dans le viseur,

le rendu de l’image est à l’inverse droit et dis-

posé comme à l’original.

Tourne maintenant (droite/gauche) les deux

vis de blocage de la lunette à visée et regarde

continuellement à travers le viseur. Continue

jusqu’à ce que la réticule du viseur atteigne la

position exacte, qui correspond à la vue à tra-

vers l’oculaire du télescope principal.

Mise au point de la lunette à visée :

Tourne le support de lentilles avant (23)

jusqu’à deux rotations vers la gauche. Main-

tenant tu peux régler la bague de blocage

(23a) séparément.

Enn, xe de la même manière, en ouvrant et

en serrant les vis de blocage (22) de l’oculaire

de 20 mm dans le miroir zénith.

Veille à ce que la vue de l’oculaire soit orien-

tée à la verticale et vers le haut. Cela facilite

la vue. Autrement, desserre la vis de blocage

(21) sur le support de l’oculaire et tourne le

miroir zénith dans cette position.

7. Viseur- Montage et orientation

Pousse le pied du support du viseur (24)

complètement dans la base du support du vi-

seur sur le tube du télescope (Illustr. 10). Le

support du viseur est verrouillé. Veille à ce

que l’objectif du viseur soit en direction de

l’ouverture avant du tube.

ETAPE II – Utilisation de ton télescope

1. Maniement -Monture

Ton télescope est équipé d’une monture qui

te permet deux types d’observation.

A: Azimutal = idéal pour l’observation de la

terre (observation terrestre)

B: Table parallèle = idéale pour l’observation

du ciel (Observation astronomique)

Pour A:

Lors du réglage azimutal, tu dois faire pivoter

le télescope à l’horizontale et à la verticale.

9. Arbres exibles

Pour faciliter la mise au point exacte de la dé-

clinaison et de l’axe d’ascension droite, les

arbres exibles sont installés sur les supports

prévus à cet effet.

L’arbre exible long (14) (Illustr. 1) est monté

parallèlement au tube du téléscope. Puis, il

est temps de xer avec la vis de blocage (16,

17) dans l’entaille de l’axe prévu à cet effet.

L’arbre exible court (15) (Illustr. 1) est monté

latéralement. Puis, il est temps de xer avec

la vis de blocage (16, 17) dans l’entaille de

l’axe prévu à cet effet. Ton télescope est main-

tenant prêt à l’emploi.

Regarde à travers le viseur et effectue la mise

au point sur un objet éloigné. Tourne le support

de lentilles avant (23) dans n’importe quelle di-

rection, jusqu’à ce que l’objet apparaisse net.

Puis visse la bague de blocage (23a) dans la

direction du support de lentilles.

8. Caches de protection

Pour préserver l’intérieur de ton microscope

de la poussière et de la saleté, l’ouverture du

tube est protégée par un cache de protection

(25). Il y a également un cache de protection

(21) sur le support de l’oculaire (6) (Illustr. 1).

Pour tes observations, retire les caches des

ouvertures.

s’habituer à l’obscurité. Après env. 20 minu-

tes, tu peux ensuite commencer tes observa-

tions astronomiques.

N’observe pas à partir de pièces fermées et

règle ton microscope avec les accessoires

environ 30 minutes avant de commencer

l’observation sur son lieu, pour garantir un

rééquilibrage de température dans le tube.

De plus, tu dois faire attention à ce que ton

télescope soit posé sur une surface plane et

stable.

3. Première orientation

Desserre la vis de blocage pour la latitude

(28) et règle la plaque d’inclinaison (32) vers

l’échelle de la barre de réglage du degré de

latitude (29), sur le degré de latitude de ton

lieu (en Allemagne env. 50°). Règle le pied

à trois rallonges avec le marquage Nord (N)

en direction du Nord. La plaque d’inclinaison

de la partie supérieure montre dans tous les

cas le Nord. La barre de réglage du degré de

latitude indique le Sud.

4. Réglage de la latitude géographique

Evalue le degré de latitude de ton lieu

d’observation sur une carte routière, un Atlas

ou Internet. L’Allemagne est située à une lati-

tude géographique de 54° (Flensburg) et 48°

(Münich) au nord.

Desserre maintenant la vis de blocage pour la

latitude (28) et incline la plaque d’inclinaison

(32), jusqu’à ce que le nombre qui gure sur

la barre de réglage du degré de latitude près

du blocage corresponde au degré de latitude

du lieu (par ex. B.51° ).

ASTUCE :

Tu trouveras le degré de latitude exact de

ton lieu d’observation dans un Atlas toujours

au bord à droite ou à gauche d’une carte.

Tu peux également obtenir les informations

par une administration, le bureau du ca-

dastre ou encore Internet : Ici par ex., sur

www.heavens-above.com. Sur ce lien, tu peux

sous « utilisateur anonyme » Sélectionner ton

pays ; les données sont ensuite afchées.

5. Orientation nale

Tourne l’axe de déclinaison (8) ainsi que

le support du télescope à 90° vers le haut

(marquages de èches blanches à l’avant de

la monture sont face à face). Installe bien le

tube (voir l’illustration du télescope et la èche

Nord) dans le support et xe la vis de bloca-

ge. La sortie de l’oculaire du télescope pointe

maintenant vers le sol, l’objectif en direction

de l’étoile polaire. Desserre l’un après l’autre

Desserre la vis de blocage (28) pour la latitude

et baisse la plaque d’inclinaison (30) jusqu’à

ce qu’elle soit à l’horizontale (càd, jusqu’à

l’arrêt). Resserre ensuite la vis de blocage

pour la latitude.

Desserre le blocage (31) et mets le tube à

l’horizontale. Puis, resserre le blocage.

Le télescope peut maintenant être orienté à

l’horizontale et à la verticale en tournant les

deux arbres exibles (14, 15) (Illustr. 1).

Pour B : Kapitel (3–11).

2. Réglage (la nuit)

Se trouver dans un lieu plus sombre est très

important pour plusieurs observations, car les

lumières gênantes (lampes, lanternes) peu-

vent considérablement perturber la netteté

des détails de l’image du télescope.

Pendant la nuit, si tu quittes une pièce bien

éclairée pour sortir dehors, tes yeux doivent

Selon le cas, tu peux maintenant orienter le

télescope plus précisément sur l’étoile à l’aide

des arbres exibles et effectuer le réglage

de la netteté de l’image sur la roue de foca-

lisation (7) (Illustr. 1). De plus, tu peux main-

tenant régler un grossissement plus élevé par

l’intermédiaire d’un changement d’oculaire

(sur une distance focale plus faible). Veille

bien à ce que le grossissement de l’étoile soit

à peine perçu.

ASTUCE :

Les oculaires sont le système de lentille pour

les yeux. Avec l’oculaire, l’image provenant du

point focal de l’objectif est enregistrée, càd,

rendue visible et grossie plusieurs fois. On a

besoin d’oculaires avec différentes distances

focales pour atteindre plusieurs grossisse-

ments. Commence chaque observation avec

un oculaire à un grossissement plus faible

(=distance focale élevée, par ex. 20 mm).

le blocage de la barre de réglage du degré

de latitude et de l’axe de déclinaison et mets

l’étoile polaire au milieu du champ visuel de

l’oculaire. Puis xe le blocage à nouveau. Le

pied à trois rallonges ne doit désormais plus

être bougé ou réglé, car l’orientation serait au-

trement perdue. Le télescope est maintenant

bien orienté. Cette procédure est nécessaire

pour que le système d’orientation de l’objet au

ciel soit donné.

6. Système d’orientation et/ou position

d’observation

Desserre le blocage vertical (8) et incline le

tube du télescope à 90° vers le bas.

Desserre le blocage horizontal (33) et tour-

ne le télescope à 180° vers la droite et/ou la

gauche jusqu’à ce que la lentille de l’objectif

indique la direction du ciel.

Visse à nouveau tous les blocages, de sorte

qu’il puisse y avoir un système d’orientation

sur l’arbre exible.

La manœuvre manuelle de l’axe horaire (axe

d’ascension droite) sur l’arbre exible (26)

compense la rotation au sol, de sorte que

l’objet positionné reste fermement sur le

champ visuel de l’oculaire.

Si tu souhaites faire pivoter un autre objet, des-

serre les blocages, fais pivoter le tube dans la

direction appropriée et visse à nouveau les

blocages. La mise au point s’effectue avec

les arbres exibles (14, 15) (Illustr. 1).

7. Viseur

Ton télescope est maintenant correctement

orienté et réglé.

Pour obtenir une position d’observation con-

fortable, desserre avec précaution la vis du

collier du tube (8) (Illustr. 1), pour que tu

puisses tourner le tube du microscope. Place

l’oculaire et la lunette à visée dans une posi-

tion dans laquelle tu peux observer tranquil-

lement.

L’orientation de précision s’effectue à l’aide de

la lunette à visée (2). Regarde à travers le vi-

seur et essaie par ex. de régler l’étoile polaire

(Illustr. 16) au milieu du réticule du viseur

(Illustr. 17). Avec un réglage exact, l’arbre de

l’axe horaire (26) ainsi que l’arbre de l’axe de

déclinaison (27) sont utiles.

8. Observation

Après que l’étoile polaire dans le viseur ait été

réglée, tu pourras reconnaître l’étoile polaire

dans le télescope, si tu regardes maintenant

dans l’oculaire.

9. Recherche d’étoiles

Au début, il te sera difcile de trouver

l’orientation dans le ciel étoilé, car les étoiles

et les images d’étoiles sont toujours en mou-

vement et changent dans le ciel selon la sai-

son, la date et l’heure.

L’enregistrement forme l’étoile polaire. Par elle

passe (de manière assez précise) l’axe polaire

de la terre dont on se souvient en continu.

L’aspiration. Le pôle nord du ciel forme le point

de sortie de toutes les cartes des étoiles.

Le miroir zénith (19) (illustr. 2) provoque une

inversion de l’image (inversion par miroir) et

est réglé uniquement pour l’observation du

ciel.

Pour voir une image droite et verticale, tu dois

utiliser la lentille inversée livrée.

Desserre la vis de blocage (21) et retire le mi-

roir zénith du support de l’oculaire (6) (Illustr.

1). Installe maintenant la lentille inversée (20)

(Illustr. 2) précisément dans le support de

l’oculaire et xe à nouveau la vis de bloca-

ge. Puis installe l’oculaire (B.f= 20 mm) dans

l’ouverture des lentilles inversées avant d’y -

xer la vis de blocage.

Distance focale du télescope : Distance focale de

l’oculaire

= Grossissement

Nous calculons également 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Indication:

Sur le dessin (Illustr. 18) tu vois quelques

images de carte et des dispositions d’étoiles,

qui sont visibles toute l’année.. La disposition

des astres dépend avant tout de la date et de

l’heure.

Si tu as orienté ton télescope sur une de ces

étoiles, tu constateras qu’après un court ins-

tant, elle disparaîtra du champ visuel de ton

oculaire. Pour compenser cet effet, manipule

l’arbre exible (17) de l’axe horaire, et ton té-

lescope suivra le trajet visible de cette étoile.

10. Accessoires

Parmi les équipements de base de ton té-

lescope, il y a trois oculaires (18) (Illustr. 2).

En échangeant les oculaires, tu détermines le

grossissement respectif de ton télescope.

11. Démontage du télescope

Après des observations qui, nous l’espérons,

on été intéressantes et réussies, il est recom-

mandé d’entreposer l’ensemble du télescope

dans un endroit sec et bien ventilé. N’oublie

surtout pas de remettre les caches de protec-

tion sur l’ouverture avant du tube et dans le

support de l’oculaire. Tous les oculaires et les

accessoires optiques doivent également être

remis dans leurs contenants respectifs.

ASTUCE :

La lentille astronomique n’est pas adéquate

pour l’observation astronomique. Dans ce

cas précis, travaille uniquement avec le miroir

zénith et un oculaire. Pour les observations

terrestres et de la nature, tu peux utiliser la

lentille inversée avec un oculaire.

Erreur Solution

Aucune image

Retirer le cache anti-poussières de l’ouverture

de l’objectif

Image oue

Effectuer une mise au point sur la roue de

focalisation

Aucune mise au point possible

Attendre la compensation de température

(env. 30 Minutes)

Mauvaise image Ne jamais observer à travers une vitre

Objet d’observation dans le viseur, mais pas

visible dans le télescope

Ajuster le viseur (voir Chapitre 7)

Système d’orientation difcile sur l’axe sur les

arbres

Equilibrer le télescope

Malgré le miroir zénith, l’image est

« de travers »

Les supports de l’oculaire dans le miroir

zénith doivent être orientés à la verticale

Dépannage:

1. Données techniques:

• Système d’objectif à deux lentilles

(achromat) en matériau de verre

• Montage azimutal avec berceau

d’hauteur de pole (Système de montage

optimal avec vagues souples)

• Grossissement: 45x – 337,5x

• Diamètre de l’objectif: 70 mm

• Longueur focale: 900 mm

• 3 oculaires: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Miroir zénith

• 6x25 Chercheur

• 1,5x Redresseur terrestre

• Trépied en aluminium réglable

2. Objets possibles à observer:

Ci-dessous, nous sélectionné pour toi quel-

ques corps célestes et des amas d’étoiles très

intéressants an de te les expliquer. Sur les

illustrations correspondantes à la n du mode

d’emploi, tu peux voir comment tu verras les

objets à travers ton télescope avec les ocu-

laires livrés avec une bonne visibilité.

La lune

La lune est le seul satellite naturel de la terre.

(Illustr. 19)

Diamètre: 3476 km

Distance: env. 384,401 km

La lune est connue depuis l’époque préhisto-

rique. Après le soleil, c’est l’objet le plus clair

du ciel. Comme la lune gravite autour de la

terre une fois par mois, l’angle entre la terre,

la lune et le soleil change constamment ; on

peut voir cela dans les cycles des phases de

la lune. Le temps écoulé entre deux phases

de nouvelle lune qui se suivent est d’environ

29,5 jours (709 heures).

Nébuleuse d’Orion (M 42)

M42 dans la constellation d’Orion (Illustr. 20)

Ascension droite: 05:32,9 (Heures: Minutes)

Déclinaison: –05:25 (Degré: Minutes d’arc)

Distance: 1500 années lumière

Avec une distance d’environ 1500 années

lumières, la nébuleuse d’Orion (Messier 42,

court M 42) la nébuleuse diffuse la plus claire

du ciel – en plus d’être visible à l’œil nu, et

d’être un objet avantageux pour toutes les tail-

les de télescope, des plus petites jumelles

aux plus grands observatoires terrestres en

passant par le télescope spatial Hubble.

ll s’agit de la partie principale d’un nuage bien

plus grand constitué de gaz d’hydrogène et de

poussière, qui avec plus de 10 degrés s’étend

bien au-delà de la première moitié de la con-

stellation d’Orion. L’extension de cet énorme

nuage date de plusieurs années lumière.

Nébuleuse de l’Anneau dans la Lyre

(M 57)

M57 dans la constellation de la Lyre (Illustr. 21)

Ascension droite: 18:51,7 (Heures: Minutes)

Déclinaison: +32:58 (Degré: Minutes d’arc)

Distance: 2000 années lumière

La célèbre Nébuleuse de l’Anneau M57 dans

la constellation de la Lyre est souvent consi-

dérée comme le prototype d’une nébuleuse

planétaire ; elle appartient aux parties mag-

niques du ciel d’été de l’hémisphère Nord.

De nouvelles analyses ont montré qu’il s’agit

selon toute vraisemblance d’un anneau (Tore)

d’une matière brillante et claire, qui entoure

l’étoile centrale (visible uniquement avec de

gros télescopes), et non une boule ou une

structure de gaz en forme d’ellipsoïde. Si l’on

contemplait la nébuleuse d’anneau de côté,

elle ressemblerait à la nébuleuse Hantel (M

27). Avec cet objet, nous regardons précisé-

ment sur le pôle de la nébuleuse.

La nébuleuse Hantel dans celle du Renard

(M 27)

M27 dans la constellation du Renard (Illustr. 22)

Ascension droite: 19:59,6 (Heures: Minutes)

Déclinaison: +22:43 (Degré: Minutes d’arc)

Distance: 1250 années lumière

La Nébuleuse Hantel (M27) dans celle du

Renard était la première nébuleuse planétaire

qui a en fait été découverte. Le 12 juillet 1764,

Charles Messier a découvert cette nouvelle

et fascinante catégorie d’objets. Nous voyons

cet objet presque exactement de sa zone

équatoriale. Si l’on voyait la Nébuleuse Han-

tel d’un des pôles, elle aurait vraisemblable-

ment la forme d’un anneau et ressemblerait à

la vue que nous connaissons de la nébuleuse

M 57. On peut déjà bien voir cet objet par des

conditions climatiques plus ou moins bonnes

avec des grossissements faibles.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

La lune

Nébuleuse d’Orion

(M 42)

Nébuleuse de

l’Anneau dans la

Lyre (M 57)

La nébuleuse

Hantel dans celle

du Renard (M 27)

3. Petit abécédaire du télescope

Que signie …

Lentille de Barlow:

Avec la lentille de Barlow, nommé d’après

son inventeur Peter Barlow (mathématiciens

et physicien britannique, 1776- 1862), la dis-

tance focale du télescope peut être augmen-

tée. Selon le type de actuel de lentille, un dou-

blement ou même un triplement de la distance

focale est possible. Naturellement, le grossis-

sement peut également être augmenté. Voir

également « oculaire ».

Distance focale:

Toutes les choses, qui grossissent un objet

sur une optique (lentille) ont une distance fo-

cale dénie. Cela permet de comprendre le

chemin que la lumière de la lentille emprunte

jusqu’au centre. Le centre est également ap-

pelé foyer. Dans le foyer, l’image est nette.

Dans un télescope, les distances focales de

la lunette et de l’oculaire sont combinées.

Lentille:

La lentille change la direction de la lumière in-

cidente de sorte qu’elle engendre une image

nette après une certaine distance (distance

focale) dans le centre.

Oculaire:

Un oculaire est un système orienté vers ton œil

composé d’une ou de plusieurs lentilles. Avec

un oculaire, l’image nette du centre d’une len-

tille est enregistrée et à nouveau grossie.

Pour le calcul du grossissement, il existe une

formule facile:

Distance focale de la lunette : Centre de

l’oculaire = grossissement

Tu vois: Dans un télescope, le grossisse-

ment dépend autant de la distance focale

de l’oculaire que de la distance focale de la

lunette.

Puis, l’on obtient le grossissement suivant, à

l’aide de la formule de calcul, si tu utilises un

oculaire avec une distance focale de 20 mm

et une lunette avec une distance focale de

600 mm.

600 mm : 20 mm = Grossissement 30fois

Lentille inversible:

La lentille inversible est installée dans les sup-

ports d’oculaire de la lunette avant l’oculaire.

Elle peut augmenter davantage le grossis-

sement par le biais de la lentille intégrée par

l’oculaire. L’image –comme le nom l’indique

–sera inversée si l’on utilise une lentille

d’inversion et elle apparaît à la verticale voire

droite.

Grossissement:

Le grossissement correspond à la différence

entre l’observation à l’œil nu et l’observation à

travers un appareil de grossissement (par ex.

téléscope). Ainsi il est facile de contempler

avec l’oeil. Si un télescope a désormais un

grossissement 30 fois, tu peux voir un objet

avec un grossissement 30 fois plus élevé

qu’avec ton œil. Voir également « oculaire ».

Miroir zénith:

Un miroir qui dévie le rayon de lumière dans

l’angle à droite. Avec une lunette juste, on

peut ainsi corriger la position d’observation

et regarder tranquillement dans l’oculaire par

au dessus. L’image à travers un miroir zénith

apparaît certes à la verticale, mais inversée

latéralement.

GEVAAR voor uw kind!

Kijk met dit apparaat nooit direct in de

zon of in de buurt van de zon. Uw kind

kan zo VERBLIND raken!

Kinderen dienen het apparaat uitsluitend

onder toezicht te gebruiken. Houd verpak-

kingsmateriaal (plastic zakken, elastiek, enz.)

ver van kinderen! Uw kind kan daardoor

STIKKEN!

GEVAAR Voor brand!

Stel het apparaat – en vooral de lenzen

– niet bloot aan direct zonlicht! Door

de lichtbundeling kan brand worden veroor-

zaakt.

GEVAAR voor schade aan het materiaal!

Haal het apparaat niet uit elkaar! Neem

in geval van storingen contact op met

de speciaalzaak. Deze neemt contact op met

het servicecentrum en kan het apparaat indi-

en nodig ter reparatie versturen.

Stel het apparaat niet bloot aan temperaturen

boven de 60ºC!

TIPS voor het schoonmaken

Reinig de lenzen (oculairglazen en/

of objectiefglazen) uitsluitend met

het meegeleverde lenspoetsdoekje

of met een andere zachte en pluisvrije doek

(bv. Velcro). Druk het doekje er niet te stevig

op om krassen op de lenzen te voorkomen.

Om grotere vuildeeltjes te verwijderen maakt

u het poetsdoekje nat met een schoonmaakv-

loeistof voor brillen en wrijft u daarmee de len-

zen met zachte druk af.

Bescherm het apparaat tegen stof en voch-

tigheid! Laat het na gebruik – vooral bij een

hoge luchtvochtigheid – enige tijd op kamer-

temperatuur acclimatiseren, zodat het over-

gebleven vocht kan verdampen. Breng de

stofkapjes aan en bewaar het apparaat in de

meegeleverde tas.

BESCHERMING van de privésfeer!

De verrekijker is bedoeld voor privé-

gebruik. Let op de privacy van uw

medemensen – kijk met dit apparaat

bijvoorbeeld niet in woningen!

AFVALVERWERKING

Bied het verpakkingsmateriaal op soort

gescheiden als afval aan. Informatie

over de juiste afvalverwerking kunt u van uw

plaatselijke afvalverwerkingsbedrijf of de mili-

eudienst krijgen.

Je telescoop bestaat uit de volgende

onderdelen (afb.1–3):

1 Telescoop-tubus

2 Zoeker

3 Regelschroeven voor de zoeker

4 Opening tubus

5 Objectief

6 Oculair-xeerring

7 Scherpteregeling

8 Tubushouder

9 Statiefkop (met poolhoogtewieg

en montering)

10 Bakje voor toebehoren

11 Vastzetclips (aan het statief)

12 Bevestigingsbeugels (aan de

darsverbinding) voor accessoirebakje

13 Statiefbenen

14 Flexibele as (lang)

15 Flexibele as (kort)

16 Statiefster

17 Breedtegraad-regelstaaf

18 3 Oculairen (Ø 31,7 mm of 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Zenitspiegel

20 Omkeerlens 1,5x

STAP I – Montage

2. Algemene uitleg over de montage en de

plaatsing

Voordat je met de montage begint, kies je een

geschikte plaats uit, om met de telescoop te

kunnen werken. Het beste zoek je een plek

uit waar je een goed zicht op de hemel, een

stabiele ondergrond en genoeg plaats hebt.

Belangrijk: Draai alle schroeven slechts

“handvast” aan en vermijd zo het “door-

draaien” van de schroeven.

3. Statief

Neem het driebeensstatief en zet het loodrecht

met de statiefbenen naar onderen neer. Neem

nu twee van de statiefbenen (13) en trek deze

statiefbenen voorzichtig naar de volledig geo-

pende positie uit elkaar. Het hele gewicht van

het statief rust daarbij op één been. Zet het

statief daarna recht neer.

Onderdelen aan de oculair-xeerring

(afb. 8)

21 Klemschroef

21a Kap

Onderdelen aan de zenitspiegel (afb. 9)

22 Klemschroef

Onderdelen aan de zoeker (afb. 10)

23 voorste lenstting (objectief)

23a Objektiv-contraring

24 Houder van de zoeker

Onderdelen aan de tubus (afb. 12)

25 Kap

Flexibel assenstelsel (afb. 13)

26,27 Klemschroef van het exibele assenstelsel

Poolhoogtewieg (afb. 14)

28 Klemschroef poolhoogte

29 Breedtegraad-regelstaaf

30 Kantelplateau

Onderdelen van de montering (afb. 15)

26 Flexibele as (voor uuras, voor het

volgen van objecten)

27 Flexibele as (voor declinatieas)

31 Verticale klem

31a Declinatieas

32 Zwaluwstaart

33 Horizontale klem

Maak de drie vastzetclips (11) (afb. 1 + 4) aan

de statiefbenen los, trek elk van de statiefbe-

nen apart tot de gewenste lengte uit (zie afb.

4), sluit de vastzetclips weer en zet het statief

op een vaste en vlakke ondergrond neer.

TIP:

Een kleine waterpas op het accessoireplankje

kan je helpen het statief waterpas op te stel-

len.

4. Plankje monteren

Het accessoireplankje (10) (afb. 1 + 3) wordt

met de vlakke kant naar onderen midden op

de statiefster (16) (afb. 1) gestoken en door

een draaiïng van 60° met de klok mee gemon-

teerd (afb. 5).

De drie hoeken van het plankje moeten bij de

bevestigingsbeugels (12) (afb. 1 + 3) van de

dwarsverbinding uitkomen en worden vastge-

klikt. Druk hiervoor de statiefster zonodig een

beetje naar beneden.

5. Tubus

Om de telescoop-tubus (1) (afb. 1) te monte-

ren, draai je de sluitschroef van de tubusring

(8) (afb. 6) los en klapt de ring open.

Leg de tubus midden in de houder en klap de

ring weer dicht. Draai de sluitschroef van de

houder handvast aan.

Zet nu de tubus inclusief de tubushouder met

de opening van het objectief in de gemar-

keerde richting (N-markering op de statief-

kop, noord-pijl en telescoopsymbool op de

montering) op de montering. Bevestig dan

de tubushouder met de klemschroef van de

zwaluwstaart aan de kop van de montering

(afb. 7).

6. Oculair plaatsen

In de standaardversie wordt je telescoop ge-

leverd met drie oculairen (18) (afb. 2) en een

zenit-spiegel (19) (afb. 2). Met behulp van de

oculairen bepaal je de vergrotingsfactor van

de telescoop.

Voordat je de oculairen en de zenit-spie-

gel plaatst, verwijder je de kap (21a) uit de

oculair-xeerring (6) (afb. 1). Draai de klem-

schroeven (21) van de oculair-xeerring los

en plaats als eerste de zenit-spiegel. Draai de

klemschroef (21) daarna weer vast.

Aan de houder van de zoeker zitten afstel-

schroeven voor de zoeker (3) (afb. 1): twee

klemschroeven (zwart) en een afgeveerde

contraschroef (zilverkleurig). De klemschroe-

ven (zwart) moeten zover gelijkmatig worden

vastgedraaid, tot je een lichte weerstand vo-

elt; de zoekerverrekijker zit dan vast.

Voordat je aan je observaties begint is het

absoluut noodzakelijk dat je de zoekerverre-

kijker afregelt – hierbij moeten de zoeker en

de hoofdkijker op exact hetzelfde punt gericht

staan. Om dit goed uit te richten ga je als volgt

te werk:

Neem het 20-mm-oculair, plaats het in de ze-

nit-spiegel en richt de hoofdtelescoop op een

gemakkelijk te vinden, duidelijk denieerbaar

aards object (afb. 11, bijv. een kerktoren of de

gevel van een huis). De afstand moet tenmins-

te 200–300 meter bedragen. Haal het object

exact naar het midden van het gezichtsveld in

het oculair.

Het beeld wordt weliswaar rechtop, maar ge-

spiegeld weergegeven. In de zoeker staat het

beeld daarentegen rechtop en niet-gespie-

geld. Draai nu (rechts/links) aan een van de

twee klemschroeven van de zoekerverrekijker

en kijk daarbij voortdurend door de zoeker. Ga

hiermee zolang door, tot het draadkruis van de

zoeker precies dezelfde positie heeft als het

oculair van de hoofdtelescoop.

Scherpteregeling van de zoekerverrekijker:

Draai de voorste lenstting (23) een tot twee

slagen naar links. Nu kun je de contraring

(23a) apart verstellen.

Vervolgens bevestig je op dezelfde manier,

door het openen en sluiten van de klem-

schroeven (22) het 20-mm-oculair in de zenit-

spiegel.

Let erop, dat de inkijk van het oculair loodrecht

naar boven wijst. Hierdoor kun je er beter inki-

jken. Anders draai je de klemschroef (21) van

de oculair-xeerring los en draai je de zenit-

spiegel in deze stand.

7. Monteren en uitrichten van de zoeker

Schuif de voet van de houder (30) volledig

in de basis van de houder aan de telescoop-

tubus (afb. 10). De houder klik vast. Let erop,

dat het objectief van de zoeker in de richting

van de voorste tubusopening wijst.

STAP II – Het gebruik van de telescoop

1. Bediening – montering

Je telescoop beschikt over een montering,

waarmee je je telescoop op twee manieren

kunt gebruiken.

A: Azimutaal = Ideaal voor aardse waar-

nemingen (van de dingen die je buiten ziet)

B: Parallactisch = Ideaal voor de waar-

neming van hemellichamen (astronomische

observaties)

Bij A:

Bij de azimutale opstelling wordt de telescoop

horizontaal en verticaal gedraaid.

9. Flexibele assen

Om de exacte jnafstelling van de declinatie-

en uuras te vereenvoudigen, worden de exi-

bele assen tegen de houders van het assen-

systeem aangezet.

De lange exibele as (14) (afb. 1) wordt even-

wijdig aan de telescoop-tubus gemonteerd.

Deze wordt met een klemschroef (16, 17)

bevestigd aan de betreffende uitsparing in het

assensysteem.

De korte exibele as (15) (afb. 1) wordt aan

de zijkant gemonteerd. Deze wordt met een

klemschroef (16, 17) bevestigd aan de be-

treffende uitsparing in het assensysteem. Je

telescoop is nu klaar voor gebruik.

Kijk door de zoeker en focusseer op een ob-

ject ver weg. Draai de voorste lenstting (23)

in de een of andere richting, tot het object

scherp wordt. Draai de contraring (23a) nu in

de richting van de lenstting.

8. Beschermkappen

Om het binnenwerk van de telescoop voor

stof en vuil te beschermen, wordt de opening

van de tubus beschermd door een kap (25).

Zo zit er ook een beschermkap (21) aan de

oculair-xeerring (6) (afb. 1).

Haal deze kappen van de openingen als je ob-

servaties gaat doen.

Wanneer je vanuit een verlichte ruimte ‚s

nachts naar buiten gaat, moeten je ogen eerst

aan het donker wennen. Na ca. 20 minuten

kun je dan echt beginnen sterren te kijken.

Kijk niet vanuit gesloten ruimtes en zet de te-

lescoop met toebehoren ca. 30 minuten voor

het begin van de observatie op zijn plaats, om

de tubus op temperatuur te laten komen.

Let er verder op dat je telescoop op een vlak-

ke en stabiele ondergrond staat.

3. Eerste oriëntatie

Draai de klemschroef voor de poolhoogte

(28) los en stel het kantelplateau (32) grof

in op de breedtegraad van de plaats waar je

je bevindt (in Nederland ca. 53°) met behulp

van de schaalverdeling van de breedtegraad-

regelstaaf (29). Zet het driebeens-statief met

de noord-markering (N) richting noorden.

De bovenkant van het kantelplateau wijst ook

naar het noorden. De breedtegraad-regel-

staaf wijst naar het zuiden.

4. Instellen van de geograsche breedte

Zoek uit op welke breedtegraad je je bevindt

met behulp van een stadsplattegrond, een at-

las of via het internet. Nederland ligt tussen

51° (Middelburg) en 53° (Groningen) noorde-

lijke geograsche breedte.

Draai nu de klemschroef voor de poolhoogte

(28) los en kantel het kantelplateau (32) tot

het getal, dat op de breedtegraad-regelstaaf

(29) bij de klem staat, overeenkomt met de

breedtegraad van de plaats waar je je bevindt

(bijvoorbeeld 51°).

TIP:

De precieze breedtegraad van de plaats van

waaruit je observeert is in een atlas altijd aan de

rechter of linker rand van de kaarten te vinden.

Informatie is ook verkrijgbaar via de gemeente,

het kadaster of ook in het internet: Zo bijv. bij

www.heavens-above.com. Daar kun je met

„Anonymous user > Select“ je land selecteren;

je krijgt dan de bijbehorende gegevens te zien.

5. Volledig uitrichten

Draai de declinatieas (8) inclusief de tele-

scoophouder zo’n 90° naar boven (de witte

pijlen aan de voorkant van de montering staan

nu tegenover elkaar). Zet de tubus goed om

(zie afbeelding telescoop en noordpijl) in de

houder en draai de klemschroef vast. Het uit-

schuifbare oculairgedeelte van de telescoop

wijst nu in de richting van de vloer en het objec-

tief richting Poolster. Maak achtereenvolgens

de klem van de breedtegraad-regelstaaf en de

Maak de klemschroeven voor de poolhoogte

(28) los en laat het kantelplateau (30) zakken,

tot het horizontaal staat (d.w.z. tot aan de aan-

slag). Draai de poolhoogte-klemschroef weer

vast.

Maak de verticale klem (31) los en zet de tu-

bus in horizontale stand. Draai de klem weer

vast.

De telescoop kan nu horizontaal en verticaal

worden bewogen door aan de twee exibele

assen te draaien (14, 15) (afb. 1).

Bij B: Kapitel (3–11).

2. Opstelling (’s nachts)

Een donkere plaats om de telescoop op te

stellen is voor veel observaties van wezenlijk

belang, aangezien storende lichten (lampen,

lantaarnpalen) de detailscherpte van het door

de telescoop waargenomen beeld sterk kun-

nen verminderen.

Eventueel kun je nu met behulp van de e-

xibele assen de telescoop beter op de ster

uitrichten en het beeld scherper stellen met

de scherpteregeling (7) (afb. 1).

Bovendien kun je nu door van oculair te wis-

selen (met een kleinere brandpuntsafstand)

een hogere vergroting instellen. Je zult zien

dat de vergroting van de sterren nauwelijks

waarneembaar is.

TIP:

De oculairen zijn die delen van het lenzensys-

teem die naar het oog toe gericht zijn. Met het

oculair wordt het in het brandpunt van het ob-

jectief optredende beeld opgenomen, d.w.z.

zichtbaar gemaakt en nog eens uitvergroot.

Er zijn oculairen met verschillende brandpunt-

safstanden nodig om verschillende vergrotin-

gen te realiseren. Begin elke observatie met

declinatieas los en breng de Poolster in het

midden van het gezichtsveld van het oculair.

Draai de klem daarna weer goed vast. Het

driebenige statief mag nu niet meer worden

bewogen of versteld, omdat de hele instelling

anders voor niets is geweest.

De telescoop is nu correct uitgericht. Deze

procedure is nodig, zodat je de baan van de

hemellichamen later kunt volgen.

6. Volg- c.q. observatiestand

Maak de verticale klem (8) los en kantel de

telescoop-tubus 90° neerwaarts.

Maak de horizontale klem (33) los en draai

de telescoop 180° naar rechts of links, tot

de lens van het objectief in de richting van de

hemel wijst.

Draai alle klemmen weer goed vast aan, zodat

de exibele as een object kan volgen.

Het met de hand bewegen van de uuras

(rechte klimmingsas, r.k.-as) over de exibele

as (26) compenseert de draaiïng van de aar-

de, zodat het gepositioneerde object steeds

in het gezichtsveld van het oculair blijft.

Wanneer je naar een ander object wilt gaan,

maak je de klemmen los, draait de tubus in

de juiste richting en draait de klemmen weer

vast. De exibele assen zorgen nog steeds

voor de jnafstelling (14, 15) (afb. 1).

7. Zoeker

De telescoop is nu grof uitgericht en inge-

steld.

Om een prettige observatiestand te krijgen,

maak je voorzichtig de schroef van de tubus-

ring los (8) (afb. 1), zodat je de telescoop-

tubus kunt draaien. Breng het oculair en de

zoeker in een stand die voor jouw prettig is.

De zoeker zorgt nu voor de jnafstelling. Kijk

door de zoeker (2) en probeer bijv. de Pools-

ter (afb. 16) midden in het draadkruis van de

zoeker te brengen (afb. 17). Bij een exacte in-

stelling kun je met de as van de uuras (26) en

met de as van de declinatieas (27) werken.

8. Waarneming

Nadat je de Poolster in de zoeker hebt inge-

steld, zul je, als je nu door het oculair kijkt, de

Poolster in de telescoop kunnen zien.

een oculair met lage vergroting (= hoge brand-

puntsafstand van bijv. 20 mm).

9. Sterren zoeken

In het begin zul je het waarschijnlijk moeilijk

vinden om je weg te vinden tussen de sterren,

omdat sterren en sterrenbeelden steeds in

beweging zijn en al naar gelang het jaargetij-

de, de datum en de tijd op een andere plaats

aan de hemel staan.

De Poolster vormt de uitzondering. Door deze

ster gaat (tamelijk precies) de verlengde poo-

las van de aarde. Deze zog. hemelnoordpool

vormt de basis van alle sterrenkaarten.

De zenit-spiegel (19) (afb. 2) zorgt voor een

omkering van het beeld (gespiegeld) en wordt

alleen gebruikt bij de observatie van hemel-

lichamen.

Om een niet-gespiegeld en rechtopstaand

beeld te zien, gebruik je de meegeleverde

omkeerlens.

Draai de klemschroef (21) los en verwijder de

zenitspiegel uit de oculair-xeerring (6) (afb.

1). Plaats de omkeerlens (20) (afb. 2) nu recht

in de oculair-xeerring en draai de klemschro-

ef weer met de hand vast. Zet dan het oculair

(bijv. f=20 mm) in de opening van de omkeer-

lens, en draai de klemschroef daar vast.

Brandpuntsafstand van de

telescoop

: brandpuntsafstand van

het oculair

= Vergroting

Dus maken we de volgende

berekening

900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Opmerking:

Op de tekening (afb. 18) zie je enkele bekende

sterrenbeelden en constellaties die het hele

jaar door te zien zijn. Waar de hemellichamen

aan de hemel staan is echter afhankelijk van

de datum en de tijd.

Als je je telescoop op een van deze sterren

hebt uitgericht, zul je zien dat hij na korte tijd

alweer uit het gezichtsveld van het oculair is

verdwenen. Om dit effect tegen te gaan, geb-

ruik je de exibele as (17) van de uuras, zodat

je telescoop de schijnbare baan van deze ster

volgt.

10. Toebehoren

In de standaardversie wordt deze telescoop

met drie oculairen (18) (afb. 2) geleverd. Met

behulp van de oculairen bepaal je de vergro-

tingsfactor van de telescoop.

11. Demontage van de telescoop

Na een hopelijk interessante en succesvolle

observatie is het verstandig, de hele telescoop

in een droge en goed geventileerde ruimte te

bewaren. Vergeet niet de beschermkappen

weer op de voorste tubusopening en in de

oculair-xeerring te steken. Bovendien hoor je

alle oculairen en optische accessoires in de

betreffende verpakkingen terug te doen.

TIP:

Voor astronomische observatie is de omkeer-

lens niet geschikt. Gebruik hierbij uitsluitend

de zenitspiegel en een oculair. Voor observati-

es op de aarde of van de natuur gebruik je dan

de omkeerlens met een oculair.

Probleem Oplossing

Geen beeld Stofkap van het objectief halen

Onscherp beeld

Gebruik de scherpteregeling om het beeld

scherp te stellen.

Scherpstellen niet mogelijk

Wacht tot de telescoop op temperatuur is

gekomen (ca. 30 minuten)

Slecht beeld

Kijk niet door ruiten en ramen met de

verrekijker

Object is wel in de zoeker, maar niet

in de telescoop zichtbaar

Stel de zoeker beter af (zie Hoofdstuk 7)

Moeilijk volgen van het assensysteem

en de assen

Balanceer de telescoop beter uit

Ondanks de zenitspiegel een „scheef” beeld

De oculairmof in de zenitspiegel moet

loodrecht worden uitgericht

Probleemoplossing:

1. Technische gegevens:

• Uit twee lenzen bestaand

objectiefsysteem (achromatisch)

van glas

• Azimutaal gemonteerd met poolhoogtewieg

(Geoptimaliseerd montagesysteem

met exibele assen)

• Vergroting: 45x – 337,5x

• Lensdiameter: 70 mm

• Brandpunt: 900 mm

• 3 oculairen: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Zenith spiegel

• 6x25 zoekerkijker

• 1,5x Omkeerlens

• Verstelbaar aluminium statief

2. Suggesties voor te observeren hemel-

lichamen:

In het volgende hebben we voor je een paar

bijzonder interessante hemellichamen en ster-

renhopen uitgezocht en van uitleg voorzien.

Op de bijbehorende afbeeldingen aan het

eind van de handleiding wordt getoond hoe

je deze bij goed zicht en met de bijgeleverde

oculairen door je telescoop zult zien:

De maan

De maan is de enige natuurlijke satelliet van

de aarde. (afb. 19)

Diameter: 3.476 km

Afstand: ca. 384.401 km

De maan is sinds prehistorische tijden bekend.

Na de zon is zij het meest heldere lichaam aan

de hemel. Omdat de maan in een maand om

de aarde draait, verandert de hoek tussen de

aarde, de maan en de zon voortdurend; dat is

aan de cycli van de maanfasen te zien. De tijd

tussen twee op elkaar volgende nieuwemaan-

fasen bedraagt ongeveer 29,5 dag (709 uur).

Orion-nevel (M 42)

M 42 in het sterrenbeeld Orion (afb. 20)

Rechte klimming: 05:32,9 (uren: minuten)

Declinatie: -05:25 (graden: boogminuten)

Afstand: 1.500 lichtjaar

Met een afstand van circa 1500 lichtjaar is

de Orionnevel (Messier 42, kortweg M42) de

meest heldere diffuse nevel aan de hemel –

met het blote oog zichtbaar, en een bijzonder

lonend object om met telescopen in alle uit-

voeringen te bekijken, van de kleinste verreki-

jker tot de grootste aardse observatoria en de

Hubble Space Telescope.

Wij zien het belangrijkste gedeelte van een

nog veel grotere wolk van waterstofgas en

stof, die zich met meer dan 10 graden over

ruim de helft van het sterrenbeeld Orion uit-

strekt. Deze enorme wolk heeft een omvang

van meerdere honderden lichtjaren.

Ringnevel in de Lier (M 57)

M 57 in het sterrenbeeld Lier (afb. 21)

Rechte klimming: 18:51,7 (uren: minuten)

Declinatie: +32:58 (graden: boogminuten)

Afstand: 2.000 lichtjaar

De beroemde ringnevel M 57 in het sterren-

beeld Lier wordt vaak gezien als het prototy-

pe van een planetaire nevel; hij hoort bij de

hoogtepunten van de zomerhemel van het

noordelijk halfrond. Recent onderzoek toont

aan dat het waarschijnlijk een ring (torus) van

helder oplichtend materiaal betreft die de

centrale ster omringt (alleen met grotere te-

lescopen waar te nemen), en niet een bol- of

ellipsvormige gasstructuur. Als men de ring-

nevel van de zijkant zou bekijken, dan zag hij

er ongeveer zo uit als de Halternevel (M27).

Bij dit object kijken we precies op de pool van

de nevel.

Halternevel in het Vosje (M 27)

M 27 in het sterrenbeeld Vos (afb. 22)

Rechte klimming: 19:59,6 (uren: minuten)

Declinatie: +22:43 (graden: boogminuten)

Afstand: 1.250 lichtjaar

De Halternevel (M27) in het sterrenbeeld Vos-

je was de allereerste planetaire nevel die werd

ontdekt. Op 12 juli 1764 ontdekte Charles

Messier deze nieuwe en fascinerende klasse

hemellichamen. Bij dit object kijken wij bijna

precies op de evenaar. Zouden we echter

naar een van de polen van de Halternevel ki-

jken, dan had hij waarschijnlijk de vorm van

een ring en zou ongeveer hetzelfde beeld ge-

ven, als we van de ringnevel M 57 kennen.

Dit object is bij matig goed weer en kleine ver-

grotingen reeds goed zichtbaar.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

De maan

Orion-nevel (M 42)

Ringnevel in de

Lier (M 57)

Halternevel in het

Vosje (M 27)

3. Kleine telescoop-woordenlijst

Wat betekent eigenlijk…

Barlow-lens:

Met de Barlow-lens, vernoemd naar de uitvin-

der ervan Peter Barlow (Brits wiskundige en

natuurkundige, 1776-1862), kan de brand-

puntsafstand van een telescoop worden ver-

groot. Al naar gelang het gebruikte soort lens

is een verdubbeling of zelfs een verdrievou-

diging van de brandpuntsafstand mogelijk.

Daardoor wordt vanzelf ook een grotere verg-

roting bereikt. Zie ook „Oculair“.

Brandpuntsafstand:

Alle dingen, die via een optisch systeem (met

een lens) een object vergroten, hebben een

bepaalde brandpuntsafstand. We verstaan hi-

eronder de weg die het licht van de lens tot

het brandpunt aegt. Het brandpunt wordt

ook wel de focus genoemd. In de focus is het

beeld scherp. In een telescoop worden de

brandpuntsafstanden van de kijker en van het

oculair gecombineerd.

Lens:

De lens buigt het binnenvallende licht zo om,

dat er na een bepaalde afstand (de brandpunt-

safstand) in het brandpunt een scherp beeld

ontstaat.

Oculair:

Een oculair is een naar je oog toe gericht

systeem van één of meer lenzen. Het oculair

neemt het in het brandpunt van een lens op-

tredende scherpe beeld over en vergroot het

nog eens uit.

Om de vergroting te berekenen kun je een

eenvoudige rekenformule gebruiken:

Brandpuntsafstand van de verrekijker : brand-

puntsafstand van het oculair = de vergrotings-

factor

Je ziet: Bij een telescoop is de vergroting zo-

wel afhankelijk van de brandpuntsafstand van

het oculair als van de brandpuntsafstand van

de telescoopbuis zelf.

Als je nu een oculair met 20 mm brandpunt-

safstand en een telescoopbuis met 600 mm

brandpuntsafstand neemt, krijg je aan de hand

van de rekenformule de volgende vergroting:

600 mm : 20 mm = 30-voudige vergroting

Omkeerlens:

De omkeerlens wordt voor het oculair in de

oculairbuis van de telescoop gezet. Door de

geïntegreerde lens kan ze de vergroting van

het oculair nog eens extra verbeteren (mee-

stal 1,5 keer).

Het beeld wordt – zoals de naam al zegt –

door een omkeerlens omgekeerd, zodat het

rechtop staand en zelfs niet-gespiegeld is.

Vergroting:

De vergroting is het verschil tussen het be-

eld met het blote oog en het beeld door een

vergrotingsinstrument (bijv. een telescoop).

De waarneming met het blote oog staat gelijk

aan 1. Als je nu een telescoop met een 30-

voudige vergrotingsfactor hebt, dan zie je het

object door de telescoop 30 keer zo groot als

met je ogen. Zie ook „Oculair“.

Zenitspiegel:

Een spiegel die de lichtstraal in een rechte

hoek ombuigt. Bij een rechte telescoop wordt

hiermee de observatiestand gecorrigeerd,

zodat je gemakkelijk van boven in het ocu-

lair kunt kijken. Het beeld dat de zenitspiegel

doorgeeft is weliswaar rechtopstaand, maar

gespiegeld.

PERICOLO per i bambini!

Non osservare mai direttamente il sole

o un punto in prossimità del sole con

questo apparecchio. PERICOLO DI ACCE-

CAMENTO!

Non lasciare mai incustoditi i bambini quan-

do usano l’apparecchio. Tenere i materiali di

imballaggio (buste di plastica, elastici, ecc.)

lontano dalla portata dei bambini! PERICOLO

DI SOFFOCAMENTO!

PERICOLO DI INCENDIO!

Non lasciare mai l’apparecchio, in par-

ticolar modo le lenti, esposto ai raggi diretti

del sole! La focalizzazione della luce solare

potrebbe innescare incendi.

PERICOLO per danni a cose!

Non smontare l’apparecchio! In caso

di difetti all’apparecchio rivolgersi al rivendi-

tore specializzato. Il rivenditore si metterà in

contatto con il servizio di assistenza clienti

ed eventualmente manderà l‘apparecchio in

riparazione.

Non esporre l‘apparecchio a temperature su-

periori ai 60°C!

AVVERTENZA per la pulizia

Pulire le lenti (oculare e/o obiettivo)

solo con l‘apposito panno in dota-

zione oppure con un altro panno

morbido che non lasci peli (per es. in micro-

bra). Non premere con il panno sulle lenti per

evitare che si grafno.

Per rimuovere i residui di sporco più ostinati

inumidire il panno con un liquido detergente

per occhiali e pulire le lenti esercitando solo

una lieve pressione.

Proteggere l’apparecchio da polvere e um-

idità! Dopo l’utilizzo, in particolare in condi-

zioni di elevata umidità atmosferica, lasciare

l‘apparecchio a temperatura ambiente per

alcuni minuti in modo tale che l‘umidità resi-

dua venga completamente eliminata. Inserire

i coperchi di protezione antipolvere sulle lenti

e conservare l‘apparecchio nell’apposita cus-

todia in dotazione.

TUTELA della sfera privata!

L’apparecchio è concepito per l’uso

privato. Evitare di invadere la sfera

privata delle altre persone, per es.

non utilizzare l’apparecchio per guardare att-

raverso le nestre degli appartamenti.

SMALTIMENTO

Smaltire i materiali di imballaggio

dopo averli suddivisi. Per informa-

zioni sul corretto smaltimento, si prega

di rivolgersi all‘azienda municipale che

si occupa dello smaltimento dei riuti o

all’ufcio pubblico competente.

Queste sono le parti del telescopio

(g. 1–3)

1 Tubo ottico del telescopio

2 Cercatore

3 Viti di regolazione del cercatore

4 Apertura del tubo ottico

5 Obiettivo

6 Anello portaoculari

7 Ruota della messa a fuoco

8 Supporto del tubo ottico

9 Testa dello stativo (con testa

equatoriale e montatura)

10 Vassoio portaccessori

11 Fermi (dello stativo)

12 Staffe di ssaggio (del sostegno

centrale) per il portaccessori

13 Gambe dello stativo

14 Manopola essibile (lunga)

15 Manopola essibile (corta)

16 Stabilizzatore dello stativo

17 Barra di regolazione dei gradi di latitudine

18 3 Oculari (Ø 31,7 mm e 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Diagonale a specchio

20 Lente di inversione 1,5x

LIVELLO I – Montaggio

2. Informazioni generali per il montaggio,

posizionamento

Prima di iniziare a montare il tuo telescopio,

scegli un luogo adatto al suo posizionamento.

È consigliabile montare l‘apparecchio in un lu-

ogo privo ostacoli che impediscano la vista del

cielo, con un piano di appoggio stabile e sufci-

ente spazio per muoversi intorno al telescopio.

Importante: stringi tutte le viti avendo

però l‘avvertenza di non serrarle eccessi-

vamente.

3. Stativo

Rimuovi lo stativo a tre gambe (treppiede)

dall’imballaggio e mettilo in posizione verticale

con i piedi dello stativo rivolti verso il basso.

Successivamente, prendi due gambe del trep-

piede (13) e tirale con cautela no a divaricar-

le completamente. Il peso dello stativo poggia

Parti dell’anello portaoculari (g. 8)

21 Vite di fermo

21a Coperchio di protezione antipolvere

Parti del diagonale a specchio (g. 9)

22 Vite di fermo

Parti del cercatore (g. 10)

23 Montatura della lente obiettiva (obiettivo)

23a Anello di bloccaggio dell’obiettivo

24 Supporto del cercatore

Parti del tubo ottico (g. 12)

25 Coperchio di protezione antipolvere

Asse con manopola essibile (g. 13)

26,27 Vite di fermo della manopola essibile

Testa equatoriale (g. 14)

28 Vite di fermo della latitudine

29 Barra di regolazione dei gradi di latitudine

30 Piastra inclinabile

Parti della montatura (g. 15)

26 Manopola essibile (dell’asse orario,

per l’inseguimento)

27 Manopola essibile (dell’asse di

declinazione)

31 Dispositivo di bloccaggio verticale

31a Asse di declinazione

32 Adattatore a coda di rondine

33 Dispositivo di bloccaggio orizzontale

così su una sola gamba Successivamente,

raddrizza lo stativo. Allenta i tre fermi (11) (g.

1 + 4) situati sulle gambe dello stativo, estrai

ciascuna gamba no a raggiungere la lung-

hezza desiderata (vedi g. 4), chiudi nuova-

mente i fermi e posiziona lo stativo su un piano

regolare e stabile.

SUGGERIMENTO:

se metti una piccola livella a bolla sul vassoio

portaccessori ti aiuterà a livellare lo stativo in

modo tale che stia perfettamente in orizzon-

tale.

4. Montaggio del portaccessori

Inserisci il vassoio portaccessori (10) (g.

1+3), introducendolo con il lato piatto rivolto

verso il basso, nel centro sullo stabilizzatore

(16) (g. 1) e poi giralo in senso orario di 60°

per ssarlo (g. 5).

I tre lobi di fermo del portaccessori devo-

no coincidere con le staffe di ssaggio (12)

(g. 1 + 3) dei sostegni centrali e devono

incastrarsi nelle staffe. Se necessario, puoi

spingere leggermente lo stabilizzatore verso

il basso.

5. Tubo ottico

Per montare il tubo ottico del telescopio (1)

(g. 1) allenta la vite di chiusura della fascia

del tubo ottico (8) (g. 6) e apri la fascia.

Posiziona il tubo ottico al centro del supporto

e chiudi nuovamente la fascia. Stringi bene la

vite di chiusura del supporto.

Successivamente inserisci il tubo ottico con

il supporto sulla montatura, con l‘apertura

dell‘obiettivo orientata nella direzione contras-

segnata (con una „N“ sulla testa dello stativo,

freccia del Nord e simbolo del telescopio sulla

montatura). Fissa il supporto con il tubo ottico

sulla testa della montatura con la vite di fermo

dell’adattatore a coda di rondine (g. 7).

6. Montaggio dell‘oculare

Il tuo telescopio è dotato di serie di tre oculari

(18) (g. 2) e di un diagonale a specchio (19)

(g. 2). Con gli oculari è possibile determinare

il potere di ingrandimento del tuo telescopio.

Prima di inserire gli oculari e il diagonale a

specchio, rimuovi il coperchio di protezione

antipolvere (21a) dall’anello portaoculari (6)

(g. 1). Allenta le viti di fermo (21) dell’anello

portaoculari e inserisci per prima cosa il dia-

gonale a specchio. Successivamente stringi

di nuovo la vite di fermo (21).

Allo stesso modo, vale a dire aprendo e chi-

udendo le viti di fermo (22), ssa l’oculare da

20 mm nel diagonale a specchio.

Assicurati che la lente oculare sia in verticale

e che sia rivolta verso l’alto. Questa posizione

rende più facile guardare attraverso il telesco-

pio. Se così non fosse, allenta la vite di fermo

(21) dell’anello portaoculari e gira il diagonale

a specchio nella posizione giusta.

7. Montaggio e allineamento del cercatore

Spingi no in fondo il piedino del supporto del

cercatore (24) nell’apposita base situata sul

tubo ottico del telescopio (g. 10). Il supporto

del cercatore si incastra con uno scatto. Assi-

curati che l’obiettivo del cercatore sia orienta-

to verso l’apertura del tubo ottico.

Sul supporto del cercatore si trovano delle

viti di regolazione per il cercatore (3) (g. 1):

due viti di fermo (di colore nero) e una vite di

contrasto elastica (di colore argento). Le viti di

fermo (nere) vanno serrate in modo uniforme

nché non sarà percepibile una resistenza. Il

cercatore è così bloccato in modo sicuro.

Prima di cominciare le tue osservazioni, devi

regolare il cercatore, cioè devi fare in modo

che il cercatore e il tubo ottico siano allineati

nella stessa posizione. Per l’allineamento pro-

cedi come segue:

Prendi l‘oculare da 20 mm, inseriscilo nel dia-

gonale a specchio e punta il tubo ottico del

telescopio su un oggetto terrestre facilmente

distinguibile (g. 11, per es. la sommità del

campanile di una chiesa o la sommità del

tetto di una casa). La distanza dovrebbe es-

sere di almeno 200-300 metri. Centra esatta-

mente l’oggetto nel campo visivo dell’oculare.

L’immagine che vedi attraverso il tubo ottico del

telescopio è orientata correttamente dal basso

verso l‘alto, ma la sinistra e la destra sono in-

vertite. Nel cercatore, invece, l’immagine che

vedi è correttamente orientata sia dal basso

verso l’alto, sia da sinistra a destra. Mentre

guardi attraverso il cercatore, gira (a destra/a

sinistra) una delle due viti di fermo del cercato-

re. Continua a girare la vite di fermo nché la

croce del cercatore non avrà raggiunto esatta-

mente la posizione che corrisponde a quella

che vedi quando guardi attraverso l’oculare

del tubo ottico del telescopio. Regolazione

della messa a fuoco del cercatore: Gira la

montatura della lente obiettiva (23) una o due

volte verso sinistra. Ora puoi spostare singo-

larmente l’anello di bloccaggio (23a).

8. Coperchi di protezione antipolvere

Per proteggere dalla polvere e dalla sporcizia

le parti interne del tuo telescopio, l‘apertura

del tubo ottico è protetta da un coperchio di

protezione antipolvere (25). Anche sull’anello

portaoculari (6) (g. 1) si trova un coperchio di

protezione (21).

Quando compi le tue osservazioni rimuovi i

due coperchi.

LIVELLO II – Utilizzo del telescopio

1. Uso – Montatura

Il tuo telescopio è dotato di una montatura

che consente di effettuare due tipi di osser-

vazioni.

A: montatura azimutale = ideale per le os-

servazioni terresti

B: parallattica = ideale per le osservazioni

celesti

Informazioni sulla montatura A:

Con la montatura azimutale il telescopio si

può muovere in orizzontale e in verticale.

9. Manopole essibili

Per agevolare i movimenti micrometrici in de-

clinazione e in ascensione retta, sono previste

delle manopole essibili che vanno inserite

negli appositi supporti dei due assi.

La manopola essibile più lunga (14) (g. 1)

deve essere montata parallelamente al tubo

ottico del telescopio. Fissa la manopola con la

vite di fermo (16, 17) posta in corrispondenza

dell’apposita rientranza dell’asse.

La manopola più corta (15) (g. 1) viene mon-

tata lateralmente. Fissa la manopola con la

vite di fermo (16, 17) posta in corrisponden-

za dell’apposita rientranza dell’asse. Il tuo te-

lescopio è ora pronto per l’uso.

Guarda attraverso il cercatore e metti a fuo-

co un oggetto situato in lontananza. Gira la

montatura della lente obiettiva (23) a destra o

a sinistra nché l‘oggetto non apparirà nitido.

Avvita ora il anello di bloccaggio (23a) in dire-

zione della montatura della lente.

Se la notte ti sposti da una stanza illuminata ad

uno spazio all‘aperto devi prima aspettare che

i tuoi occhi si abituino all’oscurità. Dopo circa

20 minuti puoi cominciare la tua osservazione

celeste.

Non compiere osservazioni da un ambiente

chiuso e circa 30 minuti prima di cominciare

l‘osservazione posiziona il tuo telescopio com-

pleto dei suoi accessori all’aperto per garan-

tire il livellamento della temperatura nel tubo

ottico. Assicurati inoltre che il tuo telescopio

poggi su un piano stabile e regolare.

3. Primo allineamento

Allenta la vite di fermo della latitudine (28) e,

facendo riferimento alla scala graduata della

barra di regolazione (29), posiziona la piastra

inclinabile (32) in maniera approssimativa sul

valore espresso in gradi di latitudine che cor-

risponde al luogo in cui ti trovi (in Germania

circa 50°). Regola il treppiede con il segno

“N” rivolto in direzione Nord. Anche la parte

superiore della piastra inclinabile deve essere

rivolta a Nord. La barra di regolazione dei gra-

di di latitudine è invece rivolta a Sud.

4. Regolazione della latitudine geograca

Per sapere a quale latitudine si trova il luo-

go nel quale compi la tua osservazione usa

una carta stradale, un atlante o Internet. La

Germania, per esempio, si trova tra i 54°

(Flensburg) e i 48° (Monaco) di latitudine

nell’emisfero boreale. Allenta la vite di fermo

della latitudine (28) e inclina la piastra (32)

no al numero situato sulla barra di regolazio-

ne (29) che corrisponde al luogo in cui ti trovi

(per es. 51°).

SUGGERIMENTO:

Sul margine destro o sinistro delle carte geo-

grache dell’atlante sono sempre riportati i

gradi di latitudine. Puoi anche ottenere infor-

mazioni sulla latitudine alla quale ti trovi in mu-

nicipio, all‘ufcio del catasto o in Internet, per

esempio al sito www.heavens-above.com. In

questo sito in “Anonymous user > Select” puoi

selezionare il tuo Paese e ti verranno indicati i

dati che ti servono.

5. Allineamento denitivo

Gira l‘asse di declinazione (8) insieme al sup-

porto del telescopio di 90° verso l’alto (nella

parte anteriore della montatura ci sono delle

frecce bianche opposte l’una all’altra). Orienta

il tubo ottico in maniera corretta (fai riferimento

al simbolo con il telescopio e alla feccia del

Nord) nel supporto e stringi la vite di fermo.

L’oculare del telescopio deve essere rivolto

verso il pavimento, mentre l’obiettivo deve es-

sere orientato in direzione della Stella polare.

Allenta la vite di fermo della latitudine (28) e

abbassa la piastra inclinabile (30) nché non

si troverà in orizzontale (cioè no all‘arresto).

Stringi di nuovo la vite di fermo.

Allenta il dispositivo di bloccaggio verticale

(31) e porta il tubo ottico in orizzontale. Chiudi

di nuovo il dispositivo di bloccaggio.

Girando le manopole essibili (14, 15) (g. 1)

il telescopio si può muovere in orizzontale e

in verticale.

Informazioni sulla montatura B:

Kapitel (3–11).

2. Posizionamento del telescopio (osser-

vazioni notturne)

Per molte osservazioni l’oscurità è di grande

importanza, perché le luci (lampade, lampio-

ni) potrebbero disturbare e impedire di vedere

nitidamente i dettagli dell’immagine al telesco-

pio.

Allo stesso modo, aiutandoti con le manopole

essibili, punta il telescopio sulla Stella polare

e regola la messa a fuoco con l’apposita ruota

(7) (g. 1).

Inoltre, cambiando l‘oculare (con una minore

distanza focale) potrai avere un ingrandimento

maggiore. Ricorda che l’ingrandimento delle

stelle non è quasi percepibile.

SUGGERIMENTO:

Gli oculari sono sistemi di lenti rivolti verso

l’occhio. L’oculare acquisisce l’immagine ori-

ginata nel punto focale dell’obiettivo, ossia la

rende visibile e la ingrandisce. Per poter ot-

tenere diversi ingrandimenti occorrono degli

oculari con diverse distanze focali. Inizia tut-

te le tue osservazioni con un oculare con un

potere di ingrandimento basso (cioè con una

distanza focale elevata, per es. 20 mm).

Allenta uno dopo l’altro il dispositivo di bloc-

caggio della barra di regolazione dei gradi di

latitudine e l’asse di declinazione e centra la

Stella polare nel campo visivo dell’oculare.

Successivamente serra di nuovo il dispositivo

di bloccaggio. A questo punto è importante

che lo stativo del telescopio non venga più

mosso o spostato, altrimenti l’allineamento

verrà compromesso. Il telescopio è ora cor-

rettamente allineato. Questa procedura è ne-

cessaria per consentire l‘inseguimento degli

oggetti celesti.

6. Posizione di inseguimento e di osser-

vazione

Allenta il dispositivo di bloccaggio verticale (8)

e inclina il tubo ottico del telescopio di 90°

verso il basso. Allenta il dispositivo di bloccag-

gio orizzontale (33) e gira il telescopio di 180°

verso destra o verso sinistra nché la lente

dell’obiettivo non sarà rivolta verso il cielo.

Stringi nuovamente tutti i dispositivi di bloccag-

gio in modo tale da poter inseguire l‘oggetto

osservato con la manopola essibile.

Con la manopola essibile (26) si regola ma-

nualmente l’asse orario (asse dell’ascensione

retta o asse AR) per compensare la rotazione

terrestre in modo tale che l’oggetto osservato

resti sempre nel campo visivo dell’oculare.

Se vuoi passare ad osservare un altro ogget-

to, allenta i dispositivi di bloccaggio, orienta

il tubo ottico nella direzione giusta e stringi

nuovamente i dispositivi di bloccaggio. Per la

regolazione micrometrica si usano le mano-

pole essibili (14, 15) (g. 1).

7. Cercatore

Sul tuo telescopio è stato nora eseguito un

primo allineamento e lo strumento è regolato.

Per poter raggiungere una posizione di os-

servazione comoda, allenta con cautela la

vite della fascia del tubo ottico (8) (g. 1) in

modo tale da poter girare il tubo ottico del te-

lescopio. Porta l’oculare e il cercatore in una

posizione nella quale puoi osservare como-

damente.

L’allineamento di precisione si esegue per

mezzo del cercatore (2). Guarda attraverso il

cercatore e prova per esempio a centrare la

Stella polare (g. 16) nella croce del cercato-

re (g. 17). Per eseguire questa regolazione

in maniera precisa ti possono essere utili la

manopola dell’asse orario (26) e la manopola

dell’asse di declinazione (27).

8. Osservazione

Dopo aver centrato la Stella polare nel cercato-

re, guardando attraverso l’oculare, vedrai che

anche nel telescopio si vede la Stella polare.

9. Osservazione di stelle

All‘inizio l‘orientamento nel cielo stellato ti ri-

sulterà sicuramente difcile, poiché le stelle e

le costellazioni sono sempre in movimento e

cambiano la loro posizione nel cielo a secon-

da della stagione, della data e dell‘ora.

L‘unica eccezione è la Stella polare. Attra-

verso la Stella polare passa (in maniera piut-

tosto precisa) il prolungamento immaginario

dell‘asse polare della Terra. Il cosiddetto “polo

Nord celeste” costituisce il punto di partenza

di tutte le mappe stellari.

Il diagonale a specchio (19) (g. 2) fornisce

immagini raddrizzate alto-basso (invertendo

sinistra-destra) e viene quindi utilizzato per le

osservazioni celesti.

Per vedere l’immagine correttamente orienta-

ta sia dal basso verso l’alto sia da sinistra a

destra devi usale la lente di inversione fornita

in dotazione.

Allenta la vite di fermo (21) e rimuovi il diago-

nale a specchio dall’anello portaoculari (6)

(g. 1). Inserisci ora la lente di inversione (20)

(g. 2) nell‘anello portaoculari e stringi bene

di nuovo la vite di fermo. Poi inserisci l’oculare

(ad es. f = 20 mm) nell’apertura della lente di

inversione e stringi la vite di fermo.

Distanza focale del

telescopio

: Distanza

focale dell’oculare

= Ingrandimento

Si ottiene quindi quanto

segue

900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Informazione importante:

In gura (g. 18) sono riportate alcune famo-

se costellazioni ed alcuni gruppi stellari visibili

tutto l‘anno. La posizione degli astri dipende

tuttavia dalla data e dall‘ora.

Una volta che hai puntato il tuo telescopio su

una di queste stelle noterai che dopo poco

tempo la stella sparisce dal campo visivo

dell‘oculare. Per poter compensare ques-

to fenomeno usa la manopola essibile (17)

dell’asse orario e il tuo telescopio seguirà la

traiettoria apparente della stella.

10. Accessori

Il tuo telescopio è dotato di serie di tre oculari

(18) (g. 2). Cambiando gli oculari determini il

potere di ingrandimento del tuo telescopio.

11. Smontaggio del telescopio

Dopo aver compiuto la tua osservazione, che

speriamo sia stata interessante e ben riuscita,

ti consigliamo di custodire il telescopio con i

suoi accessori in una stanza asciutta e ben ae-

rata. Non dimenticare di applicare di nuovo i

coperchi di protezione antipolvere sull’apertura

anteriore del tubo ottico e sull‘anello portaocu-

lari. Anche tutti gli oculari e gli accessori ottici

vanno riposti nelle loro custodie.

SUGGERIMENTO:

La lente di inversione non si presta alle osser-

vazioni astronomiche. Ti conviene usare solo

il diagonale a specchio e l’oculare. Per le os-

servazioni terrestri invece puoi usare la lente

di inversione con l‘oculare.

Problema Rimedio

Nessuna immagine

Rimuovere il coperchio di protezione

antipolvere dall’apertura dell’obiettivo.

Immagine non nitida

Regolare la messa a fuoco con l’apposita

ruota.

Non è possibile mettere a fuoco

Attendere il livellamento della temperatura

(circa 30 minuti)

Immagine di cattiva qualità

Non osservare attraverso lastre o pannelli

di vetro.

L’oggetto è visibile nel cercatore, ma non

attraverso il telescopio

Regolare il cercatore (vedi capitolo 7)

Inseguimento non scorrevole mediante

le manopole essibili

Controbilanciare il telescopio

Nonostante l‘utilizzo del diagonale a

specchio l’immagine è “storta”

Il portaoculare nel diagonale a specchio

deve essere in verticale.

Eliminazione dei problemi:

1. Dati tecnici:

• Sistema con obiettivo (acromatico)

a due lenti in vetro

• Montaggio azimutale con tavola

equatoriale (Sistema di montaggio

ottimizzato con alberi essibili)

• Ingrandimento: 45x – 337,5x

• Diametro della lente: 70 mm

• Lunghezza Focale: 900 mm

• 3 Oculari: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Diagonale

• 6x25 Cercatore

• 1,5x Lente per raddrizzare l’immagine

• Treppiede regolabile in alluminio

2. Possibili oggetti di osservazione:

Qui di seguito abbiamo selezionato e illustrato

per te alcuni corpi celesti e ammassi stellari

molto interessanti. Nelle immagini alla ne del

manuale puoi vedere come questi oggetti ap-

paiono attraverso il telescopio con gli oculari

in dotazione in presenza di buone condizioni

di visibilità.

La Luna

La Luna è il solo satellite naturale della Terra.

(g. 19)

Diametro: 3.476 km

Distanza: circa 384.401 km

La Luna è conosciuta sin dai tempi della preis-

toria. Dopo il Sole, è il secondo oggetto più

luminoso del cielo. Poiché la Luna compie

una rotazione intorno alla Terra una volta al

mese, l’angolo tra la Terra, la Luna e il Sole,

varia continuamente, come si vede anche dai

cicli delle fasi lunari. Il tempo che intercorre

tra due fasi di plenilunio è di circa 29,5 giorni

(709 ore).

Nebulosa di Orione (M 42)

M 42 della costellazione di Orione (g. 20)

Ascensione retta: 05:32,9 (ore: minuti)

Declinazione: –05:25 (gradi: minuti dell’arco)

Distanza: 1.500 anni luce

Distante dalla Terra circa 1.500 anni luce,

la Nebulosa di Orione (Messier 42, in breve

M42) è la nebulosa diffusa più luminosa del

cielo. È visibile anche ad occhio nudo ed è un

oggetto che vale la pena di essere osserva-

to con il telescopio, indipendentemente dalla

sua potenza, sia con un semplice binocolo

prismatico, sia dai grandi osservatori terrestri,

sia con il telescopio spaziale Hubble.

Fa parte di una nube più grande, formata da

gas di idrogeno e polveri, che si estende per

10 gradi occupando oltre la metà della costel-

lazione di Orione. L‘estensione di questa enor-

me nube è di diverse centinaia di anni luce.

Nebulosa Anello nella costellazione della

Lira (M57)

M 57 della costellazione della Lira (g. 21)

Ascensione retta: 18:51,7 (ore: minuti)

Declinazione: +32:58 (gradi: minuti dell’arco)

Distanza: 2.000 anni luce

La famosa Nebulosa Anello M57 nella costel-

lazione della Lira è spesso considerata come

il prototipo della nebulosa planetaria ed è una

delle perle del cielo estivo dell’emisfero bore-

ale. Recenti ricerche hanno dimostrato che

con ogni probabilità si tratta di un anello cos-

tituito da materia luminescente che circonda

una stella centrale (visibile solo con i grandi

telescopi) e non di una struttura gassosa di

forma sferica o ellittica. Se la si potesse os-

servare dal lato, la Nebulosa Anello sarebbe

simile alla Nebulosa Manubrio (M 27). Dalla

Terra osserviamo direttamente il polo della

nebulosa.

Nebulosa Manubrio nella costellazione

della Volpetta (M27)

M 27 della costellazione della Volpetta (g. 22)

Ascensione retta: 19:59,6 (ore: minuti)

Declinazione: +22:43 (gradi: minuti dell’arco)

Distanza: 1.250 anni luce

La Nebulosa Manubrio (M27) nella costella-

zione della Volpetta è stata la prima nebulosa

planetaria ad esser stata scoperta. Il 12 lug-

lio del 1764 Charles Messier scoprì questa

nuova e affascinante classe di oggetti. Dalla

Terra vediamo questo oggetto dal suo piano

equatoriale. Se la si potesse vedere da uno

dei suoi poli, la Nebulosa Manubrio probabil-

mente avrebbe la forma di un anello e assomi-

glierebbe alla Nebulosa Anello M 57.

Questo oggetto è già visibile con ingrandi-

menti bassi in presenza di buone condizioni

meteorologiche.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

La Luna

Nebulosa di Orione

(M 42)

Nebulosa Anello

nella costellazione

della Lira (M57)

Nebulosa Manubrio

nella costellazione

della Volpetta (M27)

3. Breve ABC del telescopio

Che cosa signica ….

… lente di Barlow?

Con la lente di Barlow, chiamata così dal

nome del suo inventore, Peter Barlow (mate-

matico e sico inglese, 1776-1862), si può

aumentare la distanza focale del telescopio. A

seconda del tipo di lente è possibile raddop-

piare o addirittura triplicare la distanza focale.

Di conseguenza anche l’ingrandimento risulta

maggiore. Vedi anche “Oculare”.

… distanza focale?

Tutti gli oggetti che ingrandiscono un oggetto

mediante una lente presentano una determi-

nata distanza focale. Con tale termine si inten-

de il percorso che la luce compie dalla lente

al punto focale. Il punto focale è detto anche

“fuoco”. Nel fuoco l‘immagine è nitida. In un

telescopio la distanza focale del tubo ottico e

quella dell’oculare si combinano.

… lente?

La lente devia la luce incidente in modo tale

dopo aver percorso una terminata distanza (di-

stanza focale) quest‘ultima origina un’immagine

nitida nel punto focale.

… oculare?

Un oculare è il sistema, costituito da una

o più lenti, che è rivolto verso l’occhio. Con

l‘oculare l‘immagine nitida originata nel punto

focale di una lente viene acquisita e ulterior-

mente ingrandita.

Per calcolare l’ingrandimento si usa una sem-

plice formula:

distanza focale del tubo ottico: focale

dell’oculare = ingrandimento

Come vedi: in un telescopio l‘ingrandimento

dipende sia dalla distanza focale dell‘oculare

sia dalla distanza focale del tubo ottico.

Quindi, sulla base della formula, con un ocu-

lare con una focale di 20 mm e un tubo otti-

co con una distanza focale di 600 mm si ha il

seguente ingrandimento:

600 mm : 20 mm = ingrandimento 30 x

… lente di inversione?

La lente di inversione si inserisce davanti

all’oculare nel portaoculari del tubo ottico.

Con questa lente integrata l‘ingrandimento

dell‘oculare viene ulteriormente aumentato

(in genere di 1,5 volte). Quando si utilizza una

lente di inversione, l’immagine, come sugge-

risce il nome stesso della lente, viene capovol-

ta e appare quindi correttamente orientata dal

basso verso l‘alto e da sinistra verso destra.

… ingrandimento?

L’ingrandimento corrisponde alla differenza tra

l’osservazione ad occhio nudo e l’osservazione

compiuta con uno strumento di ingrandimento

(per es. il telescopio). L’ingrandimento facilita

l’osservazione. Pertanto, se un telescopio ha

un ingrandimento di 30 volte (30x) attraver-

so di esso puoi vedere l’oggetto 30 volte più

grande di come lo vedi ad occhio nudo. Vedi

anche “Oculare”.

… diagonale a specchio?

La diagonale a specchio è costituita da uno

specchio che devia la luce ad angolo retto.

In un tubo ottico diritto con la diagonale a

specchio è possibile correggere la posizione

di osservazione e guardare comodamente

nell’oculare dall’alto. Quando si utilizza una

diagonale a specchio, l’immagine è corretta-

mente orientata dal basso verso l‘alto, ma la

sinistra e la destra sono invertite.

¡PELIGRO para su hijo!

No mire nunca con este aparato direc-

tamente hacia el sol o hacia sus inme-

diaciones. ¡Existe PELIGRO DE CEGUERA!

Los niños sólo deben utilizar el aparato bajo

la supervisión de un adulto. ¡Mantener fuera

del alcance de los niños los materiales de

embalaje (bolsas de plástico, cintas de goma,

etc.)! ¡Existe PELIGRO DE ASFIXIA!

¡PELIGRO DE INCENDIO!

Setzen Sie das Gerät – speziell die Lin-

sen – keiner direkten Sonneneinstrah-

lung aus! Durch die Lichtbündelung könnten

Brände verursacht werden.

¡PELIGRO de daños materiales!

¡No desmonte el aparato! En caso de

que perciba un defecto, diríjase a su

tienda especializada. En ella se pondrán en

contacto con el centro de servicio técnico y,

si procede, enviarán el aparato para que sea

reparado.

¡No exponga el aparato a temperaturas supe-

riores a 60 °C!

INDICACIONES para la limpieza

Limpie las lentes (del ocular y/o del

objetivo) sólo con el paño especial

para lentes adjunto o con otro paño

suave y que no suelte pelusas (p. ej. micro-

bras). No ejercer una excesiva presión con el

paño, a n de evitar que las lentes se rayen.

Para eliminar restos persistentes de su-

ciedad, humedezca el paño con un líquido de

limpieza de gafas y frote con él las lentes sin

excesiva presión.

¡Proteja el aparato del polvo y la humedad!

Después de utilizarlo (especialmente si exis-

te un elevado grado de humedad en el aire),

déjelo durante un tiempo aclimatarse a la

temperatura ambiente, de modo que pueda

eliminarse la humedad restante. Coloque las

tapas de protección contra el polvo y guárde-

lo en el maletín suministrado.

¡PROTECCIÓN de la privacidad!

Los prismáticos están previstos para

un uso particular. Respete la privaci-

dad de los demás: por ejemplo, ¡no

utilice este aparato para observar el interior

de otras viviendas!

ELIMINACIÓN

Elimine los materiales de embalaje

separándolos según su clase. Puede

obtener información sobre la eliminación reg-

lamentaria de desechos en su proveedor de

servicios de eliminación de desechos munici-

pal o bien en su ocina de medio ambiente.

Éstas son las partes de tu microscopio

(Fig. 1–3)

1 Tubo del telescopio

2 Visor

3 Tornillos de ajuste para visor

4 Abertura del tubo

5 Objetivo

6 Anillo de soporte del ocular

7 Tornillo micrométrico

8 Soporte del tubo

9 Cabeza del trípode (con base

regulable para la altura de polo y

sistema de ejes)

10 Bandeja de accesorios

11 Clips de jación (en el trípode)

12 Estribo de soporte (en el puntal

central) para la bandeja

13 Patas de trípode

14 Eje exible (largo)

15 Eje exible (Corto)

16 Araña para trípode

17 Varilla de ajuste del grado de latitud

18 3 oculares (Ø 31,7 mm o 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Espejo cenital

20 Lente de reversión 1,5x

NIVEL I – Montaje

2. Generalidades sobre montaje, ubica-

ción

Antes de empezar con el montaje debes ele-

gir un lugar apropiado para tu telescopio.

Te ayudará si montas este equipo en un lugar

en el que tengas una buena vista del cielo, un

suelo estable y suciente espacio.

Importante: aprieta todos los tornillos

„a mano“ y evita que se „pasen de rosca“.

3. Trípode

Toma el trípode y colócalo en vertical con las

patas hacia abajo. Toma ahora dos de las pa-

tas del trípode (13) y tira de ellas con cuidado

hasta que estén abiertas y completamente se-

paradas. Todo el peso del trípode carga así

sobre una pata. A continuación coloca recto

el trípode.

Partes del anillo de soporte de los ocula-

res (Fig. 8)

21 Tornillo de sujeción

21a Protector

Partes del espejo cenital (Fig. 9)

22 Tornillo de sujeción

Partes del visor (Fig. 10)

23 Portalentes delantero (objetivo)

23a Anillo de bloqueo del objetivo

24 Soporte del visor

Partes del tubo (Fig. 12)

25 Protector

Eje con eje exible (Fig. 13)

26,27 Tornillo de sujeción del eje exible

Base regulable para la altura de polo (Fig. 14)

28 Tornillo de sujeción de altura de polo

29 Varilla de ajuste del grado de latitud

30 Placa de inclinación

Partes del sistema de ejes (Fig. 15)

26 Eje exible (para eje polar para

seguimiento)

27 Eje exible (para eje de declinación)

31 Sujeción vertical

31a Eje de declinación

32 Adaptador de cola de milano

33 Sujeción horizontal

Aoja los tres clips de jación (11) (Fig. 1 +

4) de las patas del trípode, extrae cada una

de las patas hasta la longitud deseada (véase

Fig. 4), cierra los clips de jación y coloca el

trípode sobre un suelo estable.

CONSEJO:

Te puede servir de ayuda un pequeño nivel de

agua sobre la bandeja de accesorios para la

colocación horizontal de tu trípode.

4. Montar la bandeja

La bandeja de accesorios (10) (Fig. 1 + 3) se

coloca centrada sobre la araña para trípode

(16) (Fig. 1) con la parte plana hacia abajo y

se monta mediante un giro de unos 60° en el

sentido de las agujas del reloj (Fig. 5).

Los tres talones de la placa de la bandeja de-

ben coincidir y encajar con el estribo de ja-

ción (12) (Fig. 1 + 3) del puntal central. Si es

necesario, para esto se puede presionar un

poco hacia abajo la araña para trípode.

5. Tubo

Para el montaje del tubo del telescopio (1)

(Fig. 1) aoja el tornillo obturador de la ab-

razadera del tubo (8) (Fig. 6) y abre la abraz-

adera.

Coloca el tubo centrado en el soporte y cierra

de nuevo la abrazadera. Aprieta por favor a

mano el tornillo obturador en el soporte.

Coloca ahora el tubo incluido su soporte con

la apertura del objetivo en la dirección marca-

da (marca N en la cabeza del trípode, echa

Norte y reproducción del telescopio en el sis-

tema de ejes) sobre el sistema de ejes. Suje-

ta después el soporte del tubo con el tornillo

de sujeción del adaptador de cola de milano

en el cabezal del sistema de ejes (Fig. 7).

6. Colocar el ocular

En el equipamiento básico de tu telescopio

van incluidos tres oculares (18) (Fig. 2) y un

espejo cenital (19) (Fig. 2). Con los oculares

tú determinas el correspondiente aumento de

tu telescopio.

Antes de colocar los oculares y el espejo

cenital, retira el protector (21a) del anillo de

soporte del ocular (6) (Fig. 1). Aoja el tornillo

de sujeción (21) del anillo de soporte del ocu-

lar e introduce primero el espejo cenital. Ap-

rieta nuevamente el tornillo de sujeción (21).

En el soporte del visor hay tornillos de ajuste

para el visor (3) (Fig. 1): dos tornillos de su-

jeción (negros) y un tornillo de bloqueo con

soporte de muelle (plateado). Los tornillos de

sujeción (negros) se deben enroscar regular-

mente hasta que se perciba una resistencia;

el buscador estará entonces asegurado.

Antes de comenzar con una observación

es absolutamente necesario que ajustes el

buscador de modo que señale exactamente

la misma posición que el telescopio principal.

Para su alineación debes proceder del sigui-

ente modo:

Toma el ocular de 20 mm, colócalo en el

espejo cenital y dirige el telescopio principal

hacia un objeto terrestre claramente denido

y fácil de encontrar (Fig. 11, p. ej. la echa

de un campanario o el frontón de un edicio).

Debe estar al menos a 200 o 300 m de dis-

tancia. Lleva el objeto exactamente al centro

del campo visual del ocular.

Aunque la reproducción de la imagen es verti-

cal, sin embargo aparece con los lados inver-

tidos. En el visor, en cambio, la reproducción

de la imagen es vertical y con los lados no

invertidos. Gira hora (derecha/izquierda) uno

de los tornillos de sujeción del buscador mi-

rando continuamente a través del visor. Sigue

haciéndolo hasta que la retícula del visor haya

alcanzado exactamente la posición que corre-

sponda a la vista que se obtiene a través del

ocular del telescopio principal.

Enfoque del buscador:

Gira el portalentes delantero (23) dos vueltas

hacia la izquierda. Ahora puedes regular por

separado el anillo de bloqueo (23a).

A continuación debes sujetar de la misma

manera el ocular de 20 mm al espejo ce-

nital, abriendo y cerrando los tornillos de

sujeción (22).

Presta atención a que la entrada de visión del

ocular apunte en vertical hacia arriba. Esto

facilita la visión. En caso contrario, debes af-

lojar el tornillo de sujeción (21) que hay en el

anillo de soporte del ocular y girar el espejo

cenital hasta esta posición.

7. Montaje y alineación del visor

Desliza la pata del visor (24) completamente

en la base del soporte del visor que hay en el

tubo del telescopio (Fig. 10). El soporte del

visor queda encajado. Presta atención a que

el objetivo del visor apunte en la dirección de

la abertura delantera del tubo.

NIVEL II – Empleo del telescopio

1. Manejo – Sistema de ejes

Tu telescopio está equipado con un sistema

de ejes que te permiten realizar observacio-

nes de dos tipos.

A: Azimutal = ideal para las observaciones

terrestres

B: Paraláctica = ideal para observaciones

celestes

Para A:

En la disposición azimutal el telescopio gira

en dirección horizontal y vertical.

9. Ejes exibles

Para facilitar la exacta regulación de precisión

de los ejes de declinación y ascensión recta,

se colocan los ejes exibles en los soportes

previstos para ello de ambos ejes.

El eje exible largo (14) (Fig. 1) se monta pa-

ralelo al tubo del telescopio. Su jación se re-

aliza mediante un tornillo de sujeción (16, 17)

en la correspondiente entalladura del eje.

El eje exible corto (15) (Fig. 1) se monta la-

teralmente. Su jación se realiza mediante un

tornillo de sujeción (16, 17) en la correspon-

diente entalladura del eje. Ya puedes usar tu

telescopio.

Mira a través del visor y enfoca un objeto leja-

no. Gira el portalentes delantero (23) en una

u otra dirección hasta que el objeto se vea ní-

tido. Atornilla ahora el anillo de bloqueo (23a)

en dirección al portalentes.

8. Protectores

Para preservar del polvo y la suciedad el inte-

rior de tu telescopio, la abertura del tubo está

protegida mediante un protector (25). Del mis-

mo modo, en el anillo de soporte del ocular

(6) (Fig. 1) hay otro protector (21).

Para proceder a una observación retira las ta-

pas de las aberturas.

acostumbren primero a la oscuridad. Una vez

transcurridos aprox. 20 minutos puedes co-

menzar con la observación astronómica.

No hagas observaciones al exterior desde

recintos cerrados y coloca tu telescopio con

sus accesorios en su ubicación aprox. 30 mi-

nutos antes de comenzar la observación para

garantizar una compensación de temperatura

en el tubo.

Por lo demás, debes procurar que tu telesco-

pio esté sobre un terreno estable y a ras de

suelo.

3. Primera alineación

Aoja el tornillo de sujeción de altura de polo

(28) y coloca la placa de inclinación (32)

aproximadamente según la escala de la varilla

de ajuste del grado de latitud (29) en el grado

de latitud de tu ubicación (en Alemania aprox.

50°). Coloca el trípode con la marca Norte

(N) en dirección al Norte. La cara superior

de la placa de inclinación también indica el

Norte. La varilla de ajuste del grado de latitud

indica el Sur.

4. Ajuste de la latitud

Averigua el grado de latitud de tu lugar de ob-

servación en un mapa de carreteras, en un

atlas o en Internet. Alemania se encuentra

entre los 54° (Flensburg) y los 48° (München)

de latitud norte. Aoja ahora el tornillo de su-

jeción de altura de polo (28) e inclina la placa

de inclinación (32) hasta que la cifra que está

en la sujeción de la varilla de ajuste del grado

de latitud (29) corresponda al grado de latitud

de tu ubicación (p. ej. 51°).

CONSEJO:

El grado correcto de latitud de tu lugar de

observación siempre lo encontrarás en el at-

las en el margen derecho o izquierdo de un

mapa. Además podrás encontrar información

en tu ayuntamiento, en la ocina del catastro

o también en Internet: en este caso, p. ej.,

en www.heavens-above.com puedes selecci-

onar tu país en „Anonymous user > Select“ y

podrás obtener los datos precisos.

5. Alineación nal

Gira el eje de declinación (8) incluyendo el

soporte del telescopio unos 90° hacia arriba

(las marcas blancas de echa delanteras del

sistema de ejes se encuentran una frente a

otra). Coloca correctamente el tubo (véase

reproducción del telescopio y echa norte)

en el soporte y aprieta el tornillo de sujeción.

El tubo telescópico del ocular del telescopio

señala ahora en dirección al suelo y el obje-

tivo en dirección a la estrella polar. Aoja uno

Aoja el tornillo de sujeción de altura de polo

(28) y baja la placa de inclinación (30) hasta

que alcance la horizontal (es decir, hasta el

tope). Aprieta nuevamente el tornillo de suje-

ción de altura de polo.

Aoja la sujeción vertical (31) y coloca el tubo

horizontalmente. Aprieta de nuevo la sujeción.

El telescopio se puede mover ahora horizontal

y verticalmente por el giro de ambos ejes exi-

bles (14, 15) (Fig. 1).

Para B: Kapitel (3–11).

2. Colocación (de noche)

Para muchas de las observaciones es muy im-

portante un lugar oscuro, ya que las luces mo-

lestas (lámparas, linternas) pueden perjudicar

considerablemente la nitidez de los detalles

de la imagen del telescopio.

Cuando por la noche pases al aire libre des-

de un recinto iluminado, deja que tus ojos se

Dado el caso, ahora puedes orientar el te-

lescopio exactamente hacia la estrella con la

ayuda de los ejes exibles del mismo modo

que puedes ajustar la nitidez de la imagen con

el tornillo micrométrico (7) (Fig. 1).

Por lo demás, ahora puedes ajustar un au-

mento mayor mediante un cambio de ocular

(con una distancia focal menor). Por favor,

ten en cuenta que el aumento de las estrellas

apenas es perceptible.

CONSEJO:

Los oculares son los sistemas de lentes diri-

gidos hacia los ojos. Con el ocular se toma la

imagen producida en el punto focal del objeti-

vo, es decir, se hace visible y se aumenta de

nuevo. Se necesitan oculares con diferentes

distancias focales para conseguir diferentes

aumentos.

Comienza cada observación con un ocular de

tras otro la sujeción de la varilla de ajuste del

grado de latitud y el eje de declinación y lle-

va la estrella polar al centro del campo visual

del ocular. A continuación aprieta de nuevo la

sujeción. El trípode ya no se puede mover o

cambiar de sitio porque de lo contrario se per-

dería la alineación. El telescopio está ahora

correctamente orientado. Este procedimiento

es necesario para que se pueda dar un segui-

miento de los objetos celestes.

6. Posición de seguimiento o de observa-

ción

Aoja la sujeción vertical (8) e inclina el tubo

del telescopio 90° hacia abajo.

Aoja la sujeción horizontal (33) y gira el te-

lescopio 180° a la derecha o a la izquierda

hasta que la lente del objetivo señale en di-

rección al cielo.

Aprieta de nuevo todas las sujeciones hasta

que se pueda efectuar un seguimiento a tra-

vés del eje exible.

El accionamiento manual del eje polar (eje de

ascensión recta, eje AR) mediante el eje e-

xible (26) compensa la rotación terrestre de

modo que el objeto posicionado permanece

siempre en el campo visual del ocular.

Si quieres orientarte hacia otro objeto, aoja

las sujeciones, orienta el tubo en la dirección

correcta y aprieta de nuevo las sujeciones. El

ajuste de precisión se efectúa además con

los ejes exibles (14, 15) (Fig. 1).

7. Visor

Tu telescopio está ahora aproximadamente

orientado y ajustado.

Para conseguir una posición cómoda de ob-

servación, aoja con cuidado el tornillo de

la abrazadera del tubo (8) (Fig. 1), para que

puedas girar el tubo del telescopio. Lleva el

ocular y el buscador a una posición desde la

que puedas observar cómodamente.

La orientación de precisión se consigue con

la ayuda del buscador (2). Mira por el visor e

intenta centrar, p. ej., la estrella polar (Fig. 16)

en la retícula del visor (Fig. 17). Para el ajuste

exacto pueden ayudar el eje del eje polar (26)

y el eje del eje de declinación (27).

8. Observación

Una vez que hayas ajustado la estrella polar

en el visor, cuando mires a través del ocular

podrás identicar la estrella polar con el te-

lescopio.

pocos aumentos (= gran distancia focal, p. ej.

20 mm).

9. Búsqueda de estrellas

Al principio te costará orientarte en el cielo es-

trellado, ya que las estrellas y constelaciones

siempre están en movimiento y dependiendo

de la estación, la fecha y la hora cambian su

posición en el cielo.

La estrella polar es la excepción. A través de

ella pasa (con bastante exactitud) la prolon-

gación ideal del eje polar de la tierra. El de-

nominado polo norte celeste es el punto de

partida de todos los mapas astronómicos.

El espejo cenital (19) (Fig. 2) provoca una in-

versión de la imagen (especular) y sólo se usa

para observaciones celestes.

Para poder ver una imagen derecha y con los

lados no invertidos, debes utilizar la lente de

reversión que se suministra.

Aoja el tornillo de sujeción (21) y retira el es-

pejo cenital del anillo de soporte del ocular

(6) (Fig. 1). Coloca ahora la lente de reversión

(20) (Fig. 2) en el anillo de soporte del ocular

y aprieta manualmente de nuevo el tornillo de

sujeción. Después, coloca el ocular (p. ej. f =

20 mm) en la abertura de la lente de reversión

y aprieta el tornillo de sujeción.

Distancia focal del telescopio : Distancia focal del ocular = Aumento

De este modo calculamos 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Indicación:

En el dibujo (Fig. 18) puedes ver algunas con-

stelaciones y agrupaciones de estrellas cono-

cidas que son visibles durante todo el año. No

obstante, la disposición de los astros depen-

de de la fecha y de la hora.

Si orientas tu telescopio a una de esas est-

rellas comprobarás que tras un corto período

de tiempo desaparece del campo visual de

tu ocular. Para compensar ese efecto, tienes

que accionar el eje exible (17) del eje polar

y tu telescopio seguirá la órbita aparente de

esa estrella.

10. Accesorios

En el equipamiento básico de tu telescopio

van incluidos tres oculares (18) (Fig. 2). Cam-

biando los oculares tú determinas el corres-

pondiente aumento de tu telescopio.

11. Desmontaje del telescopio

Tras una observación que deseamos haya

sido interesante y ecaz, se recomienda alma-

cenar todo el telescopio en un recinto seco y

bien ventilado. Por favor, no te olvides de co-

locar los protectores en la abertura delantera

del tubo y en el anillo de soporte del ocular.

También deberías poner todos los oculares y

los accesorios ópticos en sus correspondien-

tes recipientes.

CONSEJO:

La lente de reversión no es apta para la ob-

servación astronómica. Para esto trabaja sólo

con el espejo cenital y un ocular. Para obser-

vaciones terrestres y de la naturaleza puedes

utilizar la lente de reversión con un ocular.

Error Solución

Sin imagen Retirar el protector de la abertura del objetivo

Imagen borrosa

Ajustar el enfoque con el tornillo

micrométrico

Sin posibilidad de enfoque

Esperar a que se compense la temperatura

(aprox. 30 minutos)

Imagen mala No haga observaciones a través de un cristal

Objeto de observación visible en el visor

pero no en el telescopio

Ajustar el visor (véase capítulo 7)

Seguimiento duro de los ejes Equilibrar el telescopio

Imagen „torcida“ a pesar del espejo cenital

El tubo del ocular se debe ajustar

perpendicularmente al espejo cenital

Supresión de errores:

1. Datos técnicos:

• Sistema de objetivo de dos lentes

(Achromat) de cristal

• Montaje azimutal con base regulable

para la altura de polo (Sistema de montaje

optimizado con ejes exibles)

• Aumento: 45x – 337,5x

• Diámetro de la lente: 70 mm

• Distancia focal: 900 mm

• 3 Oculares: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Espejo Diagonal

• 6x25 Buscador

• 1,5x Inversor de Imagen

• Trípode de aluminio ajustable

2. Posibles objetos de observación:

Hemos seleccionado para ti algunos cuerpos

celestes y nebulosas muy interesantes que te

presentamos a continuación. En las corres-

pondientes ilustraciones que se encuentran

al nal del manual puedes ver los objetos tal

como los verás con tu telescopio con los ocu-

lares que te suministramos y con buenas con-

diciones de visibilidad:

La Luna

La Luna es el único satélite natural de la Tier-

ra. (Fig. 19)

Diámetro: 3476 km

Distancia: aprox. 384.401 km

La Luna es conocida desde tiempos preh-

istóricos. Es el segundo objeto más luminoso

del cielo después del Sol. Como la Luna gira

alrededor de la Tierra una vez al mes, el ángu-

lo entre la Tierra, la Luna y el Sol cambia cons-

tantemente; eso se puede ver en los ciclos de

las fases de la Luna. El tiempo entre dos fases

de luna nueva consecutivas asciende a unos

29,5 días (709 horas).

Nebulosa de Orión (M 42)

M 42 en la constelación de Orión (Fig. 20)

Ascensión recta: 05:32,9 (horas: minutos)

Declinación: –05:25 (grados: minutos de arco)

Distancia: 1500 años luz

A una distancia aproximada de 1500 años luz,

la nebulosa de Orión (Messier 42, abreviado

M 42) es la nebulosa difusa más brillante del

cielo (visible a simple vista) y un objeto grati-

cante para telescopios de todos los tamaños,

desde los prismáticos más pequeños hasta

los mayores observatorios terrestres y el te-

lescopio espacial Hubble.

Se trata de la parte principal de una nube de

gas de hidrógeno y polvo mucho mayor que

se extiende más de 10 grados sobre la mit-

ad de la constelación de Orión. La extensión

de esta inmensa nube asciende a varios años

luz.

Nebulosa del Anillo en la constelación de

Lira (M 57)

M 57 en la constelación de Lira (Fig. 21)

Ascensión recta: 18:51,7 (horas: minutos)

Declinación: +32:58 (grados: minutos de arco)

Distancia: 2000 años luz

La célebre nebulosa del Anillo M 57 de la

constelación de Lira se considera frecuen-

temente como el prototipo de una nebulosa

planetaria; pasa por ser uno de los especí-

menes más extraordinarios del cielo de ver-

ano del hemisferio norte. Las últimas investi-

gaciones han mostrado que se trata con toda

probabilidad de un anillo (toro) de materia

incandescente que rodea a la estrella central

(sólo visible con los mayores telescopios) y

no de una estructura de gas de forma esfé-

rica o elipsoide. Si se pudiese contemplar la

nebulosa del Anillo desde un plano lateral,

podría parecerse a la nebulosa Dumbbell (M

27). Cuando miramos a ese objeto miramos

exactamente al polo de la nebulosa.

Nebulosa Dumbbell en la constelación

Vulpecula (M 27)

M 27 en la constelación Vulpecula (Fig. 22)

Ascensión recta: 19:59,6 (horas: minutos)

Declinación: +22:43 (grados: minutos de arco)

Distancia: 1250 años luz

La nebulosa Dumbbell (M 27) en la constel-

ación Vulpecula fue la primera nebulosa pla-

netaria que se descubrió. Charles Messier

descubrió el 12 de julio de 1764 esta nueva

y fascinante clase de objetos. Vemos este

objeto casi exactamente desde su plano ecu-

atorial. Si se pudiese ver la nebulosa Dumb-

bell desde uno de sus polos es probable que

mostrase una forma de anillo y se pareciera al

aspecto conocemos de la nebulosa del Anillo

M 57. Este objeto ya se puede ver bien en

condiciones más o menos buenas de tiempo

con pequeños aumentos.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

La Luna

Nebulosa de

Orión (M 42)

Nebulosa del Anillo

en la constelación

de Lira (M 57)

Nebulosa Dumb-

bell en la constel-

ación Vulpecula

(M 27)

3. Pequeño ABC del telescopio

Qué signica realmente...

Lente de Barlow:

Con la lente de Barlow, denominada con el

nombre de su inventor Peter Barlow (matemáti-

co y físico británico, 1776-1862), se puede

aumentar la distancia focal de un telescopio.

Dependiendo del tipo de lente que se utilice

resulta posible duplicar o incluso triplicar la

distancia focal. Naturalmente, de esa manera

también se pueden elevar los aumentos. Véa-

se también „Ocular“.

Distancia focal:

Todas las cosas que aumentan un objeto

mediante una óptica (lente), tienen una deter-

minada distancia focal. Por ello se entiende el

camino que recorre la luz desde la lente hasta

el punto focal. El punto focal también se deno-

mina foco. En foco, la imagen es nítida. En un

telescopio se combinan las distancias focales

del telescopio y del ocular.

Lente:

La lente desvía la luz incidente de modo que

tras un determinado recorrido (distancia focal)

genera una imagen nítida en el punto focal.

Ocular:

Un ocular es un sistema adaptado para tus

ojos compuestos de una o varias lentes. Con

un ocular se toma la imagen nítida producida

en el punto focal de una lente y se aumenta

de nuevo.

Para el cálculo del aumento existe una sencil-

la fórmula aritmética:

Distancia focal del telescopio : Distancia focal

del ocular = Aumento

Como puedes ver: en un telescopio el aumen-

to depende tanto de la distancia focal del ocu-

lar como de la distancia focal del telescopio.

Así, por medio de la fórmula aritmética se obti-

ene el siguiente aumento si empleas un ocular

con 20 mm y un telescopio con 600 mm de

distancia focal:

600 mm : 20 mm = aumento de 30x

Lente de reversión:

La lente de reversión se coloca ante el ocular

en el soporte del ocular del telescopio. Gra-

cias a la lente integrada puede elevar adici-

onalmente los aumentos a través del ocular

(normalmente alrededor de unos 1,5x) Utili-

zando la lente de reversión, como su propio

nombre indica, la imagen se invierte y apare-

ce vertical e incluso de lados no invertidos.

Aumento:

El aumento corresponde a la diferencia entre

la contemplación a simple vista y la contemp-

lación mediante un aparato de ampliación (p.

ej. telescopio). Así la contemplación con los

ojos es sencilla. Si dispones de un telescopio

de 30x aumentos, entonces con él podrás ver

un objeto 30 veces mayor de lo que lo ves con

los ojos. Véase también „Ocular“.

Espejo cenital:

Un espejo que desvía al rayo de luz en ángulo

recto. En un telescopio recto se puede corre-

gir así la posición de observación y mirar có-

modamente desde arriba del ocular. No obs-

tante, la imagen que se obtiene a través de un

espejo cenital aparece vertical, pero con los

lados invertidos.

PERIGO para crianças!

Nunca direccione este aparelho direc-

tamente para o sol ou para perto do

sol. RISCO DE CEGUEIRA!

As crianças só devem utilizar o aparelho sob

vigilância. Manter os materiais da embalagem

(sacos de plástico, elásticos, etc.) afastados

das crianças! RISCO DE ASFIXIA!

RISCO DE INCÊNDIO!

Não sujeite o aparelho – sobretudo

as lentes – à radiação solar direc-

ta! A compressão da luz pode provocar um

incêndio.

RISCO de danos materiais!

Não desmonte o aparelho! Em caso

de defeito, consulte o seu distribuidor

especializado. Ele contactará o Centro de

Assistência e poderá enviar o aparelho para

uma eventual reparação.

Não sujeite o aparelho a temperaturas supe-

riores a 60° C!

INDICAÇÕES sobre a limpeza

Limpe as lentes (oculares e/ou

objectivas) apenas com o pano

de limpeza fornecido ou com

um outro pano macio e sem os (p. ex.

em microbra). Não exercer muita força

com o pano, para não arranhar as lentes.

Para remover restos de sujidade mais difíceis

humedeça o pano de limpeza com um líqui-

do de limpeza para óculos e limpe as lentes,

exercendo uma leve pressão.

Proteja o aparelho do pó e da humidade! Após

a utilização – sobretudo com uma humidade

do ar elevada – deixe-o adaptar-se durante

algum tempo à temperatura do compartimen-

to, de forma que a humidade restante se pos-

sa dissipar. Coloque as tampas protectoras

do pó e guarde-o na bolsa fornecida.

PROTECÇÃO da privacidade!

O óculo monobloco foi pensado

para o uso privado. Respeite a pri-

vacidade dos seus vizinhos – não

observando, por exemplo, o interior de habi-

tações!

ELIMINAÇÃO

Separe os materiais da embalagem.

Pode obter mais informações sobre a

reciclagem correcta nos serviços municipais

ou na agência do meio ambiente.

Estes são os componentes do telescópio

(g. 1–3)

1 Tubo do telescópio

2 Buscador

3 Parafuso de ajuste do buscador

4 Abertura do tubo

5 Objectiva

6 Anel de retenção da ocular

7 Roda de ajuste da nitidez

8 Suporte do tubo

9 Cabeça do tripé (com compensação

da altura dos pólos e montagem)

10 Prateleira para acessórios

11 Clipes de xação (no tripé)

12 Garfo de retenção (no estribo

central) para a prateleira

13 Pernas do tripé

14 Veio exível (longo)

15 Veio exível (curto)

16 Aranha do tripé

17 Barra de ajuste da latitude

18 3 oculares (Ø 31,7 mm ou 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Reector zénite

20 Lente inversora 1,5x

NÍVEL I – Montagem

2. Informações gerais sobre a montagem,

local de instalação

Antes de iniciares a montagem, deves escol-

her um local de instalação adequado ao teu

telescópio. O melhor será montar este aparel-

ho num local, no qual tenhas uma boa visibili-

dade para o céu, uma base estável e espaço

suciente.

Importante: aperta todos os parafusos

apenas “manualmente” e evita “apertar

em excesso”.

3. Tripé

Pega no tripé e coloca-o na vertical com os

pés para baixo. Pega agora em duas das per-

nas do tripé (13) e puxa-as com cuidado até

estarem totalmente abertas. Todo o peso do

tripé é suportado numa perna. Em seguida,

posiciona o tripé na vertical.

Componentes no anel de retenção da

ocular (g. 8)

21 Parafuso de xação

21a Capa de protecção

Componentes no reector zénite (g. 9)

22 Parafuso de xação

Componentes no buscador (g. 10)

23 Armação dianteira da lente (objectiva)

23a Anel de contorno da objectiva

24 Suporte do buscador

Componentes no tubo (g. 12)

25 Capa de protecção

Eixo com veio exível (g. 13)

26,27 Parafuso de xação do veio exível

Compensação da altura dos pólos (g. 14):

28 Parafuso de xação da altura dos pólos

29 Barra de ajuste da latitude

30 Placa de inclinação

Componentes da montagem (g. 15)

26 Veio exível (para eixo horário,

para seguimento)

27 Veio exível (para eixo de declinação)

31 Grampo vertical

31a Eixo de declinação

32 Adaptador tipo rabo de andorinha

33 Bloqueio horizontal

Solta os três clipes de xação (11) (g. 1 + 4)

nas pernas do tripé, puxa cada perna indivi-

dualmente até ao comprimento desejado (vê

a g. 4), fecha os clipes de xação e coloca o

tripé numa base xa e plana.

DICA:

Um pequeno nível de bolha de ar na prateleira

de acessórios pode ajudar-te no alinhamento

horizontal do teu tripé.

4. Montar a prateleira

A prateleira de acessórios (10) (g. 1 + 3) é

encaixada com o lado plano para baixo no

centro da aranha do tripé (g. 2, 16) e mon-

tada com uma rotação de 60° no sentido dos

ponteiros do relógio (g. 5).

Os três rebites da prateleira têm de coincidir

e encaixar nos garfos de retenção (12) (g.

1 + 3) dos estribos centrais. Se necessário,

pressionar a aranha do tripé um pouco para

baixo.

5. Tubo

Para a montagem do tubo do telescópio (1)

(g. 1) soltas o parafuso de obturação da

braçadeira do tubo (8) (g. 6) e abres a bra-

çadeira.

Coloca o tubo no centro do suporte e fecha

novamente a braçadeira. Apertar o parafuso

de obturação no suporte com a mão.

Coloca agora o tubo, incluindo o suporte do

tubo, com a abertura da objectiva no sentido

marcado (marcação N na cabeça do tripé,

seta do Norte e gura do telescópio na mon-

tagem) na montagem. Fixa o suporte do tubo

com o parafuso de xação do adaptador tipo

rabo de andorinha na cabeça da montagem

(g. 7).

6. Instalar a ocular

O equipamento básico do teu telescópio in-

clui três oculares (18) (g. 2) e um reector

zénite (19) (g. 2). Com as oculares determi-

nas a ampliação correspondente do teu te-

lescópio.

Antes de colocares as oculares e o reec-

tor zénite, deves retirar a capa de protecção

(21a) do anel de retenção da ocular (6) (g.

1). Solta os parafusos de aperto (21) no anel

de retenção da ocular e encaixa primeiro o

reector zénite. Em seguida, aperta nova-

mente os parafusos de aperto (21).

No suporte do buscador encontram-se parafu-

sos de ajuste do buscador (3) (g. 1): dois par-

afusos de aperto (preto) e um contra-parafuso

com mola (prateado). Os parafusos de aperto

(pretos) devem ser apertados uniformemente,

de forma a sentir-se uma resistência, através

da qual o tubo do buscador ca xo.

Antes iniciares a observação, é obrigatório

ajustar o buscador – para isso, o buscador

e o telescópio principal têm de estar virados

para a mesma posição. Para o alinhamento,

procede da seguinte forma:

Pega na ocular de 20 mm, coloca-a no re-

ector zénite e vira o telescópio principal para

um objecto terrestre bem denido e fácil de

encontrar (g. 11, p. ex. a torre de uma igre-

ja, o telhado de uma casa). A distância deve

perfazer, no mínimo, 200 a 300 m. Mantém o

objecto exactamente no centro do campo de

visão da ocular.

A reprodução da imagem é vertical, mas la-

teralmente invertida. No buscador, a imagem

é reproduzida na vertical e lateralmente cor-

recta. Roda agora (para a direita/esquerda)

um dos dois parafusos de aperto do tubo

do buscador e olha continuamente através

do buscador. Prossegue até o retículo do

buscador alcançar a posição exacta, que cor-

responde à observação através da ocular do

telescópico principal.

Ajuste da nitidez do buscador:

Roda a armação dianteira da lente (23)

até duas voltas para a esquerda. Ago-

ra podes ajustar o anel de contorno (23a)

individualmente.

Em seguida, xa da mesma forma, desa-

pertando e apertando os parafusos de aperto

(22), a ocular de 20 mm no reector zénite.

Presta atenção para que a lente da ocular es-

teja na vertical, virada para cima. Isso facilita

a observação. Caso contrário, desaperta o

parafuso de aperto (21) no anel de retenção

da ocular e gira o reector zénite para esta

posição.

7. Montagem e alinhamento do buscador

Desloca o pé do suporte do buscador (24) to-

talmente para a base do suporte do buscador

no tubo do telescópio (g. 10). O suporte do

buscador encaixa. Presta atenção para que

a objectiva do buscador esteja virada na di-

recção da abertura dianteira do tubo.

NÍVEL II – A utilização do telescópio

1. Manuseamento – Montagem

O teu telescópio está equipado com uma

montagem que permite dois tipos de obser-

vação.

A: Azimutal = ideal para a observação ter-

restre

B: Paraláctica = ideal para a observação do

céu (observação astronómica)

Relativamente à A:

No caso da montagem azimutal, o telescópio

é rodado no sentido horizontal e vertical.

9. Veios exíveis

Para facilitar o ajuste de precisão exacto do

eixo de declinação e de ascensão recta, os

veios exíveis são colocados nos suportes

previstos de ambos os eixos.

O veio exível longo (14) (g. 1) é montado pa-

ralelamente ao tubo do telescópio. A xação

efectua-se com um parafuso de aperto (16,

17) no entalhe previsto do eixo.

O veio exível curto (15) (g. 1) é montado la-

teralmente. A xação efectua-se com um pa-

rafuso de aperto (16, 17) no entalhe previsto

do eixo. O teu telescópio já está operacional.

Olha através do buscador e focaliza num ob-

jecto distante. Roda a armação da lente dian-

teira (23) para uma ou outra direcção até o

objecto surgir com nitidez. Aparafusa o anel

de contorno (23a) no sentido da armação

da lente.

8. Capas de protecção

Para protegeres o interior do teu telescópio

do pó e da sujidade, a abertura do tubo está

protegida com uma capa de protecção (25).

Também existe uma capa de protecção (21)

no anel de retenção da ocular (6) (g. 1).

Para conseguires observar, tens de retirar as

capas das aberturas.

Quando saíres de um compartimento ilu-

minado para o ar livre durante a noite, tens de

deixar que os teus olhos se adaptem à escuri-

dão. Após aprox. 20 minutos, podes iniciar a

observação astronómica.

Não observes a partir de um compartimento

fechado e coloca o teu telescópio com os

acessórios no seu local de instalação aprox.

30 minutos antes do início da observação, a

m de garantir uma compensação da tempe-

ratura no interior do tubo.

Além disso, deves prestar atenção para que o

teu telescópio se encontre numa base estável

e ao nível do solo.

3. Primeiro alinhamento

Solta o parafuso de xação da altura dos pó-

los (28) e coloca a placa de inclinação (32)

conforme a escala da barra de ajuste da latitu-

de (29) na latitude do local onde te encontras

(na Alemanha aprox. 50°). Alinha o tripé com

a marcação do Norte (N) no sentido Norte. A

parte superior da placa de inclinação também

está virada para Norte. A barra de ajuste da

latitude indica o Sul.

4. Ajuste da latitude geográca

Verica a latitude do teu local de observação

num mapa de estradas, num atlas ou na Inter-

net. A Alemanha encontra-se entre a latitude

geográca de 54° (Flensburg) e 48° (Mu-

nique) a norte.

Solta agora o parafuso de xação da altura

dos pólos (28) e inclina a placa de inclinação

(32) até o algarismo, que se encontra na bar-

ra de ajuste da latitude (29) no caso do blo-

queio, corresponder à latitude do local onde

te encontras (p. ex. 51°).

DICA:

A latitude exacta da tua localização encontra-

se num atlas, sempre na margem direita ou

esquerda de um mapa geográco. Também

poderás encontrar informações na tua câma-

ra municipal, registo predial ou na Internet: P.

ex. em www.heavens-above.com. Aí podes

seleccionar o teu país em “Anonymous user

> Select”; os dados serão indicados em se-

guida.

5. Alinhamento nal

Gira o eixo de declinação (8), incluindo ao su-

porte do telescópio, 90° para cima (as marca-

ções de setas brancas à frente na montagem

cam frente a frente). Coloca correctamente o

tubo (ver gura do telescópio e seta de norte)

no suporte e aperta o parafuso de xação. A

ocular do telescópio está virada para o solo, a

objectiva para a Estrela Polar. Solta o grampo

Solta o parafuso de xação da altura dos pó-

los (28) e baixa a placa de inclinação (30), até

car na horizontal (ou seja, até ao encosto).

Aperta novamente o parafuso de xação da

altura dos pólos.

Solta o bloqueio vertical (31) e coloca o tubo

na horizontal. Volta a apertar o bloqueio.

O telescópio pode agora ser movido na hori-

zontal e vertical, mediante a rotação de am-

bos os veios exíveis (14, 15) (g. 1).

Relativamente à B: Kapitel (3–11).

2. Alinhamento (à noite)

Um local de instalação escuro é extremamen-

te importante para muitas observações, pois

as luzes perturbadoras (lâmpadas, lanternas)

podem prejudicar consideravelmente a nitidez

dos detalhes da imagem produzida pelo tele-

scópio.

Se necessário, podes alinhar o telescópio à

estrela com a ajuda dos veios exíveis, bem

como ajustar a nitidez na roda de ajuste da

nitidez (7) (g. 1).

Além disso, podes ajustar agora uma amplia-

ção maior, mudando de ocular (com uma dis-

tância focal menor). Presta atenção ao facto

de a ampliação das estrelas quase não ser

perceptível.

DICA:

As oculares são sistemas de lentes semelhan-

tes ao olho humano. Com a ocular é obtida

a imagem existente no ponto focal da objec-

tiva, ou seja, tornada visível e ampliada. São

necessárias oculares de diferentes distâncias

focais, para se conseguir diferentes amplia-

ções.

da barra de ajuste da latitude e o eixo de de-

clinação e coloca a estrela polar no centro do

campo de visão da ocular. Em seguida, volta

a apertar o grampo. O tripé não deve voltar a

ser deslocado ou ajustado, pois perderá o al-

inhamento. O telescópio está agora alinhado

correctamente.

Este procedimento é necessário, para que o

seguimento dos objectos celestes seja con-

seguido.

6. Posição de seguimento ou de observação

Solta o bloqueio vertical (8) e inclina o tubo

do telescópio 90° para baixo.

Solta o bloqueio horizontal (33) e gira o tele-

scópio 180° para a direita ou para a esquer-

da até a lente da objectiva estar virada para

o céu.

Aperta novamente todos os bloqueios, de for-

ma que possa ocorrer um seguimento pelo

veio exível.

O accionamento manual do eixo horário (eixo

de ascensão recta, eixo R.A) através do eixo

exível (26) compensa a rotação da Terra, de

forma que o objecto posicionado permanece

sempre no campo de visão da ocular.

Se quiseres virar para um outro objecto, sol-

ta os bloqueios, gira o tubo no sentido ade-

quado e aperta os bloqueios novamente. O

ajuste de precisão efectua-se com os veios

exíveis (14, 15) (g. 1).

7. Buscador

O teu telescópio está alinhado e ajustado.

Para conseguires uma posição de observa-

ção confortável, solta com cuidado o par-

afuso da braçadeira do tubo (8) (g. 1), de

forma que possas rodar o tubo do telescópio.

Coloca a ocular e o tubo do buscador numa

posição, a partir da qual a observação pode

ser confortável.

O alinhamento de precisão efectua-se com a

ajuda do tubo do buscador (2). Olha através

do buscador e tenta, p. ex., alinhar a estrela

polar (g. 16) ao centro, no retículo do busca-

dor (g. 17). No caso do ajuste exacto, o veio

do eixo horário (26), assim como o veio do

eixo de declinação (27) são muito úteis.

8. Observação

Depois de teres ajustado a estrela polar no

buscador e de olhares através da ocular, de-

ves conseguir reconhecer a estrela polar no

telescópio.

Começa cada observação com uma ocular de

baixa ampliação (= elevada distância focal, p.

ex. 20 mm).

9. Em busca das estrelas

No início, a orientação no céu de estrelas pa-

recerá difícil, pois as estrelas e as constela-

ções estão sempre em movimento e alteram

a sua posição no céu conforme a estação do

ano, a data e a hora.

A excepção é a estrela polar. Através dela é

projectado (de uma forma consideravelmen-

te precisa) o eixo polar da Terra. O chamado

Pólo Norte Celestial forma o ponto de partida

de todos os mapas estelares.

O reector zénite (19) (g. 2) efectua uma in-

versão da imagem (reexão) e é utilizado para

a observação do céu.

Para veres uma imagem vertical e horizontal-

mente correcta, tens de utilizar a lente inver-

sora fornecida.

Solta o parafuso de aperto (21) e retira o es-

pelho zénite do anel de retenção da ocular (6)

(g. 1). Coloca agora a lente inversora (20)

(g. 2) no anel de retenção da ocular e aperta

novamente o parafuso de aperto com a mão.

Em seguida, coloca a ocular (p. ex. f = 20

mm) na abertura da lente inversora e aperta o

parafuso de aperto.

Distância focal do telescópio : Distância focal da ocular = Ampliação

Sendo assim, calculamos 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Nota:

No desenho (g. 18) poderás ver algumas das

constelações e disposições de estrelas mais

conhecidas, que são visíveis durante todo o

ano. A disposição das estrelas depende da

data e da hora.

Se tiveres direccionado o teu telescópio para

uma destas estrelas, observarás que ela terá

desaparecido do campo visual da tua ocular

em pouco tempo. Para compensar este efei-

to, accionas o veio exível (17) do eixo horário

e o teu telescópio seguirá o caminho aparente

desta estrela.

10. Acessórios

O equipamento básico do teu telescópio in-

clui três oculares (18) (g. 2). Com as ocu-

lares determinas a ampliação correspondente

do teu telescópio.

11. Desmontagem do telescópio

Após uma observação interessante e bem su-

cedida recomenda-se que todo o telescópio

seja guardado num local seco e bem ventila-

do. Não te esqueças de encaixar as capas de

protecção na abertura dianteira do tubo e no

anel de retenção da ocular. Todas as oculares

e os componentes ópticos devem ser guarda-

dos nas respectivas bolsas.

DICA:

A lente inversora não é a adequada para a ob-

servação astronómica. Neste caso, trabalha

apenas com o reector zénite e uma ocular.

Para observações de objectos terrestres e

naturais podes utilizar a lente inversora com

uma ocular.

Erro Solução

Sem imagem

Retira a capa protectora do pó da abertura

da objectiva

Imagem pouco nítida Ajusta a nitidez na roda de ajuste da nitidez

Não se consegue ajustar a nitidez

Espera a compensação da temperatura

(aprox. 30 minutos)

Má imagem Nunca olhes através de um vidro

Objecto de observação no buscador,

mas não visível no telescópio

Ajusta o buscador (ver Nível II, capítulo 7)

Seguimento difícil dos eixos mediante

os veios

Equilibra o telescópio

Imagem “torta” apesar do reector zénite

O apoio da ocular no reector zénite tem

de ser alinhado na vertical

Eliminação de erros:

1. Dados técnicos:

• Sistema de objectiva de duas lentes

(acromato) em vidro

• Montagem azimutal com compensação

da altura dos pólos (Sistema de

montagem perfeito com eixos exíveis)

• Aumento: 45x – 337,5x

• Diâmetro do ponto de soldadura: 70 mm

• Distância focal: 900 mm

• 3 Oculares: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Espelho diagonal

• 6x25 telescópio de procura

• 1,5x Lente inversora

• Tripé de aluminio com altura regulável

2. Possíveis objectos de observação:

Em seguida, procuramos e explicamos alguns

corpos celestes e aglomerados de estrelas

muito interessantes para ti. As imagens cor-

respondentes no nal do manual explicam o

modo como podes ver os objectos através do

teu telescópio com as oculares fornecidas e

boas condições de visibilidade:

A lua

A lua é o único satélite natural da Terra.

(g. 19)

Diâmetro: 3.476 km

Distância: aprox. 384.401 km

A lua é conhecida desde a época pré-históri-

ca. A seguir ao sol, ela é o segundo objecto

mais luminoso no céu. Como a lua gira du-

rante mês em redor da Terra, o ângulo entre

a Terra, a lua e sol altera-se continuamente;

facto que é comprovado pelas fases da lua. A

duração entre duas fases consecutivas da lua

perfaz aprox. 29,5 dias (709 horas).

Névoa de Órion (M 42)

M 42 na constelação de Órion (g. 20)

Ascensão recta: 05:32,9 (horas : minutos)

Declinação: –05:25 (graus : arco-minutos)

Distância: 1.500 anos-luz

Com uma distância aproximada de 1500

anos-luz, a névoa de Órion (Messier 42, abre-

viatura M 42) é a névoa difusa mais luminosa

no céu – visível a olho nu e um objecto que

vale a pena ver em telescópios de todos os

tamanhos, desde os mais pequenos binócu-

los até ao maiores observatórios da terra e o

Hubble Space Telescope.

Trata-se da parte principal de uma grande nu-

vem de hidrogénio gasoso e pó, que se es-

tende por mais de 10 graus acima de metade

da constelação de Órion. A expansão desta

enorme nuvem perfaz várias centenas de

anos-luz.

Nebulosa do Anel na Leier (M 57)

M 57 na constelação de Leier (g. 21)

Ascensão recta: 18:510,7 (horas : minutos)

Declinação: +32:58 (graus : arco-minutos)

Distância: 2.000 anos-luz

A famosa Nebulosa do Anel M 57 na cons-

telação de Leier é muitas vezes considerada

como um protótipo de uma nebulosa plane-

tária; pertence aos magnícos objectos do

céu de Verão do hemisfério norte. Novas

descobertas indicaram que se trata muito

provavelmente de um anel (Torus) de matéria

altamente luminosa, que rodeia as estrelas

centrais (apenas visíveis com grandes tele-

scópios), e não de uma estrutura gasosa es-

férica ou elipsóidica.

Se a nebulosa do anel for observada pela

parte lateral, ela assemelha-se à Nebulosa

de Haltere (M 27). No caso deste objecto,

observamos precisamente o pólo da névoa.

Nebulosa do Haltere na Constelação da

raposa (M 27)

M 27 na constelação da Raposa (g. 22)

Ascensão recta: 19:590,6 (horas : minutos)

Declinação: +22:43 (graus : arco-minutos)

Distância: 1.250 anos-luz

A Nebulosa do Haltere (M 27) na constelação

da Raposa foi a primeira nebulosa planetária

a ser descoberta. A 12 de Julho de 1764

Charles Messier descobriu esta nova classe

fascinante de objectos. Vemos estes objec-

tos quase desde o seu plano equatorial. Se

virmos a Nebulosa do Haltere a partir de um

dos pólos, ela apresentará provavelmente a

forma de um anel e assemelhar-se-á à Nebu-

losa do Anel M 57.

Este objecto já se consegue visualizar com

relativa facilidade com ampliações reduzidas

e boas condições atmosféricas.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

A lua

Névoa de Órion

(M 42)

Nebulosa do Anel

na Leier (M 57)

Nebulosa do Halte-

re na Constelação

da raposa (M 27)

3. Pequeno ABC do telescópio

O signica ...

Lente Barlow:

Com a lente Barlow, baptizada com o nome

do seu inventor Peter Barlow (matemático e fí-

sico britânico, 1776-1862) é possível aumen-

tar a distância focal de um óculo monobloco.

Dependendo do tipo de lente é possível uma

duplicação ou mesmo uma triplicação da dis-

tância focal. Dessa forma, pode também au-

mentar-se a ampliação. Vê também “Ocular”.

Distância focal:

Todas as coisas, que aumentam um objecto

através de uma óptica (lente), têm uma de-

terminada distância focal. Por distância focal

entende-se o caminho que a luz percorre

desde a lente até ao ponto focal. O ponto fo-

cal é também designado por foco. No foco a

imagem é nítida. No caso de um telescópio,

as distâncias focais do óculo monobloco e da

ocular são combinadas.

Lente:

A lente direcciona a luz declinada de forma a

criar uma imagem nítida no ponto focal após

uma determinada distância (distância focal).

Ocular:

Uma ocular é um sistema de umas ou mais

lentes parecido com o teu olho. Com uma

ocular, a imagem nítida é obtida no ponto fo-

cal de uma lente e ampliada.

Para o cálculo da ampliação podes usar uma

fórmula de cálculo muito simples:

Distância focal do óculo monobloco: Distân-

cia focal da ocular = ampliação

Como podes ver: no caso de um telescópio,

a ampliação depende da distância focal da

ocular e também da distância focal do óculo

monobloco.

Daí resulta, com base na fórmula de cálculo,

a seguinte ampliação, ao utilizares uma ocular

de 20 mm e um óculo monobloco com uma

distância focal de 600 mm:

600 mm : 20 mm = ampliação 30x

Lente inversora:

A lente inversora é colocada antes da ocular

nos apoios da ocular do óculo monobloco. Ela

pode aumentar a ampliação da ocular através

da lente integrada (na maioria dos casos em

1,5x). A imagem é – tal como o nome indica –

invertida se for utilizada uma lente inversora e

surge na vertical e até lateralmente correcta.

Ampliação:

A ampliação corresponde à diferença entre

a observação a olho nu e a observação com

um aparelho amplicador (p. ex. telescópio).

Ela torna a observação mais fácil. Se um tele-

scópio possuir uma ampliação de 30x, podes

ver um objecto 30 vezes maior do que a olho

nu. Vê também “Ocular”.

Reector zénite:

Um espelho que direcciona o raio de luz para

o ângulo direito. No caso de um óculo mono-

bloco recto pode corrigir-se a posição de ob-

servação e olhar-se confortavelmente para a

ocular desde a parte de cima. A imagem pro-

jectada através de um reector zénite surge

na vertical mas lateralmente invertida.

NEBEZPEČÍ tělesného poškození!

Nikdy se nedívejte s tímto přístrojem

přímo do slunce nebo do jeho okolí.

Hrozí NEBEZPEČÍ OSLEPNUTÍ!

Děti musí používat přístroj pouze pod dohle-

dem. Zabraňte dětem v přístupu k balicím ma-

teriálům (plastové sáčky, pryžové pásky atd.)!

Hrozí NEBEZPEČÍ UDUŠENÍ!

NEBEZPEČÍ POŽÁRU!

Nevystavujte přístroj, a to především

čočky, žádnému přímému slunečnímu

záření! Svazkováním světelných paprsků by

mohlo dojít k požárům.

NEBEZPEČÍ poškození věcného majetku!

Přístroj nerozebírejte! Obraťte se v

případě závady na Vašeho odborného

prodejce. Prodejce se spojí se servisním stře-

diskem a může přístroj příp. zaslat do servisní-

ho střediska za účelem opravy.

Nevystavujte přístroj teplotám vyšším než

60 °C!

POKYNY pro čištění

Čočky (okuláry a/nebo objektivy)

čistěte pouze měkkou tkaninou

neuvolňující vlákna (např. z mikro-

vláken). Tkaninu nepřitlačujte příliš silně, aby

nedošlo k poškrábání čoček.

Pro odstranění odolnějších zbytků nečistot

navlhčete čisticí tkaninu kapalinou pro čištění

brýlí a mírným tlakem otřete tkaninou čočky.

Chraňte přístroj před prachem a vlhkostí! Po-

nechejte přístroj po použití, a to především při

vyšší vlhkosti vzduchu, aklimatizovat po urči-

tou dobu při pokojové teplotě, aby se odpa-

řila zbytková vlhkost. Nasaďte ochranné kryty

proti prachu a uložte přístroj do dodaného

pouzdra.

OCHRANA soukromí!

Dalekohled je určen pro soukromé

použití. Dbejte na soukromí Vašich

spoluobčanů – nepozorujte tímto

přístrojem například interiéry bytů!

LIKVIDACE

Balicí materiál zlikvidujte podle druhu.

Informace týkající se řádné likvidace

získáte u komunální organizace služeb pro li-

kvidaci a nebo na úřadě pro životní prostředí.

Díly teleskopu:

(obr. 1–3)

1 Tubus teleskopu

2 Hledáček

3 Rektikační šrouby hledáčku

4 Otvor tubusu

5 Objektiv

6 Přídržný kroužek okuláru

7 Zaostřovací kolečko

8 Držák tubusu

9 Hlava stativu (s kolébkou pólové výšky

a montáží)

10 Odkládací plocha pro příslušenství

11 Aretační příchytky (na stativu)

12 Přidržovací třmen (na příčné výztuze) pro

odkládací plochu

13 Nohy stativu

14 Ohebný hřídel (dlouhý)

15 Ohebný hřídel (krátký)

16 Pavouk stativu

17 Tyč pro nastavení zeměpisné šířky

18 3 okuláry (Ø 31,7 mm resp. 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Zenitové zrcadlo

20 Převracející čočka 1,5x

FÁZE I – Postavení

2. Všeobecné informace k postavení,

stanoviště

Než začneš s postavením, zvol si pro teleskop

vhodné stanoviště.

Pomůže ti, jestliže přístroj postavíš na takovém

místě, kde budeš mít dobrý výhled na oblohu,

stabilní podklad a dostatek místa.

Důležité: Všechny šrouby utahuj jen rukou

a vyvaruj se jejich překroucení.

3. Stativ

Vezmi trojnohý stativ a postav jej svisle, pat-

kami stativu dolů. Nyní uchop dvě nohy sta-

tivu (13) a opatrně je od sebe odtahuj až do

úplně rozevřené polohy. Celá váha stativu při-

tom spočívá na jedné noze. Následně stativ

postav rovně.

Díly na přídržném kroužku okuláru

(obr. 8)

21 Svěrný šroub

21a Ochranná krytka

Díly na zenitovém zrcadle (obr. 9)

22 Svěrný šroub

Díly na hledáčku (obr. 10)

23 Přední objímka čoček (objektiv)

23a Pojistný kroužek objektivu

24 Držák hledáčku

Díly na tubusu (obr. 12)

25 Ochranná krytka

Osa s ohebným hřídelem (obr. 13)

26,27 Svěrný šroub ohebného hřídele

Kolébka pólové výšky (obr. 14)

28 Svěrný šroub pro pólovou výšku

29 Tyč pro nastavení zeměpisné šířky

30 Nakláněcí deska

Díly montáže (obr. 15)

26 Ohebný hřídel (pro hodinovou osu,

ke sledování)

27 Ohebný hřídel (pro deklinační osu)

31 Svislé sevření

31a Deklinační osa

32 Rybinový adaptér

33 Vodorovné sevření

Uvolni tři aretační sponky (11) (obr. 1 + 4) na

nohách stativu, každou nohu vytáhni na po-

třebnou délku (viz obr. 4), zavři aretační spon-

ky a stativ postav na pevný podklad v úrovni

terénu.

TIP:

Při vodorovném postavení stativu ti může

pomoci malá vodováha na odkládací plo-

še pro příslušenství.

4. Montáž odkládací plochy

Odkládací plocha pro příslušenství (10) (obr.

1 + 3) se nastrčí doprostřed na pavouk stativu

plochou stranou dolů (16) (obr. 1) a namontu-

je se pootočením o 60° ve směru hodinových

ručiček (obr. 5).

Tři výstupky odkládací plochy musí být

naproti přídržným třmenům (12) (obr. 1

+ 3) příčných výztuh a zaskočit do nich

Je-li to potřebné, zatlač pavouk stativu trochu

dolů.

5. Tubus

Pro montáž tubusu teleskopu (1) (obr. 1)

uvolni závěrný šroub objímky tubusu (8) (obr.

6) a objímku odklop.

Polož tubus centricky do držáku a objímku

zase zaklapni. Závěrný šroub na držáku utáh-

ni rukou.

Tubus včetně držáku, s otvorem objektivu v

označeném směru (značka N na hlavě stativu,

šipka Sever a vyobrazení teleskopu na montá-

ži) polož na montáž. Poté připevni držák tubu-

su svěrným šroubem rybinového adaptéru na

hlavu montáže (obr. 7).

6. Nasazení okuláru

Pro teleskop máš v základním vybavení k dis-

pozici tři okuláry (18) (obr. 2) a jedno zenitové

zrcadlo (19) (obr. 2). Pomocí okulárů určíš

zvětšení teleskopu.

Před nasazením okulárů a zenitového zrcadla

odstraň ochrannou krytku (21a) z přídržné-

ho kroužku okuláru (6) (obr. 1). Povol svěrné

šrouby (21) na přídržném kroužku okuláru a

nejdřív dovnitř zastrč zenitové zrcadlo. Svěrný

šroub (21) pak zase utáhni.

Na držáku hledáčku se nacházejí rektikační

šrouby hledáčku (3) (obr. 1): dva svěrné šrou-

by (černé) a jeden odpružený pojistný šroub

(stříbrný). Svěrné šrouby (černé) je nutno rov-

noměrně zašroubovat tak hluboko, aby přitom

byl cítit odpor; pak je hledáček pojištěný.

Než zahájíš pozorování, musíš rektikovat hle-

dáček, což znamená, že hledáček a hlavní te-

leskop musí ukazovat přesně na tutéž pozici.

Při vyrovnávání postupuj následujícím způso-

bem:

Vezmi okulár 20 mm, zasaď jej do zenitového

zrcadla a hlavní teleskop nasměruj na pozem-

ní objekt, který se dá snadno nalézt (obr. 11,

např. na špičku kostelní věže nebo střešní štít

nějakého domu). Vzdálenost by měla být nej-

méně 200–300 m. Objekt umísti přesně do

středu zorného pole okuláru.

Zobrazení je sice vzpřímené, avšak stranově

obrácené. Naproti tomu v hledáčku je zobra-

zení vzpřímené a stranově správné.

Nyní otáčej (doprava/doleva) jedním ze dvou

svěrných šroubů hledáčku a neustále se

přitom dívej hledáčkem. Toto prováděj tak

dlouho, dokud nitkový kříž hledáčku přesně

nedosáhne pozice, která odpovídá pohledu

okulárem hlavního teleskopu.

Zaostření hledáčku:

Otoč přední objímku čoček (23) jednu až dvě

otáčky doleva. Nyní můžeš přestavit samotný

pojistný kroužek (23a).

Následně stejným způsobem upevníš povole-

ním a sevřením svěrných šroubů (22) okulár

20 mm v zenitovém zrcadle.

Dej pozor, aby očnice okuláru směřovala svis-

le nahoru. Usnadňuje to pozorování. Jinak

povol svěrný šroub (21) na přídržném krouž-

ku okuláru a zenitové zrcadlo do této polohy

natoč.

7. Montáž a vyrovnání hledáčku

Nasuň úplně patku držáku hledáčku (24) do

základny držáku hledáčku na tubusu telesko-

pu (obr. 10). Držák hledáčku zaskočí. Dej

pozor na to, aby objektiv hledáčku směřoval k

přednímu otvoru tubusu.

FÁZE II – Použití teleskopu

1. Manipulace pomocí montáže

Tvůj teleskop je vybavený montáží, která

umožňuje dva druhy pozorování.

A: Azimutální = ideální pro pozemní pozoro-

vání (terestrické pozorování)

B: Paralaktické = ideální pro nebeská pozo-

rování (astronomická pozorování)

Ad A:

Při azimutálním postavení se teleskop naklání

ve vodorovném a svislém směru.

9. Ohebné hřídele

Pro usnadnění přesného nastavení deklinační

a rektascenční (hodinové) osy se na určené

držáky obou os nasazují ohebné hřídele.

Dlouhý ohebný hřídel (14) (obr. 1) se montuje

rovnoběžně s tubusem teleskopu. Upevňuje

se svěrným šroubem (16, 17) v místě zářezu

na ose.

Krátký ohebný hřídel (15) (obr. 1) se montuje

bočně. Upevňuje se svěrným šroubem (16,

17) v místě zářezu na ose. Teleskop je nyní

připraven k použití.

Dívej se hledáčkem a zaostři na nějaký vzdále-

ný objekt. Jedním nebo druhým směrem otá-

čej přední objímkou čoček (23), dokud se ob-

jekt nebude jevit ostrý. Nyní zašroubuj pojistný

kroužek (23a) směrem k objímce čoček.

8. Ochranné krytky

Na ochranu vnitřku teleskopu před prachem a

nečistotami je otvor tubusu chráněný ochran-

nou krytkou (25). Ochranná krytka (21) se

rovněž nachází na přídržném kroužku okuláru

(6) (obr. 1).

Před pozorováním obě krytky z otvorů sundej.

astronomickým pozorováním.

die Dunkelheit gewöhnen. Nach ca. 20 Mi-

nuten kannst du dann mit der Astro-Beobach-

tung beginnen.

Pozorování neprováděj z uzavřených místnos-

tí. Asi 30 minut před začátkem pozorování po-

stav teleskop s příslušenstvím na stanoviště,

aby se vyrovnaly teploty v tubusu.

Dále bys měl dbát na to, aby teleskop stál na

stabilním terénním podkladu

3. První vyrovnání

Povol svěrný šroub pólové výšky (28) a pod-

le stupnice nakláněcí desku (32) zhruba na-

stav tyčí pro nastavení zeměpisné šířky (29)

na stupeň zeměpisné šířky svého stanoviště

(v Německu asi 50°). Nastav trojnohý stativ

značkou severu (N) směrem k severu. Horní

strana nakláněcí desky rovněž ukazuje k se-

veru. Tyč pro nastavení zeměpisné šířku smě-

řuje k jihu.

4. Nastavení zeměpisné šířky

V automapě, v atlasu nebo na Internetu si zjisti

zeměpisnou šířku svého pozorovacího stano-

viště. Německo leží mezi 54° (Flensburg) a

48° (Mnichov) severní zeměpisné šířky.

Nyní povol svěrný šroub pólové výšky (28) a

nakláněj nakláněcí desku (32), dokud nebude

číslo, které je na tyči pro nastavení zeměpisné

šířky (29) u sevření, odpovídat zeměpisné šíř-

ce tvého stanoviště (např. 51°).

TIP:

Přesnou zeměpisnou šířku svého pozorovací-

ho stanoviště najdeš v atlase vždy na pravém

nebo levém okraji zeměpisné mapy. Informa-

ce rovněž získáš u městské správy, na katast-

rálním úřadu anebo na Internetu: Např. na ad-

rese www.heavens-above.com. Zde můžeš

v položce „Anonymous user > Select“ zvolit

svoji zem; data se pak zobrazí.

5. Konečné vyrovnání

Otoč deklinační osu (8) včetně držáku tele-

skopu o 90° nahoru (bílé šipky vepředu na

montáži budou vzájemně proti sobě). Usaď

správně tubus (viz vyobrazení tubusu a šipku

Sever) do držáku a utáhni svěrný šroub. Vý-

tah okuláru teleskopu nyní směřuje k zemi

a objektiv ukazuje směrem k Polárce. Povol

po sobě sevření tyče pro nastavení zeměpis-

né šířky a deklinační osu a umísti Polárku do

středu zorného pole okuláru. Poté sevření

zase utáhni. Trojnohým stativem se už nesmí

pohybovat ani jej přestavovat, protože by se

nastavení ztratilo. Teleskop je nyní správně

vyrovnaný.

Povol svěrný šroub pólové výšky (28) a snižuj

nakláněcí desku (30), dokud nebude vodo-

rovná (tzn. až na doraz). Svěrný šroub pólové

výšky opět utáhni.

Povol svislé sevření (31) a nastav tubus vodo-

rovně. Sevření zase utáhni.

Teleskop se nyní může otáčením obou oheb-

ných hřídelů (14, 15) (obr. 1) pohybovat vodo-

rovně a svisle.

Ad B: Viz kapitola (3–11).

2. Postavení (v noci)

Pro mnohá pozorování je důležité temné sta-

noviště, protože rušivá světla (žárovky, pouliční

svítilny) značně zhoršují ostrost detailů obrazu

teleskopu.

Když přejdeš z osvětlené místnosti pod širou

oblohu, musí si tvé oči nejprve zvyknout na

tmu. Asi po 20 minutách pak můžeš začít s

Případně teď můžeš pomocí ohebných hří-

delů teleskop na hvězdu přesněji vyrovnat a

zaostřovacím kolečkem (7) (obr. 1) provést

nastavení ostrosti obrazu.

Dále můžeš výměnou okuláru (s menší ohnis-

kovou vzdáleností) nastavit větší zvětšení. Měj

ale na paměti, že zvětšení hvězd je sotva po-

zorovatelné.

TIP:

Okuláry jsou k oku přivrácené čočkové systé-

my. Okulárem se zachycuje v ohnisku objekti-

vu vznikající obraz, tzn. zviditelňuje se a ještě

se zvětšuje. Pro dosažení různých zvětšení je

zapotřebí mít okuláry s různými ohniskovými

vzdálenostmi.

Tato procedura je nezbytná, aby bylo možné

sledování nebeských těles.

6. Sledovací resp. pozorovací poloha

Povol svislé sevření (8) a skloň tubus telesko-

pu o 90° dolů.

Povol vodorovné sevření (33) a otoč teleskop

o 180° doprava resp. doleva, aby čočka ob-

jektivu směřovala k obloze.

Všechna sevření zase utáhni, aby se mohlo

provádět sledování pomocí ohebného hříde-

le.

Ručním ovládáním hodinové osy (rektascenč-

ní osy, osy R.A.) přes ohebný hřídel (26) se

kompenzuje otáčení Země, takže nastavený

objekt stále zůstává v zorném poli okuláru.

Pokud chceš přejít na jiný objekt, povol se-

vření, natoč tubus do patřičného směru a se-

vření zase utáhni. Jemné nastavení se zase

provede pomocí ohebných hřídelů (14, 15)

(obr. 1).

7. Hledáček

Teleskop je nyní zhruba vyrovnaný a nastave-

ný.

Chceš-li dosáhnout pohodlné polohy pro po-

zorování, povol opatrně šroub objímky tubusu

(8) (obr. 1), aby bylo možné tubusem telesko-

pu otáčet. Umísti okulár a hledáček do takové

polohy, z níž můžeš pohodlně pozorovat.

Jemné vyrovnání se provede pomocí hledáč-

ku (2). Podívej se hledáčkem a pokus se na-

stavit např. Polárku (obr. 16) doprostřed nit-

kového kříže hledáčku (obr. 17). Při přesném

nastavení ti pomůže hřídel hodinové osy (26)

a hřídel deklinační osy (27).

8. Pozorování

Po nastavení Polárky v hledáčku uvidíš – když

se nyní podíváš okulárem – Polárku v telesko-

pu.

Každé pozorování začni s okulárem s menším

zvětšením (= s velkou ohniskovou vzdáleností,

např. 20 mm).

9. Vyhledávání hvězd

Na začátku ti bude připadat orientace na

hvězdné obloze určitě obtížná, protože hvězdy

a souhvězdí jsou stále v pohybu a svoji polohu

na nebi mění v závislosti na roční době, datu

a času

Výjimku tvoří Polárka. Prochází jí (takřka přes-

ně) prodloužená polární osa Země. Takzvaný

nebeský severní pól představuje počáteční

bod všech hvězdných map.

Zenitové zrcadlo (19) (obr. 2) způsobuje ob-

rácení obrazu (zrcadlově obrácený obraz) a

používá se jen k pozorování oblohy.

Aby byl vidět stranově správný a vzpřímený

obraz, musíš použít dodanou převracející čoč-

ku.

Povol svěrný šroub (21) a vyndej zenitové zrca-

dlo z přídržného kroužku okuláru (6) (obr. 1).

Do přídržného kroužku okuláru vlož převrace-

jící čočku (20) (obr. 2) a svěrný šroub zase ru-

kou utáhni. Potom vlož do otvoru převracející

čočky okulár (např. f = 20 mm) a svěrný šroub

tam utáhni.

Ohnisková vzdálenost teleskopu : ohnisková vzdálenost okuláru = zvětšení

Tudíž počítejme: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Hinweis:

Na výkrese (obr. 18) vidíš některá známá sou-

hvězdí a uspořádání hvězd, jež jsou vidět po

celý rok. Uspořádání souhvězdí ovšem závisí

na datu a čase.

Máš-li teleskop vyrovnaný na některou z těch-

to hvězd, pak zjistíš, že po krátké době ze zor-

ného pole okuláru zmizela. Pro kompenzaci

tohoto jevu´použiješ ohebný hřídel (17) hodi-

nové osy a teleskop bude zdánlivou dráhu této

hvězdy sledovat.

10. Příslušenství

K teleskopu jsou v základním vybavení přilože-

ny tři okuláry (18) (obr. 2). Výměnou okulárů

určíš zvětšení teleskopu.

11. Demontáž teleskopu

Po snad zajímavém a úspěšném pozorování

doporučujeme uložit celý teleskop v suché a

dobře větrané místnosti. Nezapomeň nasadit

na přední otvor tubusu a do přídržného krouž-

ku okuláru ochranné krytky. Také všechny

okuláry a optické díly příslušenství by měly být

uloženy ve svých příslušných obalech.

TIP:

Pro astronomická pozorování se převracející

čočka nehodí. V těchto případech pracuj jen

se zenitovým zrcadlem a okulárem. Pro po-

zemní pozorování a pozorování přírody můžeš

použít převracející čočku s okulárem.

Závada Náprava

Žádný obraz

Odstraň protiprachovou ochrannou krytku z

otvoru objektivu

Neostrý obraz

Zaostřovacím kolečkem proveď nastavení

ostrosti

Není možné nastavení ostrosti Počkej na vyrovnání teplot (asi 30 minut)

Špatný obraz Nikdy nepozoruj přes okenní tabuli

Objekt pozorování je viditelný v hledáčku,

avšak nikoli v teleskopu

Rektikuj hledáček (viz kapitola 7)

Těžký chod při sledování os pomocí hřídelů Vyrovnej teleskop

I přes použití zenitového zrcadla je obraz

„šikmý”

Násadec okuláru musí být v zenitovém zrca-

dle vyrovnaný kolmo

Odstraňování závad:

1. Technická data:

• Dvoučočkový systém objektivu

(achromát) ze skleněného materiálu

• Azimutální montáž s kolébkou pólové výšky

(optimalizovaný systém montáže s ohebný-

mi hřídeli)

• Zvětšení: 45x – 337,5x

• Průměr objektivu: 70 mm

• Ohnisková vzdálenost: 900 mm

• 3 okuláry: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Zenitové zrcadlo

• Hledáček 6x25

• Převracející čočka 1,5x

• Výškově přestavitelný hliníkový stativ

2. Možné objekty pozorování:

V následujícím textu jsme pro tebe vyhledali

některá zajímavá nebeská tělesa a hvězdoku-

py. Na příslušných obrázcích na konci návodu

můžeš vidět, jak za dobré viditelnosti objekty

uvidíš teleskopem s dodanými okuláry.

Měsíc

Měsíc je jedinou přirozenou družicí Země.

(obr. 19)

Průměr: 3 476 km

Vzdálenost: asi 384 400 km

Měsíc je znám od prehistorických dob. Po

Slunci je to druhý nejjasnější objekt na obloze.

Protože Měsíc oběhne okolo Země jednou za

měsíc, mění se stále úhel mezi Zemí, Měsícem

a Sluncem; je to vidět na cyklech fází Měsíce.

Doba mezi dvěma po sobě následujícími fáze-

mi novu činí asi 29,5 dne (709 hodin).

Mlhovina v Orionu (M 42)

M 42 v souhvězdí Orion (obr. 20)

Vzdálenost: 1 344 světelných let od Země

Při vzdálenosti asi 1 344 světelných let je ml-

hovina v Orionu (Messier 42, zkráceně M 42)

nejjasnější difúzní mlhovinou na obloze – je vi-

ditelná pouhým okem a je vděčným objektem

pro teleskopy všech velikostí, od nejmenších

polních kukátek až po největší pozemní obser-

vatoře a Hubbleův vesmírný dalekohled.

Jedná se o hlavní část daleko většího mračna

z plynného vodíku a prachu, které se více než

10 stupni rozprostírá přes polovinu souhvězdí

Orion. Rozlehlost tohoto mohutného mračna

činí několik stovek světelných let.

Prstencová mlhovina v souhvězdí Lyry (M 57)

M 57 v souhvězdí Lyry (obr. 21)

Vzdálenost: 2 412 světelných let od Země

Slavná prstencová mlhovina M 57 v souhvězdí

Lyry se často považuje za prototyp planetární

mlhoviny; patří mez skvosty letní oblohy se-

verní polokoule. Novější šetření ukázala, že

se se vší pravděpodobností jedná o prstenec

(torus) z jasně svítící hmoty, která obklopuje

centrální hvězdu (viditelnou jen většími tele-

skopy) a nikoli o kulovitou nebo elipsoidální

plynovou strukturu. Pokud bychom prstenco-

vou mlhovinu pozorovali ze strany, podobala

by se mlhovině Činka (M 27). V případě toho-

to objektu se díváme přesně na pól mlhoviny.

Mlhovina Činka v souhvězdí Lištička (M 27)

M 27 v souhvězdí Lištičky (obr. 22)

Vzdálenost: 1 360 světelných let

Mlhovina Činka (M 27) v souhvězdí Lištička

byla vůbec první planetární mlhovina, která

byla objevena. Tuto novou a fascinující třídu

objektů objevil 12. července 1764 Charles

Messier. My vidíme tento objekt skoro přes-

ně z jeho ekvatoriální roviny. Pokud bychom

mlhovinu Činka viděli z pólu, měla by pravdě-

podobně tvar prstence a pohled na ni by byl

podobný tomu, jaký známe u prstencové ml-

hoviny M 57. Díky svému jasu je tento objekt

viditelný už za nikoli optimálních povětrnost-

ních podmínek.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Měsíc

Mlhovina v Orionu

(M 42)

Prstencová mlhovina

v souhvězdí

Lyry (M 57)

Mlhovina Činka v

souhvězdí

Lištička (M 27)

100

OPASNOST za Vaše dijete!

Nikada sa ovim uređajem ne gledajte

neposredno u sunce ili u blizinu sun-

ca. Postoji opasnost od OSLIJEPLJIVANJA!

Djeca uređaj trebaju koristiti isključivo pod

nadzorom. Materijale pakiranja (plastične vre-

ćice, gumene trake itd.) držite podalje od dje-

ce! Postoji opasnost od GUŠENJA!

OPASNOST OD POŽARA!

Ne izložite uređaj – posebno leće –

neposrednom utjecaju sunčeve svje-

tlosti! Snopovi svjetlosti mogu prouzrokovati

požar.

OPASNOST nastanka predmetne štete!

Ne rastavite uređaj! U slučaju defekta

molimo da se obratite Vašem stručnom

trgovcu. On će se povezati sa servisnim cen-

trom i u slučaju potrebe može poslati uređaj

na popravak.

Uređaj ne izložite temperaturi višoj od 60° C!

NAPOMENE za čišćenje

Očistite leće (okulare i/ili objektive)

samo uz pomoć mekane krpe koja

ne ispušta vlakna (npr. sa mikrovla-

knima). Krpu ne pritisnite presnažno, kako

biste spriječili grebanje leća.

Za odstranjivanje tvrdokorne nečistoće nato-

pite krpu za čišćenje tekućinom za čišćenje

naočala i sa krpom leće prebrišite uz blagi

pritisak.

Zaštitite uređaj od prašine i vlage u zraku!

Ostavite da se uređaj nakon uporabe – po-

sebno u slučaju visokog stupnja vlage u zra-

ku – na sobnoj temperaturi aklimatizira neko

vrijeme, tako da ostatak vlage može biti raz-

građen. Postavite kape za zaštitu od prašine i

uređaj čuvajte u priloženoj torbi.

ZAŠTITA privatne sfere!

Dalekozor je namijenjen za privat-

nu uporabu. Poštujte privatnu sferu

drugih osoba – sa ovim uređajem

primjerice ne gledajte u stanove!

ZBRINJAVANJE

Materijale pakiranja zbrinite po vrstama

materijala. Informacije o propisnom zbri-

njavanju možete pronaći kod komunalne služ-

be za zbrinjavanje ili kod službe za okoliš.

101

Ovo su dijelovi teleskopa

(slike 1–3)

1 Tubus teleskopa

2 Tražilo

3 Vijci za justiranje tražila

4 Otvor tubusa

5 Objektiv

6 Prsten za držanje okulara

7 Kotačić za izoštravanje

8 Držač tubusa

9 Glava stativa (sa uređajem za

podešavanje visine polova i uređajem za

montiranje)

10 Ploča za odlaganje pribora

11 Kopče za učvršćavanje (na stativu)

12 Držač (na središnjem potpornju) ploče za

odlaganje

13 Noge stativa

14 Savitljivo vratilo (dugo)

15 Savitljivo vratilo (kratko)

16 Tronožac stativa

17 Šipka za podešavanje stupnjeva geo-

grafske širine

18 3 Okulari (Ø 31,7 mm odnosno 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Zenitno zrcalo

20 Negativna leća 1,5x

STUPANJ I – Ustroj

2. Općenito u vezi sa ustrojem, lokacija

rije početka postavljanja izaberi prikladnu lo-

kaciju za tvoj teleskop.

Preporučljivo je da ovaj uređaj postavljaš na

mjestu, na kojem imaš dobar pogled na nebo,

stabilnu podlogu i dovoljno prostora.

Važno: Sve vijke zategni samo „ručnom

čvrstoćom“ i time izbjegni „preskakanje“

vijaka.

3. Stativ

Uzmi tronožni stativ i postavi ga okomito sa

nogama stativa okrenutim prema dolje. Zatim

uzmi dvije noge stativa (13) i oprezno ih razvu-

ci do potpunog rastvaranja. Cjelokupna težina

stativa pritom leži na jednoj nozi. Nakon toga

stativ postavi ravno.

Dijelovi na prstenu za držanje okulara (slika 8)

21 Stezni vijak

21a Zaštitna kapa

Dijelovi zenitnog ogledala (slika 9)

22 Stezni vijak

Dijelovi tražila (slika 10)

23 Prednje uokvirenje leće (objektiv)

23a Kontraprsten objektiva

24 Držač tražila

TDijelovi tubusa (slika 12)

25 Zaštitna kapa

Osovina sa savitljivim vratilom (slika 13)

26,27 Stezni vijak savitljivog vratila

Uređaj za podešavanje visine polova (slika 14)

28 Stezni vijak za podešavanje visine polova

29 Šipka za podešavanje stupnjeva

geografs ke širine

30 Nagibna ploča

Dijelovi uređaja za montiranje (slika 15)

26 Savitljivo vratilo (za osovinu

rektascenzi je, za naknadno praćenje)

27 Savitljivo vratilo (za osovinu deklinacije)

31 Vertikalna stezaljka

31a Osovina deklinacije

32 Adapter u obliku lastinog repa

33 Horizontalna stezaljka

102

Otpusti tri kopče za učvršćavanje (11) (slika

1 + 4) na nogama stativa, svaku nogu stativa

pojedinačno izvuci na željenu dužinu (vidi sliku

4), zatvori kopče i postavi stativ na čvrstu i rav-

nu podlogu.

SAVJET:

Mala vodena vaga na ploči za odlaganje pribo-

ra ti može pomoći kod vodoravnog postavlja-

nja tvoga stativa.

4. Montiranje ploče za odlaganje pribora

Ploču za odlaganje pribora (10) (slike 1+3) sa

plitkom stranom okrenutom prema dolje po

sredini natakni na tronožac stativa (16) (slika

1) i jednim okretom za 60° u smjeru kazaljke

sata namontiraj (slika 5).

Tri ispusta ploče za odlaganje moraju biti po-

dudarni sa držačima (12) (slike 1 + 3) srednje

potpore i moraju uleći u ležišta. Ako je potreb-

no, u tu svrhu tronožac stativa malo pritisni

prema dolje.

5. Tubus

Za montažu tubusa teleskopa (1) (slika 1) ot-

pusti vijak za učvršćavanje obujmice tubusa

(8) (slika 6) i rasklopi obujmicu.

Tubus postavi po sredini u držač i ponovo za-

tvori obujmicu. Vijak za zatvaranje na držaču

molimo ručno zategni.

Zatim tubus uključujući držač tubusa sa otvo-

rom objektiva postavi u označenom smjeru

(N-oznaka na glavi stativa, sjeverna strelica i

slika teleskopa na montažnoj jedinici) postavi

na jedinicu za montiranje. Učvrsti držač tubu-

sa sa steznim vijkom adaptera u obliku lasti-

nog repa na glavi za montiranje (slika 7).

6. Umetanje okulara

Tvom teleskopu su u osnovnoj izvedbi prilo-

žena tri okulara (18) (slika 2) i jedno zenitno

zrcalo (19) (slika 2). Sa okularima možeš

odrediti povećanje tvoga teleskopa.

Prije umetanja okulara i zenitnog zrcala uklo-

ni zaštitnu kapu (21a) iz prstena za držanje

okulara (6) (slika 1). Otpusti stezne vijke (21)

na prstenu za držanje okulara i prvo ponovo

utakni zenitno zrcalo. Nakon toga ponovo za-

tegni stezni vijak (21).

103

Na držaču tražila se nalaze vijci za justiranje

tražila (3) (slika 1): dva stezna vijka (crna) i je-

dan kontravijak (srebrni) sa federskim ležištem.

Stezni vijci (crni) toliko daleko trebaju biti rav-

nomjerno zavrnuti, dok ne bude osjetan otpor;

teleskop sa tražilom je nakon toga osiguran.

Prije početka promatranja obavezno mora biti

izvršeno justiranje teleskopa sa tražilom – pri-

tom tražilo i glavni teleskop moraju biti usmje-

reni egzaktno na jednaku poziciju. Za podeša-

vanje trebaš postupati na slijedeći način:

Uzmi 20-mm-okular, umetni ga u zenitno zrca-

lo i glavni teleskop usmjeri na zemaljski objekt

(slika 11, npr. vrh crkvenog tornja, krovna

ravan stambene zgrade) koji lako može biti

pronađen. Razdaljina treba iznositi najmanje

200 – 300 metara. Objekt dovedi egzaktno

u sredinu vidnog polja okulara.

Reprodukcija slike je uspravna, ali inverzna. U

tražilu je reprodukcija slike međutim uspravna i

nije inverzna.Sada okreni (desno/lijevo) jedan

od dva stezna vijka teleskopa s tražilom i pri-

tom stalno gledaj kroz tražilo. Ovaj postupak

nastavi, sve dok nitni križ tražila ne dostigne

egzaktnu poziciju koja odgovara pogledu kroz

okular glavnog teleskopa.

Izoštravanje teleskopa s tražilom:

Okreni prednje uokvirenje leće (23) za jedan

do dva okreta u lijevu stranu. Sada kontrapr-

sten (23a) pojedinačno možeš podešavati.

Nakon toga na isti način otvaranjem i zatvara-

njem steznih vijaka (22) učvrsti 2-mm-okular u

zenitnom zrcalu.

Obrati pažnju na to, da vidni otvor okulara

bude okrenut okomito prema gore. To pojed-

nostavljuje uvid. U protivnom otpusti stezni vi-

jak (21) na prstenu za držanje okulara i okreni

zenitno zrcalo u odgovarajuću poziciju.

7. Montaža i podešavanje tražila

Guranjem umetni nogu držača tražila (24)

do kraja u osnovu držača tražila na tubusu

teleskopa (slika 10). Držač tražila će uleći u

ležište. Obrati pažnju na to, da objektiv tražila

bude usmjeren prema prednjem otvoru tubu-

sa.

104

STUPANJ II – Uporaba teleskopa

1. Rukovanje - montiranje

Tvoj teleskop je opremljen uređajem za mon-

tiranje, koji ti omogućava dvije vrste promatra-

nja.

A: Azimutalno = IIdealno za zemaljsko pro-

matranje (terestrično promatranje)

B: Paralaktično = IIdealno za promatranje

neba (astro-promatranje)

Uz A:

Kod azimutalnog postavljanja se teleskop

okreće u horizontalnom i vertikalnom pravcu.

9. Savitljiva vratila

Za olakšavanje egzaktnog podešavanja osovi-

ne za deklinaciju i osovine za rektascenziju tre-

ba postaviti savitljiva vratila u za to predviđene

držače dviju osovina.

Dugo savitljivo vratilo (14) (slika 1) montira se

paralelno u odnosu na tubus teleskopa. Učvr-

šćavanje se vrši steznim vijkom (16/17) na za

to predviđenom utoru osovine.

Kratko savitljivo vratilo (15) (slika 1) treba biti

bočno namontirano. Učvršćenje se vrši ste-

znim vijkom (16/17) na za to predviđenom

utoru osovine. Tvoj teleskop je sada pripreman

za uporabu.

Gledaj kroz tražilo i fokusiraj na udaljen objekt.

Okreni prednje uokvirenje leće (23) u više pra-

vaca, sve dok se objekt ne pokaže u izoštre-

nom obliku. Zatim zavrni kontraprsten (23a) u

smjeru uokvirenja leće.

8. Zaštitne kape

Da bi unutrašnjost tvoga teleskopa bila saču-

vana od prašine i nečistoće, otvor tubusa je

zaštićena zaštitnom kapom (25). Takođe se

zaštitna kapa (21) nalazi na prstenu za držanje

okulara (6) (slika 1).

Za promatranje skini kape sa otvora.

105

tamu. Nakon ca. 20 minuta možeš započeti

sa astralnim promatranjem.

Ne vrši promatranje iz zatvorenih prostorija i

teleskop zajedno sa opremom postavi ca. 30

minuta prije početka promatranja na odgova-

rajuću lokaciju, kako bi osigurao izjednačenje

temperature u tubusu.

Nadalje trebaš obratiti pažnju na to, da tvoj te-

leskop stoji na ravnoj i stabilnoj podlozi.

3. Prvo podešavanje

Otpusti stezni vijak za podešavanje visine po-

lova (28) i nagibnu ploču (32) grubo prema

skali šipke za podešavanje stupnjeva geograf-

ske širine (29) podesi na stupanj geografske

širine tvoje lokacije (u Njemačkoj ca. 50°).

Postavi tronožni stativ sa oznakom sjevera (N)

u sjevernom smjeru. Gornja strana nagibne

ploče takođe pokazuje prema sjeveru. Šipka

za podešavanje stupnjeva geografske širine

je usmjerena prema jugu.

4. Podešavanje geografske širine

Pronađi podatke o geografskoj širini tvoje lo-

kacije promatranja u karti, atlasu ili Internetu.

Njemačka se nalazi između 54° (Flensburg) i

48° (München) sjeverne geografske širine.

Sada otpusti stezni vijak za visinu polova (28)

i nagni nagibnu ploču (32) sve dok broj na-

veden na šipki za podešavanje stupnjeva ge-

ografske širine (29) ne dospije do steznog

mjesta koje odgovara geografskoj širini tvoje

lokacije (npr. 51°).

SAVJET:

Točan stupanj geografske širine tvoje lokacije

promatranja se u atlasima uvijek nalazi na de-

snom ili lijevom rubu dotične geografske kar-

te. Informacije osim toga možeš pronaći kod

uprave tvoga grada, u katastarskoj službi ili u

Internetu: na primjer na stranici

www.heavens-above.com. Na ovoj stranici

možeš pod „Anonymous user > Select“ iza-

brati tvoju državu; pojaviti će se prikaz poda-

taka.

5. Krajnje podešavanje

Okreni osovinu deklinacije zajedno sa dr-

žačem teleskopa za 90° prema gore (bijele

oznake strelice naprijed na uređaju za monti-

ranje su jedna drugoj suprotstavljene). Umetni

tubus ispravno okrenut (vidi sliku teleskopa i

sjeverne strelice) u držač i zategni stezni vijak.

Izvod okulara teleskopa sada je usmjeren pre-

ma podu, a objektiv u smjeru polarne zvijezde.

Redom otpusti stezaljke šipke za podešavanje

stupnjeva geografske širine i osovinu deklina-

cije i polarnu zvijezdu dovedi u sredinu vidnog

polja okulara.

Otpusti stezni vijak za podešavanje visine po-

lova (28) i spusti nagibnu ploču (30), sve dok

ne stoji u vodoravnom položaju (t.j. do kraja).

Ponovo zategni stezni vijak za podešavanje vi-

sine polova.

Otpusti vertikalnu stezaljku (31) i postavi tubus

u vodoravnom položaju. Ponovo zategni ste-

zaljku.

Teleskop sada okretanjem dviju savitljivih vra-

tila (14, 15) (slika 1) može biti pomican u hori-

zontalnom i vertikalnom smjeru.

Uz B: Vidi poglavlje (3–11).

2. Postavljanje (tijekom noći)

Tamna lokacija je važna za brojna promatra-

nja, jer ometajuća svjetla (svjetiljke, lampioni)

mogu znatno ometati detaljnu oštrinu tele-

skopske slike.

Kada iz svijetle prostorije tijekom noći izađeš

van, tvoje oči se prvo moraju naviknuti na

106

Po potrebi možeš uz pomoć savitljivih vratila

teleskop točnije usmjeriti prema zvijezdi i po-

desiti oštrinu slike preko kotačića za izoštrava-

nje (7) (slika 1).

Nadalje promjenom okulara (na manju žarišnu

duljinu) možeš podesiti veći stupanj poveća-

nja. Molimo da uzmeš u obzir, da je stupanj

povećanja zvijezda jedva primjetan.

SAVJET:

Okulari su sustavi leća okrenuti prema oku. Sa

okularom se vrši snimanje slike koja nastaje u

žarišnoj točci objektiva. Slika postaje vidljiva i

još jednom se povećava. Potrebni su okulari

sa različitim žarišnim duljinama, da bi mogla

biti postignuta različita povećanja.

Nakon toga ponovo čvrsto zategni stezaljke.

Tronožni stativ sada više ne smije biti poma-

knut ili podešavan, jer će u protivnom podeše-

nje biti izgubljeno. Teleskop je sada ispravno

podešen.

Ova procedura je potrebna, kako bi naknadno

praćenje nebeskih tijela bilo omogućeno.

6. Pozicija naknadnog praćenja odnosno

promatranja

Otpusti vertikalnu stezaljku (8) i nagni tubus

teleskopa za 90° prema dolje.

Otpusti horizontalnu stezaljku (33) i okreni te-

leskop za 180° u desnu ili lijevu stranu, sve

dok leća objektiva ne bude usmjerena prema

nebu.

Ponovo zategni sve stezaljke, tako da naknad-

no praćenje može biti izvršeno preko savitlji-

vog vratila.

Ručno aktiviranje satne osovine (osovine rek-

tascenzije, RA-osovine) preko savitljivog vra-

tila (26) izjednačuje zemaljsku rotaciju, tako

da pozicioniran objekt uvijek ostane u vidnom

polju okulara.

Ako želiš uređaj usmjeriti na drugi objekt, ot-

pusti stezaljke, zamahni tubus u odgovarajući

smjer i ponovo zategni stezaljke. Fino pode-

šavanje i dalje usljeđuje uz pomoć savitljivih

vratila (14, 15) (slika 1).

7. Tražilo

Tvoj teleskop sada je grubo usmjeren i pode-

šen.

U svrhu postizanja komotne pozicije proma-

tranja oprezno otpusti vijak obujmice tubusa

(8) (slika 1), tako da možeš okretati tubus te-

leskopa. Okular i dalekozor sa tražilom dovedi

u poziciju, iz koje možeš komotno vršiti pro-

matranje.

Fino podešavanje usljeđuje uz pomoć tražila

(2). Pogledaj kroz tražilo i pokušaj primjerice

polarnu zvijezdu (slika 16) podesiti u sredinu

nitnog križa tražila (slika 17). Prilikom egzak-

tnog podešavanja će od pomoći biti vratilo

satne osovine (26) i vratilo osovine deklinacije

(27).

8. Promatranje

Nakon što si u tražilu podesio polarnu zvijez-

du, moći ćeš – ako sada gledaš kroz okular

– polarnu zvijezdu prepoznati u teleskopu.

107

Svako promatranje okularom započni niskim

stupnjem povećanja (= velika žarišna duljina,

npr. 20 mm).

9. Traženje zvijezda

U početku će ti orijentacija na zvjezdanom

nebu sigurno teško pasti, jer su zvijezde i zvi-

ježđa (zvjezdane slike) stalno u pokretu i njiho-

va se pozicija na nebu mijenja u ovisnosti od

godišnjeg doba, datuma i vremena u danu.

Izuzetak je Polarna zvijezda (Sjevernjača).

Kroz njega (prilično točno) prolazi zamišljeni

produžetak osovine zemaljskih polova. Tako-

zvani nebeski sjeverni pol predstavlja polaziš-

nu točku svake zvjezdane karte.

Zenitno zrcalo (19) (slika 2) dovodi do invertne

slike (zamijenjene strane). Zato se ovo zrcalo

koristi isključivo za promatranje neba.

U svrhu prikaza ispravne i uspravne slike mo-

raš koristiti priloženu negativnu leću.

Otpusti stezni vijak (21) i zenitno zrcalo izvadi

iz prstena za držanje okulara (6) (slika 1). Za-

tim negativnu leću (20) (slika 2) ravno umetni u

prsten za držanje okulara i ručno zategni ste-

zni vijak. Nakon toga okular (npr. f = 20 mm)

umetni u otvor negativne leće i stezni vijak

tamo zategni.

Žarišna duljina teleskopa : Žarišna duljina okulara = Povećanje

Stoga računamo: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Hinweis:

Na crtežu (slika 18) možeš vidjeti nekoliko po-

znatih zviježđa i zvjezdanih formacija, koje su

vidljive tijekom cijele godine. Raspored ovih

nebeskih tijela je međutim ovisan o datumu i

vremenu.

Nakon što teleskop usmjeriš na jednu od ovih

zvijezda, ustanoviti ćeš da je ona nakon krat-

kog vremena nestala iz vidnog polja tvoga oku-

lara. U svrhu izjednačavanja ovog efekta akti-

viraj savitljivo vratilo (17) satne osovine, i tvoj

teleskop će pratiti putanju dotične zvijezde.

10. Pribor

Tvom teleskopu su u sklopu osnovne opreme

priložena tri okulara (18) (slika 2). Zamjenom

okulara možeš odrediti odgovarajući stupanj

povećanja tvoga teleskopa.

108

11. Rasklapanje teleskopa

Nakon zanimljivog i uspješnog promatranja

preporučujemo da cjelokupni teleskop uskla-

dištite u suhoj i dobro prozračenoj prostorji.

Molimo ne zaboravi zaštitne kape postaviti na

prednji otvor tubusa i u prsten za držanje oku-

lara. Takođe bi svi okulari i svi dijelovi optičkog

pribora trebali biti smješteni u odgovarajuće

spremnike.

SAVJET:

Za astronomsko promatranje negativna leća

nije prikladna. U tu svrhu koristi isključivo ze-

nitno zrcalo i okular. Za zemaljska promatranja

i promatranja prirode možeš koristiti negativnu

leću sa jednim okularom.

Fehler Pomoć

Nema slike

Kapu za zaštitu od prašine ukloniti od otvora

objektiva

Slika nije oštra

Izvršite izoštravanje na kotačiću za

izoštravanje

Izoštravanje nije moguće

Pričekajte izjednačenje temperature(ca. 30

minuta)

Loša slika

Promatranje nikad ne vršite kroz staklenu

ploču

Objekt promatranja u tražilu, ali nije vidljiv u

teleskopu

Justiranje tražila (vidi poglavlje 7)

Teško izvođenje naknadno praćenje osovina

preko vratila

Izbalansiranje teleskopa

Unatoč zenitnog zrcala „kosa“ slika

Nastavak okulara u zenitnom zrcalu mora biti

podešen okomito

Uklanjanje grešaka:

109

1. Tehnički podaci:

• Sustav objektiva sa dvije leće (akromat) od

staklenog materijala

• Azimutalno montiranje sa uređajem za po-

dešavanje visine polova (optimiran sustav za

montiranje sa savitljivim osovinama)

• Povećanje: 45x – 337,5x

• Promjer objektiva: 70 mm

• Žarišna daljina: 900 mm

• 3 okulara: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Zenitno ogledalo

• 6x25 dalekozor sa tražilom

• 1,5x negativna leća

• Visinski podesivi aluminijski stativ

2. Mogući objekti promatranja:

U nastavku smo za tebe izabrali i objasnili ne-

koliko vrlo zanimljivih nebeskih tijela i zvjez-

danih skupina. Na pripadajućim slikama na

koncu priručnika možeš sagledati, kako ćeš

vidjeti objekte kroz tvoj teleskop sa priloženim

okularima u uvjetima dobre vidljivosti:

Mjesec

Mjesec je jedini prirodni satelit zemlje.

(slika 19)

Promjer: 3.476 km

Udaljenost: ca. 384.400 km

Mjesec je poznat još od prapovjesnog doba.

Mjesec je iza sunca drugi nebeski objekt po

jačini svjetlosti. Pošto mjesec jednom mjeseč-

no kruži oko zemlje, dolazi do stalne promjene

kuta između zemlje, mjeseca i sunca; to posta-

je vidljivo kroz cikluse mjesečevih faza. Vrijeme

između dvije uzastopne faze mladog mjeseca

iznosi po prilici 29,5 dana (709 sati).

Orionova maglica (M 42)

M 42 u zviježđu Orion (slika 20)

Udaljenost: 1.344 svjetlosnih godina od

zemlje.

Sa razdaljinom od približno 1.344 svjetlosnih

godina je Orionova maglica (Messier 42, skra-

ćeno M 42) najsvjetlija difuzna magla na nebu

– vidljiva golim okom – i dobar objekt za pro-

matranja teleskopima svih veličina, od običnog

dalekozora do najvećih zemaljskih promatrač-

nica i Hubble Space teleskopa.

Ova magla čini glavni dio daleko većeg obla-

ka sastavljenog od vodika u plinovitom stanju i

prašine, koji se sa preko 10 stupnjeva proteže

kroz više od polovine zviježđa Oriona. Dužina

ovog ogromnog oblaka iznosi više stotina svje-

tlosnih godina.

Prstenasta magla „u Liru“ (M 57)

M 57 u zviježđu Lir (slika 21)

Udaljenost: 2.412 svjetlosnih godina od ze-

mlje

Poznata prstenasta magla M 57 u zvjiežđu

Lir se smatra prototipom planetarne magle;

spada među istaknute primjerke ljetnjeg

neba sjeverne polulopte. Novija istraživanja

su pokazala, da se kod ove magle najvjero-

jatnije radi o prstenu (torus) osvjetljenje ma-

terije, koja okružuje središnju zvijezdu (vidljiva

samo sa većim teleskopima), a ne o plinskoj

strukturi loptastog ili elipsoidnog oblika. Kada

bismo ovu prstenastu maglu promatrali sa

bočne ravni, bila bi slična magli (M 27). Kod

ovog objekta gledamo točno na pol magle.

110

Maglica bučica u zviježđu Lisica (M 27)

M 27 u zviježđu Lisica (slika 22)

Udaljenost: 1.360 svjetlosnih godina

Maglica bučica (M 27) u zviježđu Lisica je bila

prva planetarna magla, koja je ikada otkrive-

na. Dana 12. srpnja 1764 je Charles Messier

otkrio ovu novu i fascinirajuću klasu objekata.

Ovaj objekat vidimo gotovo točno od njegove

ekvatorijalne ravni. Kada bismo maglicu buči-

cu vidjeli sa jednog od polova, ona bi vjero-

jatno bila prstenastog oblika i imala sličnost

sa prstenastom maglom M 57. Zbog svoje

snažne svjetlosti ovaj objekt je vidljiv i kada ne

vladaju optimalni vremenski uvjeti.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Mjesec

Orionova maglica

(M 42)

Prstenasta magla

u Liru (M 57)

Maglica bučica

u Lisici (M 27)

111

112

NIEBEZPIECZEŃSTWO odniesienia

obrażeń!

Nigdy nie patrzeć przez urządzenie

bezpośrednio w kierunku słońca. Ist-

nieje NIEBEZPIECZEŃSTWO UTRA-

TY WZROKU!

Dzieci powinny używać urządzenia wyłącznie

pod nadzorem osoby dorosłej. Materiały, z

których wykonano opakowanie (worki plasti-

kowe, gumki, itd.), przechowywać w miejscu

niedostępnym dla dzieci! Istnieje NIEBEZPIE-

CZEŃSTWO UDUSZENIA SIĘ!

NIEBEZPIECZEŃSTWO POŻARU!

Nie narażać urządzenia – a w szcze-

gólności soczewek – na bezpośred-

nie działanie promieni słonecznych! Skupie-

nie promieni słonecznych może spowodować

pożar.

NIEBEZPIECZEŃSTWO

spowodowania szkód rzeczowych!

Nie rozmontowywać urządzenia! W

przypadku usterki zwrócić się do pro-

fesjonalnego sprzedawcy. On skontaktuje się

z centrum obsługi i w razie potrzeby prześle

urządzenie do naprawy.

Nie narażać urządzenia na działanie

temperatury powyżej 60°C!

WSKAZÓWKI dotyczące czyszczenia

Czyścić soczewki (okulary i/lub obiektywy)

wyłącznie miękką i niepozostawiającą włó-

kien szmatką (np. z mikrowłókna). Nie przyci-

skać zbyt mocno szmatki, aby nie porysować

soczewek.

Aby usunąć trwalsze zabrudzenia, zwilżyć

szmatkę płynem do czyszczenia okularów i

przetrzeć nią soczewki, lekko przyciskając.

Chronić urządzenie przed kurzem i wilgocią!

Po użyciu – szczególnie przy dużej wilgotno-

ści powietrza – pozostawić urządzenie przez

pewien czas w temperaturze pokojowej, aby

wyparowały resztki wilgoci. Nałożyć pokrywy

chroniące przed kurzem i przechowywać w

torbie dostarczonej wraz z urządzeniem.

OCHRONA sfery prywatnej!

Lornetka jest przeznaczona do użyt-

ku prywatnego. Należy szanować

sferę prywatną innych ludzi – np. nie

należy przy pomocy tego urządzenia zaglądać

do mieszkań!

UTYLIZACJA

Materiały, z których wykonano opako-

wanie, należy utylizować posortowane

według rodzaju. Informacje na temat właści-

wej utylizacji uzyskają Państwo w komunal-

nym przedsiębiorstwie utylizacji odpadów lub

w urzędzie ds. ochrony środowiska.

113

Zestawienie elementów teleskopu

(rys. 1–3)

1 Tubus teleskopu

2 Lunetka celownicza

3 Śruby regulacyjne lunetki celowniczej

4 Otwór tubusu

5 Obiektyw

6 Uchwyt okularu

7 Pokrętło ogniskujące

8 Mocowanie tubusu

9 Głowica statywu (z kołyską regulacji

wysokości bieguna i montażem)

10 Półka na akcesoria

11 Zaciski zabezpieczające (na statywie)

12 chwyt mocujący (przy spinaczu środko-

wym) na półkę

13 Nogi statywu

14 Wałek giętki (długi)

15 Wałek giętki (krótki)

16 Krzyżak statywu

17 Drążek regulacji szerokości geogracznej

18 3 okulary (Ø 31,7 mm bądź 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Zwierciadło zenitalne

20 Soczewka odwrotna 1,5x

ETAP I – Montaż

2. Ogólne informacje na temat montażu i

miejsca ustawienia

Zanim przystąpisz do montowania teleskopu,

trzeba wybrać odpowiednie miejsce do jego

ustawienia.

Najlepiej będzie, jeśli ustawisz to urządzenie

w miejscu, w którym jest dobry widok na nie-

bo i gdzie jest stabilne podłoże i wystarczają-

co dużo przestrzeni.

Ważne: Wszystkie śruby dociągaj tylko

ręcznie do pierwszego oporu, w ten spo-

sób unikniesz zerwania gwintu śrub.

3. Statyw

Weź statyw trójnożny i ustaw go pionowo

stopkami w dół. Następnie chwyć za dwie

nogi statywu (13) i rozciągnij je ostrożnie

aż do całkowitego otwarcia się statywu. W

czasie tej czynności cały ciężar statywu spo-

czywa na jednej nodze. Potem ustaw statyw

pionowo.

Części przy uchwycie okularu (rys. 8)

21 Śruba zaciskowa

21a Osłona

Części przy zwierciadle zenitalnym (rys. 9)

22 Śruba zaciskowa

Części przy lunetce celowniczej (rys. 10)

23 Przednia oprawa soczewki (obiektyw)

23a Pierścień kontrujący obiektywu

24 Uchwyt lunetki

Części przy tubusie (rys. 12)

25 Osłona

Oś z wałkiem giętkim (rys. 13)

26,27 Śruba zaciskowa wałka giętkiego

Kołyska regulacji wysokości bieguna (rys. 14)

28 Śruba zaciskowa wysokości bieguna

29 Drążek regulacji szerokości

geogracznej

30 Płyta regulacji nachylenia

Części montażu (rys. 15)

26 Wałek giętki (do osi godzinowej,

do naprowadzania)

27 Wałek giętki (do osi deklinacji)

31 Blokada pionowa

31a Oś deklinacji

32 Połączenie na jaskółczy ogon

33 Blokada pozioma

114

Poluzuj trzy zaciski zabezpieczające (11) (rys.

1 + 4) na nogach statywu, wyciągnij pojedyn-

czo każdą nogę statywu do żądanej długości

(patrz rys. 4), zamknij zaciski zabezpieczające

i ustaw statyw na twardym, równym podłożu.

RADA:

Mała poziomica położona na półce na akce-

soria może Ci pomóc w poziomym ustawieniu

statywu.

4. Montaż półki na akcesoria

Półka na akcesoria (10) (rys. 1 + 3) nakłada-

na jest płaską stroną w dół na krzyżak statywu

(16) (rys. 1) i mocowana poprzez przekręce-

nie jej o 60° zgodnie z ruchem wskazówek

zegara (rys. 5).

Trzy wypustki na płytce półki muszą się pokry-

wać z uchwytami mocującymi (12) (rys. 1 + 3)

spinacza środkowego i wskoczyć w zatrzask.

W razie potrzeby, aby to umożliwić, krzyżak

statywu zsunąć nieco w dół.

5. Tubus

Aby zmontować tubus teleskopu (1) (rys. 1),

poluzuj śrubę zamykającą obejmy tubusu (8)

(rys. 6) i otwórz obejmę.

Włóż tubus do mocowania i ponownie zamknij

obejmę. Dociągnij ręką śrubę zamykającą na

mocowaniu.

Następnie nałóż tubus wraz z mocowaniem

tubusu otworem obiektywu skierowanym

zgodnie z oznaczeniem (symbol N na głowicy

statywu, strzałka wskazująca północ i sym-

bol teleskopu na montażu) na montaż. Potem

zamocuj mocowanie tubusu na głowicy mon-

tażowej (rys. 7) za pomocą śruby zaciskowej

połączenia na jaskółczy ogon.

6. Wkładanie okularu

W podstawowym zestawie teleskopu znajdują

się trzy okulary (18) (rys. 2) oraz jedno zwier-

ciadło zenitalne (19) (rys. 2). Za pomocą oku-

larów ustala się daną wartość powiększenia

teleskopu.

Przed użyciem okularów i zwierciadła zenital-

nego zdejmij osłonę (21a) z uchwytu okularu

(6) (rys. 1). Poluzuj śruby zaciskowe (21) na

uchwycie okularu i najpierw umieść w nim

zwierciadło zenitalne. Następnie dokręć śru-

bę zaciskową (21).

115

Na uchwycie lunetki celowniczej znajdują się

śruby regulacyjne lunetki (3) (rys. 1): dwie

śruby zaciskowe (czarne) i jedna osadzona

na sprężynie śruba kontrująca (srebrna). Śru-

by zaciskowe (czarne) należy równomiernie

wkręcać do momentu, gdy da się wyczuć

opór; wówczas lunetka celownicza będzie za-

bezpieczona.

Zanim rozpoczniesz obserwacje, konieczne

jest wyregulowanie lunetki celowniczej – lu-

netka i główny teleskop muszą wskazywać

dokładnie w ten sam punkt. W celu dokonania

ustawień musisz postępować w następujący

sposób:

Weź okular 20 mm, umieść go w zwierciadle

zenitalnym i skieruj główny teleskop na łatwy

do odnalezienia, jasno zdeniowany obiekt

ziemski (rys. 11, np. wierzchołek wieży ko-

ścielnej, szczyt dachu domu mieszkalnego).

Odległość powinna wynosić co najmniej 200-

300 metrów. Sprowadź ten obiekt dokładnie

na środek pola widzenia okularu.

Odwzorowanie obrazu jest wprawdzie piono-

we, jednak odwrotne. Natomiast w lunetce

celowniczej obraz jest pionowy i ustawiony w

prawidłowej pozycji.

Kręć następnie jedną ze śrub regulacyjnych

lunetki (w prawo/w lewo) i patrz cały czas

przez nią. Rób tak, dopóki krzyż nitkowy lu-

netki nie ustawi się w pozycji odpowiadającej

obrazowi widzianemu przez okular głównego

teleskopu.

Ustawianie ostrości lunetki celowniczej:

Obróć przednią oprawę soczewki (23) raz lub

dwa razy w lewo. Następnie możesz osobno

ustawić pierścień kontrujący (23a).

Następnie w taki sam sposób przez otwarcie

i zamknięcie śrub zaciskowych (22) zamocuj

okular 20 mm w zwierciadle zenitalnym.

Zwróć przy tym uwagę, aby korpus okularu był

skierowany pionowo ku górze. To ułatwia ob-

serwację. Jeśli nie jest tak ustawiony, trzeba

poluzować śrubę zaciskową (21) na uchwycie

okularu i ustawić zwierciadło zenitalne w od-

powiedniej pozycji.

7. Montaż i ustawienie lunetki celowniczej

Wsuń do końca stopkę uchwytu lunetki celow-

niczej (24) do gniazda lunetki na tubusie tele-

skopu (rys. 10). Uchwyt lunetki celowniczej

wskoczy w zatrzask. Zwróć uwagę, aby obiek-

tyw lunetki skierowany był w stronę przednie-

go otworu tubusu.

116

ETAP II – Korzystanie z teleskopu

1. Obsługa - montaż

Teleskop jest wyposażony w montaż umożli-

wiający dwa rodzaje obserwacji.

A: Azymutalny = idealny do obserwacji

obiektów naziemnych (obserwacja naziemna)

B: Paralaktyczny = idealny do obserwacji

nieba (obserwacja astronomiczna)

Do A:

W przypadku montażu azymutalnego tele-

skop jest odchylany w kierunku poziomym i

pionowym.

9. Wałki giętkie

W celu ułatwienia precyzyjnej regulacji osi de-

klinacji i osi godzinowej do przeznaczonych

do tego uchwytów obu osi mocuje się wałki

giętkie.

Wałek giętki (14) (rys. 1) montowany jest

równolegle do tubusu teleskopu. Jego zamo-

cowania dokonuje się za pomocą śruby zaci-

skowej (16, 17) wchodzącej do specjalnego

rowka w osi.

Wałek giętki krótki (15) (rys. 1) montowany jest

z boku. Jego mocowania dokonuje się za po-

mocą śruby zaciskowej (16, 17) wchodzącej

do specjalnego rowka w osi. Teraz teleskop

jest gotowy do pracy.

Popatrz przez lunetkę celowniczą i zogniskuj

ją na jakimś odległym obiekcie. Obróć przed-

nią oprawę soczewki (23) w jednym lub dru-

gim kierunku, dopóki obiekt nie pojawi się w

ostrym obrazie. Następnie dokręć pierścień

kontrujący (23a) w kierunku oprawy soczewki.

8. Osłony

Aby chronić wnętrze teleskopu przed kurzem

i zanieczyszczeniami, otwór tubusu jest zasło-

nięty osłoną (25). Podobna osłona (21) znaj-

duje się na uchwycie okularu (6) (rys. 1).

Na czas prowadzenia obserwacji zdejmij osło-

ny z otworów.

117

nych. Nie prowadź obserwacji z zamkniętych

pomieszczeń i ustaw swój teleskop wraz z oprzy-

rządowaniem w wybranym miejscu ok. 30 minut

przed rozpoczęciem obserwacji, aby zapewnić

wyrównanie temperatury w tubusie.

Ponadto powinieneś pamiętać, aby ustawić tele-

skop na równym, stabilnym podłożu.

3. Ustawienia wstępne

Poluzuj śrubę zaciskową wysokości bieguna

(28) i ustaw płytę regulacji nachylenia (32) zgrub-

nie według skali drążka regulacji szerokości

geogracznej (29) na szerokość geograczną

odpowiadającą Twojemu miejscu zamieszkania

(dla Niemiec to ok. 50°). Ustaw statyw trójnożny

symbolem (N) zwróconym w kierunku północ-

nym. Górna strona płyty regulacji nachylenia

także musi wskazywać północ. Drążek regulacji

szerokości geogracznej wskazuje południe.

4. Ustawienie szerokości geogracznej

Ustal szerokość geograczną miejsca obser-

wacji na podstawie mapy drogowej, atlasu lub

wyszukując ją w Internecie. Niemcy leżą pomię-

dzy 54° (Flensburg) a 48° (Monachium) szero-

kości geogracznej północnej.

Poluzuj teraz śrubę zaciskową wysokości biegu-

na (28) i nachyl płytę regulacji nachylenia (32)

do momentu, aż liczba znajdująca się na drąż-

ku regulacji szerokości geogracznej (29) przy

mocowaniu będzie odpowiadała szerokości

geogracznej miejsca, w którym się znajdujesz

(np. 51°).

RADA:

Dokładną wartość stopnia szerokości geogra-

cznej swojego miejsca obserwacji znajdziesz

w atlasie zawsze na prawej lub lewej krawędzi

mapy. Takie informacje można również uzyskać

w miejscowym urzędzie miasta, urzędzie kata-

stralnym lub w Internecie: np. pod adresem:

www.heavens-above.com. Tam pod „Anony-

mous user > Select“ możesz wybrać swój kraj;

wówczas zostaną wyświetlone szukane dane.

5. Ustawienia końcowe

Obróć oś deklinacji (8) wraz z mocowaniem tele-

skopu o 90° w górę (białe strzałki z przodu mon-

tażu znajdą się w tedy naprzeciw siebie). Umieść

prawidłowo tubus (patrz ilustracja teleskopu i

strzałka północy) w mocowaniu i dociągnij śrubę

zaciskową. Wyciąg okularowy teleskopu będzie

zwrócony ku podłożu, natomiast obiektyw w kie-

runku Gwiazdy Polarnej. Poluzuj kolejno moco-

wanie drążka regulacji szerokości geogracznej

i osi deklinacji i sprowadź Gwiazdę Polarną na

środek pola widzenia okularu. Następnie dokręć

na powrót mocowanie.

Poluzuj śrubę zaciskową wysokości bieguna

(28) i opuść płytę regulacji nachylenia (30) aż

do uzyskania przez nią pozycji poziomej (czyli

do oporu). Dokręć ponownie śrubę zaciskową

wysokości bieguna.Poluzuj blokadę pionową

(31) i ustaw tubus w pozycji poziomej. Dokręć

ponownie blokadę pionową.

Teraz możliwe jest poruszaniem teleskopem w

poziomie i w pionie poprzez obracanie oboma

wałkami giętkimi (14, 15) (rys. 1).

Do B: Patrz rozdział (3–11).

2. Ustawienie teleskopu (w nocy)

W przypadku wielu obserwacji ciemne miejsce

ustawienia teleskopu jest bardzo ważnym ele-

mentem, ponieważ zakłócające światła (lamp,

latarni) mogą w znacznym stopniu ograniczyć

ostrość detali obrazu widzianego przez teleskop

Kiedy wychodzisz nocą z jasnego pomieszcze-

nia na zewnątrz, Twoje oczy muszą się najpierw

przyzwyczaić do ciemności. Po ok. 20 minutach

możesz przystąpić do obserwacji astronomicz-

118

W razie potrzeby możesz za pomocą wałków

giętkich zorientować teleskop dokładniej na

Gwiazdę Polarną oraz dokonać ustawień

ostrości obrazu za pomocą pokrętła ognisku-

jącego (7) (rys. 1).

Prócz tego możesz teraz zwiększyć wartość

powiększenia poprzez zmianę okularu (na

okular o mniejszej ogniskowej). Trzeba jednak

być świadomym tego, że w przypadku obser-

wacji gwiazd powiększenie jest praktycznie

niezauważalne.

RADA:

Okulary stanowią układy optyczne zwróco-

ne ku oku. Za pomocą okularu przetwarzany

jest obraz powstający w punkcie ogniskowym

obiektywu, tzn. zostaje uwidoczniony i po-

nownie powiększony. Potrzebne są okulary o

różnej ogniskowej, aby przy ich użyciu można

było uzyskiwać różne powiększania.

Od tej chwili statyw trójnożny nie może być już

poruszany ani przestawiany, gdyż w przeciw-

nym razie zostaną utracone wszystkie dokona-

ne ustawienia. Teleskop jest teraz prawidłowo

ustawiony. Opisana procedura jest konieczna

w celu zapewnienia naprowadzania obiektów

niebieskich.

6. Pozycja naprowadzania wzgl. obserwacji

Poluzuj mocowanie pionowe (8) i nachyl tubus

teleskopu o 90° w dół. Poluzuj mocowanie

poziome (33) i obróć teleskop o 180° w pra-

wo bądź w lewo, do momentu, gdy soczewka

obiektywu będzie zwrócona ku niebu.

Dociągnij mocno wszystkie mocowania, aby

możliwe było prowadzenie naprowadzania za

pomocą wałka giętkiego.

Ręczna obsługa osi godzinowej (osi rekta-

scensji albo też osi RE) za pośrednictwem

wałka giętkiego (26) wyrównuje różnice po-

wodowane obrotem Ziemi, dzięki czemu po-

zycjonowany obiekt przez cały czas pozostaje

w polu widzenia okularu.

Jeżeli chcesz skierować lunetę na inny obiekt,

poluzuj mocowania, wychyl tubus w żądanym

kierunku i ponownie dokręć mocowania. Re-

gulacja precyzyjna odbywa się nadal za po-

mocą wałków giętkich (14, 15) (rys. 1).

7. Lunetka celownicza (szukacz)

Teleskop jest teraz zgrubnie ustawiony i wy-

regulowany.

Aby uzyskać wygodną pozycję do obserwa-

cji, delikatnie poluzuj śrubę obejmy tubusu

(8) (rys. 1), żeby możliwe było obracanie tu-

busem. Ustaw okular i lunetkę celowniczą w

pozycji, z której możesz wygodnie prowadzić

obserwację.

Ustawienie dokładne przeprowadzane jest za

pomocą lunetki celowniczej (2). Spójrz przez

lunetkę i spróbuj ustawić na środku krzyża nit-

kowego (rys. 17) np. Gwiazdę Polarną (rys.

16). Przy precyzyjnym ustawianiu pomocny

będzie wałek osi godzinowej (26) oraz wałek

osi deklinacji (27).

8. Obserwacja

Po ustawieniu Gwiazdy Polarnej w lunetce ce-

lowniczej, kiedy spojrzysz teraz przez okular,

będziesz mógł zobaczyć Gwiazdę Polarną

przez teleskop.

119

Każdą obserwację rozpoczynaj od zastoso-

wania okularu o małym powiększeniu (= duża

ogniskowa, np. 20 mm).

9. Wyszukiwanie gwiazd

Z początku orientacja na nieboskłonie z pew-

nością będzie Ci przychodziła z trudem, ze

względu na to, że gwiazdy i gwiazdozbiory

znajdują się w nieustannym ruchu i zmieniają

swoje położenie na nieboskłonie w zależności

od pory roku, daty i godziny.

Wyjątek stanowi Gwiazda Polarna. Przez nią

przebiega (z dość dużą dokładnością) linia

stanowiąca przedłużenie osi biegunowej Zie-

mi.

Wymieniając okulary, określasz dane powięk-

szenie swojego teleskopu.

Zwierciadło zenitalne (19) (rys. 2) powoduje

odwrócenie obrazu (odbicie lustrzane) i uży-

wane jest tylko do obserwacji nieba.

Aby widzieć prosty obraz od właściwej strony,

musisz użyć znajdującej się w zestawie so-

czewki odwrotnej.

W tym celu poluzuj śrubę zaciskową (21) i wyj-

mij zwierciadło zenitalne z uchwytu okularu (6)

(rys. 1). Następnie włóż w to miejsce równo

soczewkę odwrotną (20) (rys. 2) i dociągnij

ponownie śrubę zaciskową. Potem włóż okular

(np. f = 20 mm) do otworu soczewki odwrotnej

i dociągnij mocującą śrubę zaciskową.

Ogniskowa teleskopu : Ogniskowa okularu = Powiększenie

Obliczamy zatem: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Wskazówka:

Tak zwany biegun niebieski północny stanowi

punkt wyjściowy dla wszystkich map nieba.

Na rysunku (rys. 18) przedstawione są nie-

które znane gwiazdozbiory i gromady gwiazd,

które są widoczne na niebie przez cały rok.

Układ gwiazd jest oczywiście zależny od daty

i godziny.

Kiedy skierujesz swój teleskop na jedną z tych

gwiazd, przekonasz się, że w ciągu krótkiego

czasu zniknie ona z pola widzenia okularu. Aby

zniwelować ten efekt, trzeba posłużyć się wał-

kiem giętkim (17) osi godzinowej, wówczas

teleskop podąży za pozornym torem ruchu

obserwowanej gwiazdy.

10. Akcesoria

W podstawowym wyposażeniu Twojego tele-

skopu znajdują sie trzy okulary (18) (rys. 2).

120

11. Demontaż teleskopu

Po zapewne ciekawej i udanej obserwacji

zaleca się przechowywanie teleskopu wraz

z jego wszystkimi elementami w suchym i

dobrze przewietrzonym pomieszczeniu. Nie

zapomnij założyć ponownie osłon przeciw-

kurzowych na przedni otwór tubusu i uchwyt

okularu. Ponadto okulary i akcesoria optyczne

należy schować w przeznaczonych dla nich

pojemnikach.

RADA:

Soczewka odwrotna nie nadaje się do obser-

wacji astronomicznych. W tym przypadku na-

leży korzystać tylko ze zwierciadła zenitalnego

i okularu. Do obserwacji naziemnej i podglą-

dania przyrody można używać soczewki od-

wrotnej z okularem.

Usterki Środki zaradcze

Brak obrazu

Zdjąć osłonę przeciwkurzową z soczewki

obiektywu

Niewyraźny obraz

Wyregulować ostrość za pomocą pokrętła

ogniskującego

Brak możliwości ustawienia ostrości

Poczekać do uzyskania temperatury od-

powiedniej do ustawienia ostrości (ok. 30

minut)

Zła jakość obrazu

Nigdy nie należy prowadzić obserwacji przez

powierzchnie szklane

Obserwowany obiekt znajduje się w polu widzenia

lunetki celowniczej, ale nie widać go w teleskopie

Prawidłowo wyregulować lunetkę celowniczą

(patrz rozdział 7)

Z trudnością daje się naprowadzać osie za

pomocą wałków giętkich

Wyważyć odpowiednio teleskop

Pomimo zastosowania zwierciadła zenitalnego ob-

raz jest „wykrzywiony”

Króciec okularowy w zwierciadle zenitalnym

musi być ustawiony pionowo

Usuwanie usterek:

121

1. Dane techniczne:

• Dwusoczewkowy układ optyczny

obiektywu (achromat) z materiału szklanego

• Montaż azymutalny z kołyską regulacji

wysokości bieguna (zoptymalizowany

system montażowy z giętkimi wałkami)

• Powiększenie: 45x – 337,5x

• Średnica obiektywu: 70 mm

• Ogniskowa: 900 mm

• 3 okulary: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Zwierciadło zenitalne

• Lunetka celownicza 6x25

• Soczewka odwrotna 1,5x

• Statyw aluminiowy z regulacją wysokości

2. Możliwe obiekty obserwacji:

Poniżej zestawiliśmy i objaśniliśmy kilka bar-

dzo interesujących ciał niebieskich i gromad

gwiazd. Na załączonych ilustracjach zamiesz-

czonych na końcu instrukcji można zobaczyć,

jak te obiekty będą wyglądać przy dobrej

widoczności i z użyciem okularów o różnych

parametrach:

Księżyc

Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą Ziemi

(rys. 19)

Średnica: 3.476 km

Odległość od Ziemi: ok. 384.400 km

Księżyc znany jest od prehistorycznych cza-

sów. Jest on drugim po Słońcu najjaśniejszym

obiektem na niebie. Ze względu na to, że Księ-

życ wykonuje pełne okrążenie wokół Ziemi w

ciągu miesiąca, nieustannie zmienia się kąt

pomiędzy Ziemią, Księżycem a Słońcem; wi-

dać to po cyklach faz Księżyca. Okres pomię-

dzy dwiema następującymi po sobie fazami

nowiu wynosi około 29,5 dni (709 godzin).

Mgławica Oriona (M 42)

M 42 w gwiazdozbiorze Oriona (rys. 20)

Odległość od Ziemi: 1.344 lat świetlnych

Zważywszy na odległość wynoszącą około

1.344 lat świetlnych, Mgławica Oriona (Mes-

sier 42, w skrócie M 42) jest najjaśniejszą

mgławicą dyfuzyjną na niebie widoczną gołym

okiem i stanowi obiekt wart oglądania przez

teleskopy różnej wielkości, od najmniejszej

lornetki po największe obserwatoria naziem-

ne i Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Mgławica

ta stanowi główny element o wiele większej

chmury składającej się z wodoru i pyłu ko-

smicznego i rozciąga się na obszarze pola wi-

dzenia ponad 10 stopni na więcej niż połowę

gwiazdozbioru Oriona. Rozmiar tego ogrom-

nego obłoku wynosi kilkaset lat świetlnych.

Mgławica Pierścień w gwiazdozbiorze Lut-

ni (M 57)

M 57 w gwiazdozbiorze Lutni (rys. 21)

Odległość od Ziemi: 2.412 lat świetlnych

Słynna Mgławica Pierścień M 57 znajdują-

ca się w gwiazdozbiorze Lutni częstokroć

uważana jest za prototyp mgławicy pla-

netarnej; należy ona do najwspanialszych

obiektów widocznych na letnim niebie pół-

kuli północnej. Prowadzone w niedawnym

okresie badania wykazały, że najprawdo-

podobniej jest to pierścień (torus) składają-

cy się jasno świecącej materii otaczającej

centralną gwiazdę (co jest widoczne tylko

przez większe teleskopy), nie jest to nato-

miast struktura gazowa o kształcie kuli czy.

122

elipsoidy. Gdyby spojrzeć na mgławicę pier-

ścień z boku, przypominałaby ona Mgławicę

Hantle (M 27). Przyglądając się temu obiek-

towi z Ziemi, patrzymy dokładnie na biegun

mgławicy.

Mgławica Hantle w gwiazdozbiorze Liska

(M 27)

M 27 w gwiazdozbiorze Liska (rys. 22)

Odległość od Ziemi: 1.360 lat świetlnych

Mgławica Hantle w gwiazdozbiorze Liska jest

pierwszą w ogóle odkrytą mgławicą. 12 lipca

1764 roku Charles Messier odkrył tę nową

i fascynującą klasę obiektów. Widzimy ten

obiekt niemal dokładnie od jego płaszczyzny

równikowej. Gdyby oglądało się Mgławicę

Hantle od strony jednego z biegunów, miała-

by ona prawdopodobnie kształt pierścienia i

przypominałaby widok, jaki znamy z Mgławicy

Pierścień M 57. Ze względu na swoją jasność

obiekt ten jest widoczny nawet w niezbyt opty-

malnych warunkach pogodowych.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Księżyc

Mgławica Oriona (M 42)

Mgławica Pierścień w

gwiazdozbiorze Lutni

(M 57)

Mgławica Hantle w gwiaz-

dozbiorze Liska (M 27)

123

124

NEBEZPEČENSTVO ujmy na zdraví!

Nikdy sa týmto prístrojom nepozeraj-

te priamo do slnka alebo do blízkosti

slnka. Hrozí NEBEZPEČENSTVO OSLEPNU-

TIA!

Deti by mali prístroj používať len pod dohľadom.

Obalové materiály (plastové vrecká, gumičky,

atď.) uschovávajte mimo dosahu detí! Hrozí

NEBEZPEČENSTVO UDUSENIA!

NEBEZPEČENSTVO POŽIARU!

Nevystavujte prístroj – predovšetkým

šošovky – priamemu slnečnému

žiareniu! Vzniknutý zväzok svetelných lúčov

by mohol zapríčiniť požiare.

NEBEZPEČENSTVO škôd na majetku!

Prístroj nerozoberajte! V prípade poru-

chy sa obráťte na špecializovaného

predajcu. Predajca sa skontaktuje so servis-

ným strediskom, prípadne tam zašle prístroj

za účelom opravy.

Prístroj nevystavujte teplotám nad 60° C!

POKYNY pre čistenie

Šošovky (okuláre a/alebo objek-

tívy) čistite len pomocou mäkkej

handričky, ktorá nepúšťa vlákna

(napr. mikrovlákno). Netlačte na handričku

príliš silno, aby ste nepoškriabali šošovku.

Pre odstránenie odolnejších zvyškov špiny

navlhčite čistiacu handričku pomocou

čistiaceho prostriedku na okuliare, zľahka

pritlačte a utrite ňou šošovky.

Prístroj chráňte pred prachom a vlhkosťou! Po

použití ho nechajte – predovšetkým v prost-

redí s vysokou vlhkosťou vzduchu – istý čas

aklimatizovať pri izbovej teplote, aby sa stratila

zvyšková vlhkosť. Nasaďte ochrannú protipra-

chovú krytku a uložte ho do tašky dodávanej

spolu s prístrojom.

OCHRANA súkromia!

Ďalekohľad je určený na použitie pre

súkromné účely. Rešpektujte súkro-

mie vašich spoluobčanov – nepoze-

rajte sa týmto prístrojom napríklad do bytov!

LIKVIDÁCIA

Pri likvidácii roztrieďte obalové materiály

podľa druhu. Informácie o správnej likvi-

dácii odpadu vám poskytne miestny odvozca

odpadu alebo úrad životného prostredia.

125

Toto sú časti teleskopu

(obr. 1–3)

1 Tubus teleskopu

2 Optický hľadáčik

3 Skrutky na nastavenie hľadáčika

4 Otvor tubusu

5 Objektív

6 Nastavovací krúžok okulára

7 Koliesko ostrenia

8 Držiak tubusu

9 Hlava statívu (s rovníkovým klinom

a montážou)

10 Podložka na odkladanie príslušenstva

11 Zaisťovacia úchytka (na statíve)

12 Konzola (na priečnej podpere) na odklada-

nie príslušenstva

13 Nohy statívu

14 Ohýbateľný bowden (dlhý)

15 Ohýbateľný bowden (krátky)

16 Ružica statívu

17 Páčka na nastavenie stupňa zemepisnej

šírky

18 3 okuláre (Ø 31,7 mm, príp. 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Prevratný hranol

20 Prevratná šošovka 1,5-x

KROK I – zostavenie

2. Všeobecné pokyny na zostavenie teleskopu,

umiestnenie

Skôr než začneš teleskop zostavovať, vyber

preň vhodné miesto.

Pomôže ti, keď tento prístroj zostavíš na mies-

te, na ktorom bude dobrý výhľad na oblohu,

stabilný podklad a dostatočný priestor.

Dôležité: všetky skrutky doťahuj len „ruk-

ou“ a zabráň tak „prekrúteniu“ skrutiek.

3. Statív

Vezmi statív- trojnožku a postav ho tak, aby

nohy statívu smerovali kolmo nadol. Teraz

uchop dve nohy statívu (13) a opatrne ich

odťahuj, až kým nie sú celkom roztvorené.

Celá váha statívu pritom spočíva na jednej

nohe. Potom postav statív do vzpriamenej

polohy.

Časti nastavovacieho krúžku okulára

(obr. 8)

21 Uťahovacia skrutka

21a Ochranný kryt

Časti prevratného hranola (obr. 9)

22 Uťahovacia skrutka

Časti hľadáčika (obr. 10)

23 Predná objímka šošovky (objektív)

23a Reverzný krúžok objektívu

24 Držiak hľadáčika

Časti tubusu (obr. 12)

25 Ochranný kryt

Os s ohybným hriadeľom (obr. 13)

26,27 Uťahovacia skrutka ohybného

hriadeľa

Rovníkový klin (obr. 14)

28 Uťahovacia skrutka na nastavenie

sklo nu polárnej osi

29 Páčka na nastavenie stupňa

zemepisnej šírky

30 Nakláňacia doska

Časti montáže (obr. 15)

26 Bowden (pre hodinovú os,

na nastavenie rektascenzie)

27 Bowden (pre deklinačnú os)

31 Vertikálne upevnenie

31a Deklinačná os

32 Adaptér na uchytenie tubusu

33 Horizontálne upevnenie

126

Uvoľni tri zaisťovacie úchytky (11) (obr. 1 + 4)

na nohách statívu, postupne povyťahuje všet-

ky nohy na požadovanú dĺžku (pozri obr. 4),

zaklapni zaisťovacie úchytky a postav statív na

pevný, rovný podklad.

Tip:

Pri vodorovnom umiestnení statívu ti môže

pomôcť malá libela umiestnená na podložke

určenej na príslušenstvo.

4. Montáž odkladacej podložky

Podložka na odkladanie príslušenstva (10)

(obr. 1 + 3) sa vloží plochou stranou nadol do

stredu ružice statívu (16) (obr. 1) a primontuje

sa pootočením o 60° v smere hodinových ru-

čičiek (obr. 5).

Všetky tri vrcholy odkladacej podložky mu-

sia lícovať s konzolami (12) (obr. 1 + 3)

priečnych podpier a musia byť zaklapnuté.

V prípade potreby stlač na tento účel ružicu

statívu mierne nadol.

5. Tubus

Na montáž tubusu teleskopu (1) (obr. 1)

uvoľni aretačnú skrutku upínacej lišty tubusu

(8) (obr. 6) a vyklop upínaciu lištu.

Umiestni tubus do stredu držiaka a upínaciu

lištu opäť zaklapni. Aretačnú skrutku na držia-

ku ručne utiahni.

Teraz nasaď tubus vrátane držiaka tubusu

s otvorom objektívu vo vyznačenom smere

(označenie N na hlave statívu, šípka smerujú-

ca na sever a zobrazenie teleskopu na montá-

ži) na montáž. Následne pripevni držiak tubu-

su pomocou uťahovacej skrutky adaptéra na

uchytenie tubusu k hlave montáže

(obr. 7).

6. Nasadenie okulára

Súčasťou základnej výbavy tvojho teleskopu

sú tri okuláre (18) (obr. 2) a jeden prevratný

hranol (19) (obr. 2). Pomocou okulárov určíš

príslušné zväčšenie svojho teleskopu.

Skôr než nasadíš okuláre a prevratný hranol,

odstráň ochranný kryt (21a) z nastavovacieho

krúžku okulára (6) (obr. 1). Uvoľni uťahovacie

skrutky (21) na nastavovacom krúžku okulára

a vlož najprv prevratný hranol. Potom opäť

pritiahni uťahovaciu skrutku (21).

127

Na držiaku hľadáčika sa nachádzajú skrutky

na nastavenie hľadáčika (3) (obr. 1): dve uťa-

hovacie skrutky (čierne) a jedna poistná skrut-

ka s perom (strieborná). Uťahovacie skrutky

(čierne) je nutné rovnomerne zaskrutkovať

tak, aby si cítil odpor; optický hľadáčik je po-

tom zaistený.

Skôr než začneš pozorovať oblohu, je nevy-

hnutné, aby si nastavil optický hľadáčik te-

leskopu – optický hľadáčik a hlavný teleskop

musia byť nastavené rovnobežne. Aby si na-

stavil hľadáčik, vykonaj nasledujúce kroky:

Vezmi 20 mm okulár, nasaď ho do prevrat-

ného hranola a hlavný teleskop nasmeruj na

jednoznačne denovaný zemský objekt, ktorý

sa dá jednoducho nájsť (obr. 11, napr. vrchol

veže kostola, štít strechy domu). Vzdialenosť

by mala byť minimálne 200–300 metrov.

Umiestni objekt presne do stredu zorného

poľa okulára.

Zobrazenie je síce zobrazené správne na výš-

ku, avšak zrkadlovo prevrátené. Naopak, v

hľadáčiku je zobrazenie správne na výšku a

nie je zrkadlovo prevrátené.

Otáčaj (vpravo/vľavo) jednou z dvoch uťaho-

vacích skrutiek optického hľadáčika teleskopu

a ustavične sa pritom pozeraj cez hľadáčik.

Rob to dovtedy, kým zámerný kríž hľadáčika

nedosiahne presne tú pozíciu, ktorá zodpove-

dá pohľadu cez okulár hlavného teleskopu.

Zaostrenie optického hľadáčika teleskopu:

Otoč prednou objímkou šošovky (23) o jedno

až dva otočenia doľava. Teraz môžeš samo-

statne prestaviť reverzný krúžok (23a).

Následne pripevníš tým istým spôsobom -

otvorením a zatvorením uťahovacích skrutiek

(22) 20 mm okulár v prevratnom hranole.

Dávaj pritom pozor, aby strana okulára, do

ktorej sa pozerá, ukazovala zvislo nahor. Uľah-

čuje to pozeranie. Prípadne uvoľni uťahovaciu

skrutku (21) na nastavovacom krúžku okulára

a otoč prevratný hranol do tejto pozície.

7. Montáž a nastavenie hľadáčika

Nožičku držiaka hľadáčika (24) kompletne

umiestni na držiak hľadáčika, ktorý sa nachá-

dza na tubuse teleskopu (obr. 10). Držiak hľa-

dáčika zaklapne. Dávaj pritom pozor na to, aby

objektív hľadáčika ukazoval smerom k predné-

mu otvoru tubusu.

128

KROK II – Použitie teleskopu

1. Manipulácia – montáž

Tvoj teleskop je vybavený montážou, ktorá

umožňuje dva druhy pozorovania.

A: Azimutálna = ideálna na pozorovanie

zeme (pozemské pozorovanie)

B: Paralaktická = ideálne na pozorovanie

oblohy (pozorovanie vesmírnych objektov)

K bodu A:

Pri azimutálnom nastavení sa teleskop pohy-

buje v horizontálnej a vertikálnej osi.

9. Ohýbateľné bowdeny

Aby bolo uľahčené presné jemné nastavenie

deklinácie a rektascenzie, umiestnia sa ohý-

bateľné bowdeny na určené držiaky oboch

rovníkových súradníc.

Dlhý ohýbateľný bowden (14) (obr. 1) sa pri-

montuje paralelne k tubusu teleskopu. Upevní

sa pomocou uťahovacej skrutky (16, 17) k zá-

rezu osi určenej na tento účel.

Krátky ohýbateľný bowden (15) (obr. 1) sa pri-

montuje zboku. Upevní sa pomocou uťahova-

cej skrutky (16, 17) k zárezu osi určenej na

tento účel. Tvoj teleskop je teraz pripravený na

použitie.

Pozri sa cez hľadáčik a zaostri na vzdialený ob-

jekt. Otáčaj prednou objímkou šošovky (23) v

jednom alebo druhom smere, až kým nebude

objekt zaostrený. Teraz priskrutkuj reverzný

krúžok (23a) v smere objímky šošovky.

8. Ochranné kryty

Na ochranu vnútra teleskopu pred prachom a

nečistotami je otvor tubusu chránený ochran-

ným krytom (25). Jeden ochranný kryt (21) sa

takisto nachádza aj na nastavovacom krúžku

okulára (6) (obr. 1).

Ak chceš pozorovať oblohu, sním kryty z otvo-

rov.

129

cca 20 minútach môžeš potom začať pozoro-

vať vesmírne objekty.

Nepozoruj z uzatvorených miestností a umiest-

ni svoj teleskop s príslušenstvom cca 30 mi-

nút pred začiatkom pozorovania na vybrané

miesto, aby si zabezpečil vyrovnanie teploty v

tubuse.

Okrem toho by si mal dbať na to, aby si svoj

teleskop postavil na rovný, stabilný podklad.

3. Počiatočné nastavenie

Uvoľni upevňovaciu skrutku nastavenia sklonu

polárnej osi (28) a nastav nakláňaciu dosku

(32) zhruba podľa stupnice páčky určenej

na nastavenie stupňa zemepisnej šírky (29),

na stupeň zemepisnej šírky svojho pozorova-

cieho stanoviska (v Nemecku cca 50°). Na-

smeruj označenie severu na statíve-trojnožke

(N) na sever. Vrchná strana nakláňacej dosky

ukazuje tiež na sever. Páčka na nastavenie

stupňa zemepisnej šírky ukazuje na juh.

4. Nastavenie geograckej šírky

Zisti stupeň zemepisnej šírky svojho pozoro-

vacieho stanoviska z automapy, atlasu alebo z

internetu. Nemecko sa nachádza medzi 54°

(Flensburg) a 48° (Mníchov) severnej geogra-

ckej šírky.

Teraz uvoľni upevňovaciu skrutku nastavenia

sklonu polárnej osi (28) a skloň nakláňaciu

dosku (32), až kým číslo, ktoré je na páčke

určenej na nastavenie stupňa zemepisnej šír-

ky (29) pri aretácii, zodpovedá stupňu zeme-

pisnej šírky tvojho pozorovacieho stanoviska

(napr. B. 51°).

Tip:

Presný stupeň zemepisnej šírky svojho pozo-

rovacieho stanoviska nájdeš v atlase vždy na

pravom alebo ľavom okraji mapy. Informácie

získaš aj na mestskom úrade, katastrálnom

úrade alebo aj na internete: napr. na webovej

stránke www.heavens-above.com. Môžeš si

tam ako anonymný používateľ „Anonymous

user > Select“ vybrať svoju krajinu; potom sa

ti zobrazia dáta.

5. Záverečné nastavenie

Otoč deklinačnou osou (8) spolu s držiakom

teleskopu o 90° smerom nahor (biele šípky

vpredu na montáži smerujú k sebe). Nasaď

správne tubus (pozri zobrazenie teleskopu a

šípku smerujúcu na sever) do držiaka a pevne

pritiahni uťahovaciu skrutku. Východ z oku-

lára teleskopu teraz smeruje k zemi, objektív

smerom k Polárke. Uvoľni najprv upevňovaciu

skrutku páčky určenej na nastavenie stupňa

zemepisnej šírky a potom deklinačnú os a

umiestni Polárku do stredu zorného poľa

Uvoľni upevňovaciu skrutku určenú na nasta-

venie sklonu polárnej osi (28) a skloň naklá-

ňaciu dosku (30), až kým nie je vo vodorovnej

polohe (tzn. až na doraz). Opäť pritiahni upev-

ňovaciu skrutku nastavenia sklonu polárnej

osi.Uvoľni vertikálne zaistenie (31) a tubus

umiestni do vodorovnej polohy. Uťahovacie

skrutky opäť pritiahni.

Teleskopom možno hýbať len otáčaním ohý-

bateľných bowdenov (14, 15) (obr. 1) v hori-

zontálnej a vertikálnej osi.

K bodu B: pozri kapitolu (3–11).

2. Zostavenie teleskopu (v noci)

Tmavé miesto je pre mnohé pozorovania veľmi

dôležité, pretože rušivé svetlá (lampy, poulič-

né lampy) môžu podstatne ovplyvniť ostrosť

detailov obrazu zobrazeného teleskopom.

Keď vyjdeš v noci zo svetlej miestnosti von,

musia si tvoje oči na tmu najprv zvyknúť. Po

130

Prípadne budeš teraz môcť pomocou ohýba-

teľného bowdenu nastaviť teleskop presnejšie

a takisto uskutočniť aj nastavenia ostrosti ob-

razu kolieskom ostrenia (7)

(obr. 1).

Okrem toho budeš môcť teraz pri výmene

okulára (na menšiu ohniskovú vzdialenosť) na-

staviť väčšie zväčšenie. Všimni si, prosím, že

zväčšenie hviezd nie je možné takmer vôbec

spozorovať.

Tip:

Okuláre sú systémy šošoviek určené pre oko.

Pomocou okulára sa zachytí, čiže zobrazí

a ešte raz zväčší, obraz vytvorený v ohnisku

objektívu. Potrebuješ okulár s rôznymi ohnis-

kovými vzdialenosťami, aby si dosiahol rôzne

zväčšenia.

okulára. Následne opäť pevne pritiahni uťaho-

vaciu skrutku. Statívom-trojnožkou už teraz ne-

hýb a ani ho neprestavuj, pretože by si mohol

stratiť nastavenie. Teleskop je teraz správne

nastavený.

Tento proces je nevyhnutný, aby teleskop sle-

doval objekty na oblohe.

6. Pozícia sledovania, príp. pozorovania

Uvoľni vertikálnu upevňovaciu skrutku (8) a

skloň tubus teleskopu o 90° nadol.

Uvoľni horizontálnu upeňovaciu skrutku (33)

a otoč teleskopom o 180 ° doprava, príp.

doľava, až kým šošovka objektívu neukazuje

smerom na oblohu.

Opäť pevne pritiahni všetky upevňovacie

skrutky, aby bolo možné sledovanie pomocou

ohýbateľného bowdenu.

Manuálne nastavenie hodinovej osi (nastave-

nie rektascenzie, os R.A.) pomocou ohýba-

teľného bowdenu (26) vykompenzuje otáča-

nie zemegule, takže zameraný objekt zostane

neustále v zornom poli okulára.

Ak by si chcel zamerať iný objekt, uvoľni uťa-

hovacie skrutky, pootoč tubusom želaným

smerom a uťahovacie skrutky opäť pritiahni.

Okrem toho môžeš vykonať jemné nastavenie

pomocou ohýbateľných bowdenov (14, 15)

(obr. 1).

7. Optický hľadáčik

Tvoj teleskop je teraz zhruba nasmerovaný a

nastavený.

Aby si dosiahol pohodlnú pozorovaciu pozí-

ciu, uvoľni opatrne skrutku upevňovacej lišty

tubusu (8) (obr. 1), aby si mohol pootočiť tu-

busom teleskopu. Nasmeruj okulár a optický

hľadáčik do pozície, z ktorej môžeš pohodlne

pozorovať zvolené objekty.

Jemné nastavenie vykonáš pomocou optic-

kého hľadáčika teleskopu (2). Pozri sa cez

hľadáčik a pokús sa umiestniť napr. Polárku

(obr. 16) do stredu zámerného kríža hľadáči-

ka (obr. 17). Pri presnom nastavení ti pomôže

bowden hodinovej osi (26) a takisto aj bow-

den deklinačnej osi (27).

8. Pozorovanie

Potom, ako nastavíš Polárku v hľadáčiku, bu-

deš môcť, keď sa teraz pozrieš cez okulár, ro-

zoznať v teleskope Polárku.

131

Začni každé pozorovanie s okulárom s men-

ším zväčšením (= veľká ohnisková vzdialenosť,

napr. 20 mm).

9. Vyhľadávanie hviezd

Zo začiatku sa ti bude zdať orientácia na oblo-

he zložitá, keďže hviezdy a súhvezdia sú vždy

v pohybe a v závislosti od ročného obdobia,

dátumu a času menia svoju pozíciu na oblo-

he.

Výnimkou je Polárka. Prebieha ňou (celkom

presne) pomyselná predĺžená polárna os

zeme. Tzv. severný nebeský pól predstavuje

východiskový bod všetkých hviezdnych máp.

Prevratný hranol (19) (obr. 2) spôsobí prevrá-

tenie obrazu (zrkadlové prevrátenie) a používa

sa na pozorovanie oblohy.

Aby si videl obraz správny na výšku a zrkadlo-

vo neprevrátený, musíš použiť priloženú pre-

vratnú šošovku.

Uvoľni uťahovaciu skrutku (21) a odstráň pre-

vratný hranol z nastavovacieho krúžku okulára

(6) (obr. 1). Teraz nasaď prevratnú šošovku

(20) (obr. 2) priamo do nastavovacieho krúž-

ku okulára a znovu rukou pritiahni uťahovaciu

skrutku. Potom vlož okulár (napr. f = 20 mm)

do otvoru prevratnej šošovky a pritiahni uťaho-

vaciu skrutku.

ohnisková vzdialenosť teleskopu : ohnisková vzdialenosť okulára = zväčšenie

Vypočítame teda: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Upozornenie:

Na nákrese (obr. 18) môžeš vidieť niektoré

známe súhvezdia a zoskupenia hviezd, ktoré

sú viditeľné počas celého roku. Zoskupenie

nebeských telies je však závislé od dátumu a

času.

Ak svoj teleskop zameriaš na jednu z týchto

hviezd, zistíš, že po krátkej dobe zmizne zo

zorného poľa tvojho okulára. Aby si tento efekt

vykompenzoval, nastav ohýbateľný bowden

(17) hodinovej osi a tvoj teleskop bude sledo-

vať zdanlivú dráhu tejto hviezdy.

10. Príslušenstvo

Súčasťou základnej výbavy tvojho teleskopu

sú tri okuláre (18) (obr. 2). Výmenou okulárov

určíš príslušné zväčšenie svojho teleskopu.

132

11. Demontáž teleskopu

Po zaujímavom a úspešnom pozorovaní sa

odporúča celý teleskop uložiť do suchej a

vetranej miestnosti. Nezabudni, prosím, na-

sadiť ochranné kryty na predné otvory tubusu

a zasunúť nastavovací krúžok okulára. Takisto

všetky okuláre a optické časti príslušenstva by

sa mali uložiť vo svojich pôvodných puzdrách.

Tip:

Na astronomické pozorovanie nie je prevratná

šošovka vhodná. Tu pracuj len s prevratným

hranolom a okulárom. Na pozorovania zem-

ského povrchu a prírody môžeš použiť prevrat-

nú šošovku s okulárom.

Chyba Pomoc

nie je obraz

odstráňte protiprachovú ochranu otvoru ob-

jektívu

neostrý obraz

vykonajte nastavenie zaostrovania kolieska

ostrenia

nedá sa zaostriť počkajte na vyrovnanie teplôt (cca 30 minút)

zlý obraz nikdy nepozorujte cez okno

pozorovací objekt je v hľadáčiku, nie je však

viditeľný v teleskope

nastavte hľadáčik (pozri kapitolu 7)

sledovanie osí pomocou bowdenov ide ťažko vyvážte teleskop

cez prevratný hranol „krivý“ obraz

hrdlo okulára v prevratnom hranole musí byť

nastavené zvislo

Odstránenie chýb:

133

1. Technické údaje:

• Systém objektívov s dvomi šošovkami

(achromatickými) zo skleneného materiálu

• Azimutálna montáž s rovníkovým klinom

(optimalizovaný systém montáže

s ohýbateľnými hriadeľmi)

• Zväčšenie: 45x – 337,5x

• Priemer objektívu: 70 mm

• Ohnisková vzdialenosť: 900 mm

• 3 ks okuláre: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Prevratný hranol

• 6 x 25 optický hľadáčik

• 1,5x prevratná šošovka

• Výškovo nastaviteľný hliníkový stavív

2. Možné pozorované objekty:

V nasledujúcich riadkoch sme vyhľadali a ob-

jasnili niektoré veľmi zaujímavé nebeské telesá

a hviezdokopy. Na príslušných vyobrazeniach

na konci tohto návodu môžeš vidieť, ako budeš

vidieť tieto objekty pomocou svojho teleskopu

s priloženým okulárom pri dobrej viditeľnosti:

Mesiac

Mesiac je jediným prirodzeným satelitom

Zeme. (obr. 19)

Priemer: 3 476 km

Vzdialenosť: cca 384 400 km

Mesiac je známy už od pradávna. Po Slnku

je druhým najžiarivejším objektom na oblohe.

Keďže Mesiac obehne okolo Zeme za jeden

mesiac, neustále sa uhol medzi Zemou, Me-

siacom a Slnkom mení; možno to pozorovať

na cykle mesačných fáz. Medzi dvoma po

sebe idúcimi novmi uplynie 29,5 dní (709 ho-

dín).

Hmlovina Orión (M 42)

M 42 v súhvezdí Orión (obr. 20)

Vzdialenosť: vzdialená od Zeme 1 344 svete-

lných rokov

So vzdialenosťou takmer 1 344 svetelných

rokov je Hmlovina Orión (Messier 42, krátko

M 42) najjasnejšie žiariacou emisnou hmlovi-

nou na oblohe – viditeľná aj voľným okom a

je vďačným objektom pozorovania teleskopmi

všetkých veľkostí, od najmenších terestrických

ďalekohľadov až po najväčšie observatóriá

spojené so zemou a Hubblov vesmírny teles-

kop.

Ide o hlavnú časť obrovského mraku zloženého

z plynného vodíka a prachu, ktorý s viac ako

10 stupňami pokrýva väčšiu časť súhvezdia

Orión. Tento rozsiahly mrak sa rozťahuje na

ploche niekoľkých stoviek svetelných rokov.

Prstencová hmlovina v súhvezdí Lýry (M 57)

M 57 v súhvezdí Lýra (obr. 21)

Vzdialenosť: vzdialená od Zeme 2 412 svete-

lných rokov

Známa Prstencová hmlovina M 57 v súhvezdí

Lýra sa často považuje za prototyp planetár-

nej hmloviny; patrí ku klenotom letnej oblohy

severnej pologule. Najnovšie výskumy ukáza-

li, že pravdepodobne ide o prstenec (torus)

zložený zo svetlej žiariacej látky, ktorá obklopu-

je centrálnu hviezdu (viditeľná je len s väčšími

teleskopmi) a nie o guľovitú alebo elipsoidnú

plynnú štruktúru. Ak by ste pozorovali Prsten-

covú hmlovinu z bočnej strany, podobala by

sa na hmlovinu Činka (M 27). Pri tomto ob-

jekte sa pozeráme presne na pól hmloviny.

134

Činka v súhvezdí Líšky (M 27)

M 27 v súhvezdí Líšky (obr. 22)

Vzdialenosť: 1 360 svetelných rokov

Hmlovina Činka (M 27) v súhvezdí Líšky bola

prvou planetárnou hmlovinou, ktorá bola vô-

bec objavená. Dňa 12. júla 1764 objavil Char-

les Messier túto novú a fascinujúcu skupinu

objektov. Tento objekt môžeme pozorovať

takmer priamo z jeho ekvatoriálnej roviny. Ak

by si sa pozeral na hmlovina Činka z pólu,

mala by pravdepodobne tvar prstenca a po-

dobala by sa na Prstencovú hmlovinu M 57.

Kvôli svojej jasnosti je tento objekt viditeľný aj

pri nie celkom optimálnych poveternostných

podmienkach.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Mesiac

Hmlovina Orión

(M 42)

Prstencová hmlovina

v súhvezdí Lýry

(M 57)

Činka v súhvezdí

Líšky (M 27)

135

136

RISC de rănire!

Nu utilizaţi acest dispozitiv pentru a

privi direct la soare sau în apropierea

directă a bătăii soarelui. Există RISCUL DE

ORBIRE!

Copiii trebuie să utilizeze dispozitivul numai

sub supravegherea adulţilor. Nu lăsaţi am-

balajele (pungi de plastic, benzi de cauciuc

etc.) la îndemâna copiilor! Există RISCUL DE

SUFOCARE!

RISC DE INCENDIU!

Nu aşezaţi dispozitivul - mai ales lentile-

le - în bătaia directă a soarelui. Concentrarea

luminii ar putea provoca un incendiu.

RISC de daune materiale!

Nu dezasamblaţi dispozitivul. În caz de

defecte, luaţi legătura cu reprezentanţa.

Personalul reprezentanţei va contacta Centrul

de service şi poate trimite dispozitivul spre a fi

reparat, dacă este cazul.

Nu expuneţi dispozitivul la temperaturi de

peste 60 °C.

NOTE privind curăţarea

Curăţaţi lentilele (ocularul şi/sau

lentila) numai cu o lavetă moale şi

fără scame (de ex. din microfibre).

Nu exercitaţi o presiune excesivă asupra lave-

tei, pentru a nu zgâria lentilele.

Pentru a îndepărta impurităţile mai persisten-

te, umeziţi laveta de curăţare cu o soluţie de

curăţare a ochelarilor şi ştergeţi uşor lentilele.

Protejaţi dispozitivul de praf şi umiditate! După

utilizare - mai ales în situaţii în care umiditatea

este mare - lăsaţi dispozitivul să se aclimatize-

ze o scurtă perioadă de timp pentru a permite

disiparea umezelii rămase. Scoateţi capacul

antipraf şi stocaţi-l în sacul inclus.

PROTECŢIA intimităţii!

Binoclul este destinat numai utilizării

private. Ţineţi cont de intimitatea al-

tor persoane - nu îi utilizaţi pentru a

privi în apartamente, de exemplu.

ELIMINARE

Eliminaţi ambalajele adecvat în

funcţie de tipul acestora (hârtie,

carton etc.) Luaţi legătura cu serviciul de

eliminare a deşeurilor local sau cu auto-

ritatea pentru mediu pentru informaţii pri-

vind eliminarea adecvată.

137

Acestea sunt părţile componente ale

telescopului (fig. 1-3)

1 Tubul telescopului

2 Căutător

3 Şuruburi de ajustare pentru căutător

4 Orificiul tubului

5 Obiectiv

6 Inel de susţinere pentru ocular

7 Rotiță pentru focalizare

8 Suportul tubului

9 Cap trepied (cu pană pentru reglarea

înălţimii polare şi montură)

10 Tavă pentru accesorii

11 Clips de blocare (la trepied)

12 Bridă de fixare ( la bara transversală

din mijloc) pentru tavă

13 Picioare stativ

14 Ax flexibil (lung)

15 Ax flexibil (scurt)

16 Suport trepied

17 Bară de reglare pentru grade latitudine

18 3 Oculare (Ø 31,7 mm, respectiv 11/4”):

f = 20 mm, f = 12 mm, f = 4 mm

19 Oglindă zenit

Lentilă inversoare

Faza I - Asamblarea

2. Generalităţi despre asamblare, ampla-

sament

Înainte de a începe asamblarea, trebuie să-ţi

alegi un amplasament adecvat pentru telescop.

Îţi va fi de ajutor dacă acest dispozitiv va fi montat

într-un loc unde ai o bună privelişte spre cer, o

bază stabilă şi spaţiu suficient.

Important: Strânge toate şuruburile „ma-

nual“ şi evită o strângere excesivă a aces-

tora.

3. Trepiedul

Ia trepiedul şi poziţionează-l vertical, cu pi-

cioarele în jos. Alege două din picioarele

trepiedului (13) şi extinde-le cu atenţie până

la poziţia complet deschisă. Toată greutatea

trepidului este suportată acum de un picior.

În cele din urmă poziţionează trepiedul drept.

Părţi componente de la inelul de suport

al ocularului (fig. 8)

21 Şurub de prindere

21a Capac de protecţie

Părţi componente de la oglinda zenit

(fig. 9)

22 Şurub de prindere

Părţi componente de la căutător (fig. 10)

23 Montura lentilelor din faţă (obiectiv)

23a Inel de blocare al obiectivului

24 Suport căutător

Părţi componente la tubul telescopului

(fig. 12)

25 Capac de protecţie

Axă cu ax flexibil (fig. 13)

26,27 Şurub de prindere ax flexibil

Pană pentru reglarea înălţimii polare

(fig. 14)

28 Şurub de prindere pană pentru reglarea

înălţimii polare

29 Bară de reglare pentru grade latitudine

30 Placă înclinată

Părţi componente ale monturii (fig. 15)

26 Ax flexibil (pentru axa orară,

pentru orientare)

27 Ax flexibil (pentru axa de declinaţie)

31 Dispozitiv de prindere pe verticală

31a Axa de declinaţie

32 Adaptor coadă de rîndunică

33 Dispozitiv de prindere pe orizontală

138

Slăbeşte cele trei clipsuri de fixare (11) (fig.

1+4) de la picioarele trepiedului, extinde fi-

ecare picior la lungimea dorită (vezi fig. 4),

blochează clipsurile şi aşază trepiedul pe o

suprafaţă stabilă, la nivelul solului.

RECOMANDARE:

O mică nivelă cu bulă de aer aşezată pe tava

pentru accesorii te va ajuta la poziţionarea tre-

piedului pe orizontală.

4. Montarea tăvii

Tava pentru accesorii (10) (fig. 1+3) se intro-

duce cu partea plată în jos, în mijloc, pe su-

portul trepiedului (16) (fig. 1) şi se montează

printr-o rotire cu circa 60° în sensul acelor de

ceasornic (fig. 5).

Cele trei colţuri ale plăcii-suport trebuie să

corespundă cu bridele de fixare (12)(fig. 1+3)

ale barelor transversale din mijloc şi să fie

blocate. Dacă este necesar, în acest scop se

apasă puţin în jos suportul trepiedului.

5. Tubul

Pentru montarea tubului telescopului (1) (fig.

1) se slăbeşte şurubul de închidere a colieru-

lui tubului (8) (fig. 6) şi se deschide colierul.

Poziţionează tubul în mijloc, în locaşul de

susţinere şi închide colierul la loc. Şurubul de

închidere de la suport se strânge temeinic,

manual.

Cum aşază tubul cu suportul tubului cu orifi-

ciul obiectivului în direcţia marcată pe montu-

ră (marcajul N de pe capul trepiedului, săgea-

ta indicatoare nord şi imaginea telescopului).

Fixează apoi suportul tubului cu şurubul de

prindere a adaptorului coadă de rândunică la

capul monturii (fig. 7).

6. Montarea ocularului

La telescopul tău sunt anexate în varianta de

bază trei oculare (18)(fig. 2) şi o oglindă zenit

(19) (fig. 2). Cu ajutorul ocularelor stabileşti

mărirea corespunzătoare telescopului tău.

Înainte de a monta ocularele şi oglinda zenit,

să îndepărtezi capacul de protecţie (21a) din

inelul de suport al ocularului (6) (fig. 1). Slă-

beşte şuruburile de prindere (21) de la inelul

suport al ocularului şi introdu mai întîi oglinda

zenit. După aceea strânge la loc şurubul de

prindere (21).

139

În cele din urmă fixezi în acelaşi mod ocularul

de 20 mm în oglinda zenit, prin deschiderea

şi închiderea şuruburilor de prindere (22).

Să ai în vedere faptul că ocularul trebuie să

indice vertical, în sus. Aceasta facilitează ob-

servarea. Altfel slăbeşti şurubul de prindere

(21) de la inelul suport al ocularului şi roteşti

oglinda zenit în această poziţie.

7. Montarea şi ajustarea căutătorului

Împinge complet piciorul suportului căutătoru-

lui (24) în baza suportului căutătorului de la tu-

bul telescopului (fig. 10). Suportul căutătorului

se fixează prin blocare. Să ai în vedere faptul

că obiectivul căutătorului să fie orientat către

deschiderea frontală a tubului.

Pe suportul căutătorului există şuruburi de

ajustare pentru căutător (3) (fig. 1): două şu-

ruburi de prindere (negre) şi un şurub de blo-

care cu suport elastic (argintiu). Şuruburile de

prindere (negre) se strâng uniform până se

simte o rezistenţă, ceea ce înseamnă că acum

luneta căutătorului este asigurată.

Înainte de a începe o observare este imperios

necesar ca luneta căutătorului să fie ajustată

- adică luneta căutătorului şi telescopul prin-

cipal trebuie să indice exact aceeaşi poziţie.

Pentru ajustare trebuie să procedezi după

cum urmează:

Ia ocularul de 20 mm, aşază-l în oglinda ze-

nit şi îndreaptă telescopul principal către ceva

uşor de identificat, un obiect terestru bine

identificat (fig. 11, de exemplu, vârful unei

turle de biserică, coama unei case). Distanţa

trebuie să fie de minimum 200-300 de metri.

Aduceţi obiectul exact în centrul câmpului vi-

zual al ocularului.

Redarea imaginii este verticală, dar inversată.

În căutător redarea imaginii este verticală şi

neinversată.

Acum roteşte (stânga/dreapta) unul din şu-

ruburile de prindere a lunetei căutătorului şi

priveşte în continuare prin căutător. Continuă

până când reticulul căutătorului a ajuns exact

în poziţia care corespunde imaginii din ocula-

rul telescopului principal.

Reglarea focalizării lunetei căutătorului:

Roteşte către stânga montura lentilelor din faţă

(23) cu una până la două rotaţii. Acum poţi să

reglezi individual inelul de blocare (23).

140

8. Capace de protecţie

Pentru a proteja interiorul telescopului tău de

praf şi impurităţi, deschiderea tubului este do-

tată cu un capac de protecţie (25). De aseme-

nea, un capac de protecţie (21) se găseşte şi

pe inelul de suport al ocularului (6) (fig. 1).

Pentru efectuarea observaţiilor, capacele se

îndepărtează de la deschideri.

FAZA II - Utilizarea telescopului

1. Manevrarea - Montura

Telescopul tău este dotat cu o montură care

permite două tipuri de observaţii.

A: Azimutală = ideală pentru observaţia pă-

mântului (observaţii terestre)

B: Paralactică = ideală pentru observaţii ce-

leste (observaţii astronomice)

Referitor la A:

La poziţionarea azimutală telescopul este miş-

cat pe direcţia orizontală şi verticală.

9. Axuri flexibile

Axurile flexibile de la suporturile axelor au

fost prevăzute pentru a facilita reglarea fină şi

exactă a axelor de declinaţie şi ascensiune

dreaptă.

Axul flexibil lung (14) (fig. 1) se montează para-

lel cu tubul telescopului. Fixarea se efectuea-

ză cu un şurub de prindere (16, 17) la crestă-

tura prevăzută a axei.

Axul flexibil scurt (15) (fig. 1) se montează late-

ral. Fixarea se efectuează cu un şurub de prin-

dere (16, 17) la crestătura prevăzută a axei.

Telescopul tău este gata pentru a fi folosit.

Priveşte prin căutător şi focalizează un obiect

îndepărtat. Roteşte montura lentilelor din faţă

(23) într-o direcţie sau alta până când obiectul

apare precis. Acum înşurubează inelul de blo-

care (23a) în direcţia monturii lentilelor.

141

În cazul în care părăseşti o incintă luminoasă

pentru a merge noaptea în aer liber, este ne-

cesar ca ochii tăi să se obişnuiască în prea-

labil cu întunericul. După circa 20 de minute

poţi să începi observaţiile astronomice.

Nu efectua observaţii din spaţii închise şi po-

ziţionează telescopul cu accesoriile la locul

observaţiei cu cel puţin 30 de minute înainte,

pentru a asigura o egalizare de temperatură în

tubul telescopului. În continuare trebuie să ai

în vedere poziţionarea telescopului pe o su-

prafaţă stabilă, la nivelul solului.

3. Prima ajustare

Slăbeşte şurubul de prindere de la reglarea

înălţimii polare (28) şi reglează aproximativ

placa înclinată (32), conform scalei barei

de reglare pentru gradele de latitudine (29)

la latitudinea poziţiei tale (în Germania circa

50°). Aşază trepiedul cu marcajul Nord (N) pe

direcţia nordului. Partea superioară a plăcii

înclinate indică de asemenea către nord Bara

de reglare pentru gradele de latitudine indică

spre sud.

4. Reglarea latitudinii geografice

Informează-te asupra latitudinii locului tău de

observaţie dintr-o hartă a străzilor, un atlas

sau de pe Internet. Germania este între 54°

(Flensburg) şi 48° (München) latitudine geo-

grafică nordică.

Slăbeşte acum şurubul de prindere de la re-

glarea înălţimii polare (28) şi înclină placa de

înclinare (32) până când numărul care se află

pe bara de reglare pentru gradele de latitudi-

ne (29) corespunde latitudinii poziţiei tale (de

exemplu, 51°).

RECOMANDARE:

Într-un atlas, latitudinea exactă a locului tău

de observaţie se găseşte mereu pe marginea

stângă sau dreaptă a hărţii. În afară de aceas-

ta poţi primi informaţii de la administraţia loca-

lă a oraşului, Oficiul de Cadastru sau de pe

Internet: de exemplu, de aici:

www.heavens-above.com. Acolo poţi să se-

lectezi ţara ta la „Anonymous user > Select“

şi se vor afişa datele.

5. Ajustarea finală

Roteşte în sus cu 90° axa de declinaţie (8), cu

suportul telescopului (marcajele albe cu să-

geată din faţa monturii sunt opuse). Aşază co-

rect tubul în suport (vezi imaginea telescopu-

lui şi săgeata indicatoare a nordului) şi strânge

temeinic şurubul de prindere. Acum extensia

ocularului telescopului este îndreptată către

sol, iar obiectivul în direcţia Stelei Polare. Slă-

beşte pe rând dispozitivul de fixare a barei de

reglare pentru latitudine pentru

Slăbeşte şurubul de prindere de la reglarea

înălţimii polare (28) şi apleacă placa înclinată

(30) până stă în poziţie orizontală (aceasta în-

seamnă până la opritor). Strânge din nou şuru-

bul de blocare de la reglarea înălţimii polare

Slăbeşte dispozitivul de prindere pe verticală

(31) şi poziţionează tubul orizontal. Strânge la

loc dispozitivul de prindere.

Acum telescopul poate fi mişcat în plan ori-

zontal şi vertical prin rotirea celor două axuri

flexibile (14, 15) (fig.1).

Referitor la B: Vezi capitolul (3-11).

2. Amplasarea (pe timpul nopţii)

Un loc întunecat este foarte important pentru

multe observaţii, deoarece sursele de lumină

perturbatoare (corpuri de iluminat, lanterne) ar

putea afecta considerabil claritatea detaliilor

imaginii observate cu telescopul.

142

Acum poţi să poziţionezi eventual mai exact

telescopul către stea cu ajutorul axurilor flexi-

bile, dar şi să reglezi claritatea imaginii cu aju-

torul rotiţei de reglare a focalizării (7) (fig. 1).

În plus poţi să reglezi o mărire mai mare prin

schimbarea ocularului (cu o distanţă focală

mai mică). Trebuie să ai în vedere că mărirea

stelelor este abia perceptibilă.

RECOMANDARE:

Ocularele sunt sisteme de lentile dedicate

ochiului. Cu ajutorul ocularului se observă,

imaginea care ia naştere în punctul focal al

obiectivului, adică vizibilă şi mărită suplimen-

tar. Pentru a obţine diferite măriri este nevoie

de oculare cu distanţe focale diferite.

Începe fiecare observaţie cu un ocular cu o

mărire mai mică (= distanţă focală mare, de

exemplu, 20 mm).

latitudine şi axa de declinaţie şi poziţionea-

ză Steaua Polară în mijlocul câmpului vizual

al ocularului. În final strânge temeinic la loc

dispozitivul de fixare. Trepiedul nu mai poate

fi mişcat sau reglat deoarece în caz contrar

se vor pierde ajustările efectuate. Acum tele-

scopul este reglat corect. Această procedu-

ră este necesară pentru urmărirea obiectelor

celeste.

6. Poziţia de orientare, respectiv de ob-

servare

Slăbeşte dispozitivul de fixare pe verticală (8) şi

înclină tubul telescopului cu 90° în jos.

Slăbeşte dispozitivul de fixare pe orizontală

(33) şi roteşte telescopul cu 180° spre dreap-

ta, respectiv spre stânga, până când lentila

obiectivului se orientează spre cer.

Strânge din nou temeinic toate elementele de

fixare, astfel încât să se poată efectua o orien-

tare cu ajutorul axului flexibil.

Acţionarea manuală a axei orare (axa de as-

censiune dreaptă, axa AD) cu ajutorul axului

flexibil (26) compensează mişcarea pământu-

lui, aşa încât obiectul poziţionat rămâne me-

reu în câmpul vizual al ocularului.

Dacă vrei să îndrepţi telescopul către un alt

obiect, se slăbesc elementele de fixare, se

roteşte tubul în direcţia corespunzătoare şi se

strâng din nou elementele de fixare. În conti-

nuare se efectuează reglarea fină cu axurile

flexibile (14, 15) (figura 1).

7. Căutătorul

cum telescopul tău este aliniat şi reglat în mod

aproximativ.

Pentru a obţine o poziţie de observare como-

dă, slăbeşte cu precauţie şurubul colierului

tubului (8) (fig. 1), astfel încât să poţi roti tu-

bul telescopului. Orientează ocularul şi luneta

căutătorului într-o poziţie din care să poţi face

comod observaţii.

Reglarea fină se efectuează cu ajutorul lunetei

căutătorului (2). Priveşte prin căutător şi încear-

că să poziţionezi, de exemplu, Steaua Polară

(fig. 16) în mijlocul reticulului căutătorului (fig.

17). Pentru o poziţionare exactă vor fi de ajutor

axa orară (26) şi axa de declinaţie (27).

8. Observarea

După ce ai poziţionat Steaua Polară în căutător

vei putea, dacă priveşti prin ocular, să recu-

noşti Steaua Polară în telescop.

143

9. Căutarea de stele

În mod cert, la început îţi va fi greu să te ori-

entezi pe cer, deoarece stelele şi imaginile

stelelor sunt în mişcare continuă şi îşi modifică

poziţia pe cer, în funcţie de anotimp, dată şi

oră.

Excepţia o reprezintă Steaua Polară. Prin

aceasta trece (aproximativ exact) prelungirea

imaginară a axei polare a Pământului. Aşa-

numitul pol nord ceresc reprezintă punctul de

plecare al tuturor hărţilor stelare.

Oglinda zenit (19) (fig. 2) produce o inversare

a imaginii (văzută în oglindă) şi se utilizează nu-

mai la observarea cerului.

Pentru a vedea o imagine corectă şi dreaptă

trebuie să utilizezi lentila inversoare furnizată.

Slăbeşte şurubul de prindere (21) şi îndepăr-

tează oglinda zenit din inelul de suport al ocu-

larului (6) (fig. 1). Aşază apoi lentila inversoare

(20) (fig. 2) exact în inelul de suport al ocu-

larului şi strânge la loc şurubul de prindere.

După aceasta introdu ocularul(de exemplu f =

20 mm) în deschizătura lentilei inversoare şi

strânge şurubul de prindere.

Distanţa focală a telesco-

pului

: Distanţa focală a ocula-

rului

= mărirea

Deci calculăm: 900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Indicaţie:

În desenul (fig. 18) vezi câteva constelaţii cu-

noscute şi configuraţii stelare care sunt vizibile

pe durata întregului an. Poziţia stelelor este

dependentă bineînţeles de dată şi oră.

În momentul în care ai orientat telescopul tău

către una din aceste stele, vei constata, după

o scurtă perioadă de timp că steaua a dispărut

din câmpul vizual al ocularului. Pentru con-

tracararea acestui efect acţionezi axul flexibil

(17) de la axa orară şi telescopul tău va urmări

traseul aparent al stelei.

10. Accesorii:

La telescopul tău sunt anexate în varianta de

bază trei oculare (18)(fig. 2). Prin schimbarea

ocularelor stabileşti mărirea corespunzătoare

a telescopului tău.

144

11. Demontarea telescopului

După o observare interesantă şi de succes se

recomandă depozitarea telescopului într-un

spaţiu uscat şi bine aerisit. Nu uitaţi să puneţi

capacele de protecţie pe deschizătura frontală

a tubului şi în inelul de suport al ocularului. De

asemenea toate ocularele şi accesoriile opti-

ce se depozitează în cutiile corespunzătoare.

RECOMANDARE:

Lentila inversoare nu se pretează pentru ob-

servaţii astronomice. Foloseşte pentru aces-

tea numai oglinda zenit şi un ocular. Pentru

observări ale Pământului şi ale naturii poţi folo-

si lentila inversoare şi un ocular.

Eroare Remediere

Nu este imagine

Se îndepărtează capacul de protecţie de la

deschiderea obiectivului

Imagine neclară

Se efectuează reglarea clarităţii cu rotiţa de

reglare a focalizării

Nu este posibilă reglarea clarităţii

Se aşteaptă egalizarea de temperatură (circa.

30 de minute)

Imagine defectuoasă

Nu efectuaţi observaţii din spatele unui geam

de sticlă

Obiectul de observat prezent în căutător, însă

nu este vizibil în telescop

Reglaţi căutătorul (vezi capitolul 7)

Orientare dificilă a axelor cu ajutorul axurilor Echilibraţi telescopul

În ciuda oglinzii zenit, imaginea este

deformată

Suportul ocularului de la oglinda zenit trebu-

ie aliniat pe verticală

Remedierea defectelor:

145

1. Date tehnice

• Sistem de obiectiv cu două lentile

(acromat) din sticlă

• Montură azimutală cu pană pentru

reglarea înălţimii polare (sistem

de montare optimizat cu axuri flexibile)

• Mărire: 45x – 337,5x

• Diametrul obiectivului: 70 mm

• Distanţa focală: 900 mm

• 3 oculare: K-20 / K-12 / K-4 mm

• Oglindă zenit

• Lunetă căutătoare 6x25

• Lentilă inversoare 1,5x

• Stativ din aluminiu reglabil pe înălţime

2. Obiecte posibile pentru observări:

În cele ce urmează am căutat câteva corpuri

celeste şi nebuloase foarte interesante des-

pre care îţi oferim şi explicaţii. Pe ilustraţiile

anexate la finalul instrucţiunilor poţi vedea cum

vei observa obiectele cu ajutorul telescopului

tău şi a ocularelor furnizate, în condiţii de bună

vizibilitate.

Luna

Luna este singurul satelit natural al Pământu-

lui. (fig. 19)

Diametru: 3.476 km

Distanţă: circa 384.400 km

Luna este cunoscută din timpuri preistorice.

După Soare, Luna este al doilea obiect ca

intensitate luminoasă de pe cer. Deoarece

Luna înconjoară o dată pe lună Pământul, un-

ghiul dintre Pământ, Lună şi Soare se schimbă

permanent, iar aceasta se observă la ciclurile

fazelor Lunii. Perioada între două faze conse-

cutive de Lună Nouă este de circa 29,5 zile

(709 ore).

Nebuloasa Orion (M42)

M42 în constelaţia Orion (figura 20)

Distanţă: 1.344 ani lumină de la Pământ

Cu o distanţă de circa 1,344 ani lumină, nebu-

loasa Orion (Messier 42, pe scurt M42) este

cea mai strălucitoare nebuloasă difuză de pe

cer - vizibilă cu ochiul liber şi este un obiectiv

valoros pentru telescoapele de toate mărimi-

le, de la cel mai mic binoclu, până la cele mai

mari observatoare terestre şi chiar până la te-

lescopul spaţial Hubble.

Este vorba despre partea principală a unui nor

mai mare compus din hidrogen gazos şi praf

care se întinde cu mai bine de 10 grade pes-

te jumătatea constelaţiei Orion. Dimensiunea

acestui nor puternic este de mai multe sute de

ani lumină.

Nebuloasa inelară Lyra(M57)

M57 în constelaţia Lyra (fig. 21)

Distanţă: 2.412 ani lumină de la Pământ

Renumita nebuloasă inelară Lyra M57 din

constelaţia Lyra este considerată ca prototip

al unei nebuloase planetare; aparţine splen-

dorilor cerului de vară din emisfera nordică.

Noi cercetări au arătat că după toate proba-

bilităţile este vorba despre un inel format din

materie puternic luminoasă (vizibilă doar cu te-

lescoape mai mari) şi nu de o structură gazoa-

să în formă sferică sau elipsoidală. Dacă se

priveşte inelul nebulos din lateral, se aseamă-

nă cu nebuloasa Dumbbell (M27) Observăm

acest obiect exact pe axa polară a nebuloasei.

146

Nebuloasa Dumbbell în constelaţia Vul-

pea (M27)

M57 în constelaţia Vulpea (fig. 22)

Distanţă: 1.360 de ani lumină

Nebuloasa Dumbbell (M27) din constelaţia

Vulpea este prima nebuloasă planetară des-

coperită. Pe 12 iulie 1764 Charles Messier a

descoperit această fascinantă clasă nouă de

obiecte. Noi vedem acest obiect aproape de

planul său ecuatorial. Dacă nebuloasa Dumb-

bell ar fi observată de la unul din poli probabil

ar avea forma unui inel şi ar fi similară cu ima-

ginea cunoscută nouă a nebuloasei inelare

M57. Din cauza luminozităţii sale acest obiect

este vizibil chiar în condiţii climatice vitrege.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Luna

Nebuloasa Orion

(M42)

Nebuloasa inelară

Lyra(M57)

Nebuloasa Dumb-

bell în constelaţia

Vulpea(M27)

147

148

ОПАСНОСТ за Вашето дете!

Никога не използвайте това устрой-

ство за да гледате директно към

слънцето или по посока на слънцето. Съ-

ществува ОПАСНОСТ ОТ ОСЛЕПЯВАНЕ!

Деца могат да използват устройството

само под надзор от възрастен. Дръжте

опаковъчния материал (найлонови плико-

ве, гумени ленти и др.) на недостъпно за

деца място! Има ОПАСНОСТ ОТ ЗАДУША-

ВАНЕ!

ОПАСНОСТ ОТ ПОЖАР!

Не оставяйте устройството и най-вече ле-

щите, изложени на пряка слънчева светли-

на. Концентрацията на светлината може да

причини пожар.

ОПАСНОСТ от имуществена

повреда!

Не разглобявайте устройството. В случай,

че възникне някакъв дефект, моля свър-

жете се с нашия търговски представител.

Той ще се свърже със сервизния ни център

и ще изпрати устройството за поправка, ако

е необходимо.

Не излагайте устройството на температура

над 60°C.

ЗАБЕЛЕЖКИ за почистването

Почиствайте лещите (визьори и/

или лещи) с мека кърпа, която не

оставя влакна или мъх (например

микрофибър). Не натискайте силно с кър-

пата за да не надраскате лещите.

За да отстраните по-упоритите замърся-

вания, навлажнете почистващата кърпа с

разтвор за почистване на очила и търкайте

нежно лещите с нея.

Предпазвайте устройството от прах и вла-

га! След употреба – особено в условия на

висока влажност – оставете устройството

да се аклиматизира за известно време, за

да може остатъчната влага да се изпари.

Отстранете покривалото за прах и прибе-

рете уреда в чантата от комплекта.

Защита на личното пространство!

Биноклите са предназначени само

за лично ползване. Моля уважа-

вайте правото на уединение на

други хора – не използвайте биноклите за

да гледате в чужди апартаменти напри-

мер.

ИЗХВЪРЛЯНЕ

Изхвърляйте разделно опаковъчните

материали според вида им (хартия,

картон и др.). Свържете се с местната

служба за разделно сметосъбиране или

инстанцията за опазване на околната сре-

да за информация относно правилното из-

хвърляне.

149

Това са частите на телескопа

(Изобр. 1–3)

1 Тубус на телескопа

2 Търсач

3 Винтове за регулиране на търсача

4 Отвор на тубуса

5 Обектив

6 Окулярен възел

7 Винт за настройка на фокуса

8 Държачи на тубуса

9 Глава на статива (с настройка на

полярната височина и монтировка)

10 Отделение за принадлежности

11 Скоби за прикрепване (към статива)

12 Скоби (на стойката) за отделението

за принадлежности

13 Триног

14 Гъвкав лост (дълъг)

15 Гъвкав лост (къс)

16 Разширител на тринога

17 Настройка на градуса на разширението

18 3 Окуляра ( 31,7 мм съотв. 11/4”):

f = 20 мм, f = 12 мм, f = 4 мм

19 Зенитно огледало

20 Рефрактор 1,5x

ЕТАП I – Сглобяване

2. Обща информация за сглобяването, избор

на място

Преди да започнеш със сглобяването тряб-

ва да избереш подходящо място за твоя

телескоп.

Ще ти бъде полезно да избереш място, от

което ще имаш добра видимост към небе-

то, стабилна основа и достатъчно простран-

ство.

Важно: Затегни добре всички винтове на

ръка за да предотвратиш превъртането им.

3. Статив

Вземи трикракия статив и го постави хори-

зонтално с краката надолу. Сега хвани два

от краката (13) и ги разтвори внимателно на

максимално разстояние един от друг. По

този начин цялата тежест на статива пада

върху единия крак. Накрая постави статива

изправен.

Части на държачите на окуляра (Изобр. 8)

21 Затягащ винт

21a Предпазно капаче

Части на зенитното огледало (Изобр. 9)

22 Затягащ винт

Части на търсача (Изобр. 10)

23 Предна система от лещи (Обектив)

23a Контрашайба на обектива

24 Държач на търсача

Части на тубуса (Изобр. 12)

25 Предпазно капаче

Ос с гъвкав лост (Изобр. 13)

26,27 Затягащ винт на гъвкавия лост

Полярна ос (Изобр. 14)

28 Затягащ винт на полярната ос

29 Плъзгач за настройка на

географската ширина

30 Движеща се платформа

Части на монтировката (Изобр. 15)

26 Гъвкав лост (за проследяване

по часовата ос)

27 Гъвкав лост (за деклинационната ос)

31 Вертикални клеми

31a Деклинационна ос

32 Адаптор тип „лястовича опашка“

33 Хоризонтални клеми

150

Освободи трите затягащи скоби (11) (Изобр.

1 + 4) на краката на статива, разтегли всеки

крак до желаната дължина (виж изобр. 4),

затегни отново скобите и сложи статива на

равна основа.

СЪВЕТ:

В отделението за принадлежности има ма-

лък нивелир, който може да ти помогне при

хоризонталното позициониране на твоя ста-

тив.

4. Монтиране на отделението

за принадлежности

Отделението за принадлежности (10) (Изо-

бр. 1 + 3) се поставя с плоската страна на-

долу по средата на разширителя на тринога

(16) (Изобр. 1) и се монтира като се върти

по посока на часовниковата стрелка (Изо-

бр. 5).

Трите края на платформата на отделението

трябва да съвпадат със скобите (12) (Изобр.

1 + 3) на средните оси и да влизат в тях. За

целта може разширителят на тринога леко

да се натисне надолу.

5. Тубус

За монтажа на тубуса (1) (Изобр. 1) разхла-

би затягащия винт на скобата на тубуса (8)

(Изобр. 6) и отвори скобата.

Постави тубуса в средата на държача и

затвори отново скобата. Затегни винта на

ръка.

Сега постави тубуса, заедно с държача в

указаната посока (N-означение на главата

на статива, стрелка- север и изображение

на телескопа на монтировката) на монти-

ровката. Сега закрепи държача на тубуса

със затягащия винт на адаптора тип „лясто-

вича опашка“ към главата на монтировката

(Изобр. 7).

6. Поставяне на окуляра

Твоят телескоп идва в комплект с три оку-

ляра (18) (Изобр. 2) и едно зенитно огледа-

ло (19) (Изобр. 2). С окулярите определяш

желаното увеличение на твоя телескоп.

Преди да поставиш окулярите и зенитното

огледало трябва да отстраниш предпазното

капаче(21a) от окулярния възел (6) (Изобр.

1). Разхлаби затягащите винтове (21) на

окулярния възел и вкарай първо зенитното

огледало. След това отново затегни винто-

вете (21).

151

На държача на търсача се намират винто-

вете за регулиране на търсача (3) (Изобр.

1):два затягащи винта (черни) и една пру-

жинна контрашайба (сребриста). Затяга-

щите винтове (черни) трябва да се затегнат

равномерно дотолкова, че да се усеща

съпротивление; така търсачът е закре-

пен.Преди да започнеш с наблюдението е

задължително да нагласиш търсача – за

целта търсачът и главният телескоп трябва

да са прецизно насочени в една и съща по-

зиция. За насочването им трябва да напра-

виш следното:

Вземи окуляра от 20 мм, постави го в зе-

нитното огледало и насочи главния телескоп

въм лесен за намиране, еднозначно дефи-

ниран земен обект (Изобр. 11, например

купол на църква, покривен връх на къща).

Разстоянието трябва да бъде поне 200-

300 м. Нагласи телескопа така, че обектът

да попадне точно в средата на зрителното

поле на окуляра.

Изображението е изправено, но странично

огледално обърнато. В търсача обаче е из-

правено и странично вярно.

Сега започни да въртиш (надясно/наляво)

един от двата затягащи винта на търсача

като едновременно гледаш през него. Пра-

ви това докато кръстът на търсача достигне

точната позиция, която да съвпада с пози-

цията на окуляра на главния телескоп.

Настройка на фокуса на търсача:

Завърти предната система от лещи (23) до

две завъртания наляво. Сега можеш да на-

строиш отделно контрашайбата (23а).

След това по същия начин с отвинтване

и завинтване на затягащите винтове (22)

закрепваш окуляра от 20 мм в зенитното

огледало.

Обърни внимание на това, мястото за гле-

дане на окуляра да бъде вертикално наго-

ре. Това улеснява гледането. В противен

случай разхлаби винта (21) на окулярния

възел и завърти зенитното огледало в тази

позиция.

7. Търсач-монтаж и насочване

Бутни палеца на държача на търсача (24)

докрай в основата му на тубуса на телеско-

па (Изобр. 10). Държачът на търсача влиза

и се закрепва. Внимавай при поставянето

обективът на търсача да е в посока, сочеща

предния отвор на тубуса.

152

ЕТАП II – Използване на телескопа

1. Управление – монтировка

Твоят телескоп разполага с монтировка, ко-

ято позволява два начина на наблюдение.

A: Азимутално = идеално за земно наблю-

дение (терестриално наблюдение)B: Еква-

ториално = идеално за небесно наблюде-

ние (астронаблюдение)

Към A:

При азимуталната постановка телескопът

се движи вертикално и хоризонтално.

9. Гъвкави лостове

За да се улесни прецизната настройка на

оста по деклинация и ректасцензия трябва

да се закрепят гъвкавите лостове на пред-

назначените за целта държачи на двете

оси.

Дългият гъвкав лост (14) (Изобр. 1) се мон-

тира паралелно на тубуса. Закрепване-

то става с винт (16, 17) към предвидения

надрез на оста.

Късият гъвкав лост (15) (Изобр. 1) се мон-

тира странично. Закрепването става с винт

(16, 17) към предвидения надрез на оста.

Сега вече твоят телескоп е готов за работа.

Погледни през търсача и фокусирай даден

отдалечен обект. Завърти предната систе-

ма от лещи (23) в едната и в другата посока,

докато обектът се види ясно. Сега затегни

контрашайбата (23а) по посока на система-

та от лещи.

8. Предпазни капачета

За да се предпазят вътрешните части на

твоя телескоп от прах и мръсотия на отвора

на тубуса има предпазно капаче (25). Също

така предпазно капаче (21) има и на оку-

лярния възел (6) (Изобр. 1).

За наблюдение махни капачетата от отво-

рите.

153

към тъмнината. След около 20 минути мо-

жеш да започнеш с астронаблюдението.

Не провеждай наблюдения на обекти на-

вън от затворени помещения, а постави те-

лескопа с принадлежностите на подходящо

място за около 30 минути преди началото

на наблюдението за да се осигури изравня-

ване на температурата в тубуса.

Освен това трябва да внимаваш като по-

ставяш телескопа основата да е равна и

стабилна.

3. Първоначално насочване

Отхлаби винта за настройка на полярната

ос (28) и нагласи движещата се платфор-

ма (32) по скалата на географската шири-

на (29) грубо на географската ширина на

твоето местоположение (в Германия около

50°). Постави тринога с указанието за се-

вер (N) по посока север. Горната част на

движещата се платформа също сочи се-

вер. Полярната ос показва юг.

4. Настройка на географската ширина

Можеш да узнаеш географската ширина на

твоето местоположение от карта на града,

атлас или от интернет. Германия се намира

между 54° (Фленсбург) и 48° (Мюнхен) се-

верна географска ширина. Сега разхлаби

винта за настройка на полярната ос (28) и

движи платформата (32) докато цифрата,

която се намира на полярната ос при винта

съвпадне с географската ширина на твоето

местоположение (например 51°).

СЪВЕТ:

Точната географска ширина за местополо-

жението на твоите наблюдения ще наме-

риш във всеки атлас от лявата или от дяс-

ната страна на картата на страната.

Информация за това можеш да получиш

също в общината, от службата по кадастъ-

ра или в интернет: например тук:

www.heavens-above.com. Там можеш на

„Anonymous user > Select“ да избереш тво-

ята страна; данните ще бъдат показани.

5. Финално позициониране

Завърти деклинационната ос (8) включител-

но и държача на телескопа нагоре на 90°

(белите стрелки отпред на монтировката

една срещу друга). Постави правилно тубу-

са (виж картинката на телескопа и стрелка-

та сочеща север) в държача и затегни до-

бре винта. Окулярът на телескопа трябва да

сочи към земята, а обективът към полярната

звезда. Сега разхлаби винтовете на поляр-

ната ос и на деклинационната ос и нагласи

полярната звезда да се появи по средата на

Разхлаби затягащия винт за настройката на

полярната ос (28) и наклони движещата се

платформа докато застане хоризонтално

(до край). Затегни отново винта.

Освободи вертикалните клеми (31) и поста-

ви тубуса в хоризонтално положение. Затег-

ни отново клемите.

Телескопът сега може като се въртят два-

та подвижни лоста (14, 15) (Изобр. 1) да се

движи хоризонтално и вертикално.

Към B: виж раздел (3–11).

2. Позициониране (през нощта)

Тъмното място е много важно за много на-

блюдения, тъй като смущаващи светлини

(лампи, улично осветление) могат значител-

но да намалят детайлната яснота на карти-

ната, получена от телескопа.

Когато нощем излизаш навън от осветено

място очите ти трябва първо да привикнат

154

В случая с помощта на гъвкавите лостове

ще можеш да насочиш телескопа с по-го-

ляма точност спрямо звездата както и да

предприемеш настройка на фокуса (7) (Из-

обр. 1) за по-голяма яснота на картината.

Освен това сега можеш чрез смяна на оку-

ляра (с такъв с по-малко фокусно разсто-

яние) да постигнеш по-голямо увеличение.

Моля обърни внимание на това, че увеличе-

нието на звездите е нищожно за човешкото

око.

СЪВЕТ:

Окулярите са обърнати към окото системи

от лещи. С окуляра се възприема картина-

та, която възниква във фокуса на обекти-

ва, т.е. става видима и се увеличава още

веднъж. Необходими са окуляри с различ-

ни фокусни разстояния за да се получат

различни увеличения. Започвай всяко на-

зрителното поле на окуляра. След това

затегни отново винтовете. От тук нататък

стативът не трябва да бъде местен или до-

пълнително регулиран, защото ще се изгуби

настройката. Сега телескопът е настроен

правилно. Тази процедура е необходима за

правилното проследяването на небесните

тела.

6. Позиция за проследяване и наблюде-

ние

Разхлаби вертикалните скоби (8) и наведи

тубуса на 90° надолу.

Разхлаби хоризонталните скоби (33) и за-

върти телескопа на 180° надясно съотв.

наляво, докато лещата на обектива сочи

посока към небето.

Затегни всички скоби за да може да се из-

вършва движението посредством гъвка-

вия лост.

Ръчното задвижване на часовата ос (рек-

тасцензионна ос, R.A.-ос) посредством

гъвкавия лост (26) компенсира движението

на земята, така че позиционираният обект

да остава постоянно в зрителното поле на

окуляра.

Ако искаш да се насочиш към друг обект,

отхлаби скобите, нагласи тубуса в желана-

та посока и затегни отново скобите. Фината

настройка се постига отново с гъвкавите

лостове (14, 15) (Изобр. 1).

7. Търсач

Сега твоят телескоп е получил основните

насока и настройки.

За да постигнеш удобна позиция за наблю-

дение разхлаби внимателно винта на дър-

жача на тубуса (8) (Изобр. 1), за да можеш

да въртиш самия тубус. Нагласи окуляра и

търсача в позиция, от която да ти е удобно

да наблюдаваш.

Фината настройка става с помощта на тър-

сача (2). Погледни през търсача и се опи-

тай например да нагласиш полярната звез-

да (Изобр. 16) в средата на кръста(Изобр.

17). За прецизна настройка ще са от помощ

лостовете на часовата ос (26) и на деклина-

ционната ос (27).

8. Наблюдение

След като си настроил полярната звезда в

търсача, ще можеш като погледнеш през

окуляра да я разпознаеш и през телескопа.

155

блюдение с окуляр с възможно най-малко

увеличение(= голямо фокусно разстояние,

например 20 мм).

9. Търсене на звезди

В началото ориентирането в звездното небе

сигурно ще ти се струва трудно, защото

звездите и съзвездията са постоянно в дви-

жение и променят своята позиция на небето

според сезона, датата и часа.

Единственото изключение е полярната

звезда. През нея преминава (доста точно)

мисленото продължение на полярната ос

на земята. Така нареченият небесен

Зенитното огледало (19) (Изобр. 2) причина-

ва огледално обърнат образ и се използва

само за небесни наблюдения.

За да да получиш правилен образ трябва

да използваш намиращия се в комплекта

рефрактор.

Разхлаби винта (21) и отстрани зенитното

огледало от държача на окуляра (6) (Изобр.

1). Сега постави рефрактора (20) (Изобр. 2)

точно в плъзгача на окуляра и отново затег-

ни винта. Сега постави окуляра (например f

= 20 мм) в отвора на рефрактора и затегни

винта там.

Фокусното разстояние на

телескопа

фокусното разстояние

на окуляра

увеличението

Можем да сметнем

900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Указание:

северен полюс служи за изходна точка на

всички звездни карти.

На изображението (Изобр. 18) можеш да

видиш някои познати съзвездия и звезди,

които се виждат през цялата година. Под-

редбата на съзвездията обаче зависи от

датата и часа.

Ако насочиш телескопа си към някоя от тези

звезди след известно време ще установиш,

че тя е изчезнала от зрителното поле на

окуляра. За да неутрализираш този ефект

трябва да задействаш гъвкавия лост (17)

на часовата ос и твоят телескоп ще следва

движението на тази звезда.

10. Принадлежности

Към твоя телескоп има три окуляра (18) (Из-

обр. 2). Със смяната на окулярите опреде-

ляш увеличението на телескопа.

156

11. Демонтиране на телескопа

След едно надяваме се интересно и успеш-

но наблюдение препоръчваме телескопът

да се съхранява в сухо и проветриво по-

мещение. Не забравяй да сложиш пред-

пазните капачета на отвора на тубуса и на

окулярния възел. Също така трябва всички

окуляри и оптически принадлежности да се

приберат в кутиите за съхранение.

СЪВЕТ:

Рефракторът не е подходящ за астроно-

мическо наблюдение. Използвай само зе-

нитното огледало и един окуляр. За земни

и природни наблюдения можеш да използ-

ваш рефрактора с един окуляр.

Дефекти Помощ

няма образ

махнете предпазния капак от отвора на

обектива

неясен образ

опитайте настройка на фокуса с винта за

настройка

невъзможност да се фокусира

изчакайте изравняване на температурата

(около 30 минути)

лоша картина никога не гледайте през стъкло

наблюдаваният обект се вижда в търсача,

но не и в телескопа

юстиране на търсача (виж раздел 7)

затруднено движение на осите с лостовете балансиране на телескопа

„крив“ образ въпреки наличието на зенитно

огледало

накрайникът на окуляра в зенитното

огледало трябва да бъде във вертикално

положение

Отстраняване на дефекти:

157

1. Технически параметри:

• Система на обектива от две лещи

(Ахромат) от стъклен материал

• Азимутална монтировка с настройка на

полярната височината (подобрена

система за монтировка с въртяща се ос)

• Увеличение: 45x – 337,5x

• Диаметър на обектива: 70 мм

• Фокусно разстояние: 900 мм

• 3 окуляра: K-20 / K-12 / K-4 мм

• Зенитно огледало

• 6x25 Търсач

• 1,5x Рефрактор

• Алуминиев статив с настройка на

височината

2. Възможни обекти за наблюдение:

В допълнение сме подбрали и разяснили за

теб няколко много интересни небесни тела и

съзвездия. Към прилежащите изображения

в края на указанията за ползване можеш да

видиш как ще се виждат обектите през твоя

телескоп с различните окуляри при добри

условия за наблюдение.

Луната

Луната е единственият естествен сателит на

Земята. (Изобр. 19)

Диаметър: 3.476 км

Разстояние: около 384.400 км

Луната е позната от праисторически време-

на.

Тя е вторият по яркост обект на небето след

слънцето. Тъй като Луната прави една пъл-

на обиколка около Земята за един месец,

ъгълът между Земята, Луната и Слънцето

се променя постоянно; това се вижда от

циклите на лунните фази. Времето между

две последователни фази на новолуние е

29,5 дни (709 часа).

Мъглявината Орион (M 42)

M 42 в съзвездието Орион (Изобр. 20)

Разстояние: 1.344 светлинни години от зе-

мята

Със своето разстоянието от земята от

1.344 светлинни години мъглявината Ори-

он (Messier 42, накратко M 42) е най-ярката

дифузна мъглявина на небето – видима с

просто око и обект, който си заслужава да

се види с телескопи с всякакви размери, от

най-малкия бинокъл до най-големите зем-

ни обсерватории и космическия телескоп

Хъбъл. Става въпрос за по-голямата част

от доста обширен облак от водороден газ

и прах, който се простира с над 10 граду-

са пред половината от съзвездието Орион.

Разпростирането на този гигантски облак

обхваща няколко стотици светлинни годи-

ни.

Мъглявината Ring в съзвездието Лира (M 57)

M 57 в съзвездието Лира (Изобр. 21)

Разстояние: 2.412 светлинни години от зе-

мята

Известната мъглявина Ring M 57 в съзвез-

дието Лира често се възприема като про-

тотип на планетарна мъглявина; тя е част

от красотите на лятното небе в северното

полукълбо. Най-новите изследвания показ-

ват, че по всяка вероятност става въпрос

за пръстен (Torus) от ярко светеща мате-

рия , която обгръща централната звезда

(видима само с големи телескопи), а не за

кръгла или елипсовидна структура

158

от газ. Ако човек погледне мъглявината

Ring отстрани би му заприличала на мъгля-

вината Гира (M 27). При този обект вижда-

ме точно полюса на мъглявината.

Мъглявина Гира в Vulpecula (M 27)

M 27 в съзвездие Vulpecula (Изобр. 22)

Разстояние: 1.360 светлинни години

Мъглявината Гира (M 27) във Vulpecula е

първата открита планетарна мъглявина.

На 12.Юли 1764 Чарлс Месиер открива този

нов и вълнуващ клас обекти. Ние можем да

наблюдаваме този обект почти точно от ек-

ваториалната му равнина. Ако можеше да

видим мъглавината Гира от полюса й, веро-

ятно щеше да има формата на пръстен и да

прилича на мъглявината Ring М 57. Поради

своята яркост този обект е видим дори при

по-лоши метеорологични условия.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Луната

Мъглявината Орион

(M 42)

Мъглявината Ring

в Лира (M 57)

Мъглявината Гира

в Vulpecula (M 27)

159

160

ОПАСНОСТЬ травмирования!

Ни в коем случае не смотрите через

это устройство прямо на солнце или

в направлении солнца. Опасность ПОТЕРИ

ЗРЕНИЯ!

Дети могут пользоваться устройством

только под присмотром взрослых. Храните

упаковку (пластиковые пакеты, резиновые

ленты и пр.) в недоступном для детей

месте. Существует опасность УДУШЕНИЯ!

ОПАСНОСТЬ ПОЖАРА!

Не оставляйте устройство – в

особенности линзы – под прямыми

солнечными лучами! Из-за фокусировки

солнечных лучей может возникнуть пожар!

ОПАСНОСТЬ

повреждения материала!

Никогда не разбирайте устройство.

При возникновении неисправностей

обратитесь к дилеру. Он свяжется с нашим

сервисным центром и при необходимости

отправит устройство в ремонт.

Не подвергайте устройство воздействию

температур выше 60 °С.

УКАЗАНИЯ по чистке

Линзы (окуляры и объектив)

следует очищать только мягкой

нетканой салфеткой (например,

микрофиброй). Не давите слишком сильно

– можно поцарапать линзу.

Для удаления более сильных загрязнений

смочите чистящую салфетку в жидкости

для чистки очков и протрите линзы с

небольшим усилием.

Защищайте устройство от пыли и влаги!

После использования – в особенности при

высокой влажности воздуха – подержите

устройство некоторое время при комнатной

температуре, чтобы дать испариться

остаточной влаге. Наденьте пылезащитные

колпачки и поместите устройство в сумку,

входящую в комплект поставки.

ЗАЩИТА сферы личной жизни!

Бинокли предназначены для

личного использования.

Соблюдайте права на личную

жизнь окружающих вас людей – не

используйте это устройство, например, для

заглядывания в окна жилых помещений!

УТИЛИЗАЦИЯ

Утилизируйте упаковку как предписано

законом. При необходимости

проконсультируйтесь с местными

властями.

161

Это компоненты телескопа

(рис. 1–3)

1 Труба телескопа

2 Искатель

3 Юстировочные винты для искателя

4 Отверстие трубы телескопа

5 Объектив

6 Стопорное кольцо объектива

7 Колесико регулирования резкости

8 Стопорное кольцо трубы телескопа

9 Головка штатива (с балансиром для

регулирования высоты полюсов

и монтажным устройством)

10 Лоток для принадлежностей

11 Фиксаторные зажимы (на штативе)

12 Опорная скоба (на средней стойке)

для хранения

13 Ножки штатива

14 Гибкий вал (длинный)

15 Гибкий вал (короткий)

16 Распорка для штатива

17 Планка для установки градуса широты

18 3 окуляра (Ø 31,7 мм или 11/4”):

f = 20 мм, f = 12 мм, f = 4 мм

19 Зенитное зеркало

20 Оборачивающая линза 1,5x

ЭТАП I — монтаж

2. Общая информация о монтаже, место

установки

Прежде чем приступать к монтажу, вы-

берите подходящее место для установки

телескопа. Устанавливайте телескоп в та-

ком месте, из которого хорошо видно небо,

имеется устойчивое основание и достаточ-

но свободного пространства.

Важно: затягивайте все винты только от

руки, не допуская их перетягивания.

3. Штатив

Возьмите штатив-треногу и установите его

вертикально ножками вниз. Теперь возьми-

тесь за две ножки штатива (13) и осторожно

раздвигайте их до полностью раскрытого

положения. Весь вес штатива при этом рас-

полагается на одной ножке. Затем устано-

вите штатив прямо.

Компоненты на стопорном кольце

объектива (рис. 8)

21 Стопорный винт

21a Защитная крышка

Компоненты на зенитном зеркале (рис. 9)

22 Стопорный винт

Компоненты на искателе (рис. 10)

23 Передняя оправа линзы (объектив)

23a Контрящее кольцо объектива

24 Держатель искателя

Компоненты на трубе телескопа (рис. 12)

25 Защитная крышка

Ось с гибким валом (рис. 13)

26, 27 Стопорный винт гибкого вала

Балансир для регулирования высоты

полюсов (рис. 14)

28 Стопорный винт механизма

регулирования высоты полюсов

29 Планка для установки

градуса широты

30 Панорамная пластина

Компоненты монтажного

устройства (рис. 15)

26 Гибкий вал (для часовой оси,

для ведения телескопа)

27 Гибкий вал (для оси склонения)

31 Вертикальный зажим

31a Ось склонения

32 Адаптер «ласточкин хвост»

33 Горизонтальный зажим

162

Ослабьте три фиксаторных зажима (11) (рис.

1 + 4) на ножках штатива, вытяните каждую

ножку штатива по отдельности на нужную

длину (см. рис. 4), закройте фиксаторные

зажимы и установите штатив на твердую

ровную поверхность.

РЕКОМЕНДАЦИЯ:

Для выравнивания штатива по горизонтали

используйте ватерпас, установив его на ло-

ток для принадлежностей штатива.

4. Монтаж лотка для принадлежностей

Лоток для принадлежностей (10) (рис. 1 + 3)

устанавливается ровной стороной вниз по

центру на распорку для штатива (16) (рис.

1) и фиксируется путем поворота на 60° по

часовой стрелке (рис. 5).

Три выступа лотка для принадлежностей

должны совместиться с опорными скобами

(12) (рис. 1 + 3) средней стойки и зафик-

сироваться. При необходимости для этого

следует слегка надавить на распорку для

штатива вниз.

5. Труба

Для монтажа трубы телескопа (1) (рис. 1)

открутите стопорный винт кожуха трубы (8)

(рис. 6) и откройте кожух.

Уложите трубу по центру в держатель и

снова закройте кожух. Затяните от руки

стопорный винт на держателе.

Теперь установите трубу, включая держа-

тель трубы с отверстием объектива, в про-

маркированном направлении (маркировка

N на головке штатива, указывающая на

север стрелка и изображение телескопа

на монтажном устройстве) на монтажное

устройство. Закрепите держатель трубы

телескопа с помощью стопорного винта

адаптера «ласточкин хвост» на монтажной

головке (рис. 7).

6. Установка окуляра

В стандартную комплектацию телескопа

входят три окуляра (18) (рис. 2) и зенитное

зеркало (19) (рис. 2). С помощью окуляров

задается необходимое увеличение теле-

скопа.

Перед установкой окуляров и зенитного зер-

кала необходимо удалить защитную крыш-

ку (21a) из стопорного кольца объектива

(6) (рис. 1). Ослабьте стопорные винты (21)

на стопорном кольце объектива и сначала

вставьте внутрь зенитное зеркало. После

этого снова затяните стопорный винт (21).

163

На держателе искателя находятся юсти-

ровочные винты искателя (3) (рис. 1): два

стопорных винта (черного цвета) и подпру-

жиненный контрящий винт (серебристого

цвета). Стопорные винты (черного цвета)

следует равномерно вкручивать до тех пор,

пока не почувствуется сопротивление; по-

сле этого искатель телескопа зафиксиро-

ван.

Прежде чем приступать к наблюдениям,

необходимо выполнить юстировку искателя

телескопа — при этом искатель телескопа

и основная труба телескопа должны быть

направлены в одну точку. Порядок выпол-

нения регулировки

Возьмите 20-миллиметровый окуляр, уста-

новите его в зенитное зеркало и направь-

те основную трубу телескопа на наземный

объект, который легко идентифицируется и

который можно легко найти (рис. 11, напр.,

шпиль колокольни, фронтон крыши жилого

дома). Удаление должно составлять не ме-

нее 200 – 300 м. Поместите объект точно по

центру поля зрения окуляра.

Отображение изображения вертикальное,

но зеркально-перевернутое. В искателе

отображение изображения, напротив, вер-

тикальное и незеркальное.

Теперь вращайте (вправо/влево) один из

двух стопорных винтов искателя телескопа

и при этом постоянно смотрите в искатель.

Продолжайте выполнять эту процедуру до

тех пор, пока перекрестие искателя не ока-

жется точно в положении, которое соответ-

ствует изображению через окуляр основной

трубы телескопа.

Настройка резкости искателя телескопа

Поверните переднюю оправу линзы (23) на

один – два оборота влево. Теперь можно

изменять положение отдельного контряще-

го кольца (23a).

Затем таким же образом путем отвинчи-

вания и затягивания стопорных винтов (22)

закрепите 20-миллиметровый окуляр в зе-

нитном зеркале.

Следите за тем, чтобы отверстие окуляра

смотрело вертикально вверх. Это обе-

спечивает более удобный доступ к окуля-

ру. Либо открутите стопорный винт (21) на

стопорном кольце объектива и поверните

зенитное зеркало в данное положение.

7. Монтаж и регулирование искателя

Задвиньте ножку держателя искателя (24)

полностью в основание держателя искате-

ля на трубе телескопа (рис. 10). Держатель

искателя приводится в фиксированное по-

ложение. Следите за тем, чтобы объектив

искателя был направлен в сторону перед-

него отверстия трубы.

164

ЭТАП II — использование телескопа

1. Обращение — монтажное устройство

Телескоп оснащен монтажным устрой-

ством, которое позволяет вести наблюде-

ние двумя способами.

A: азимутальный = идеально подходит

для наблюдения за Землей (наблюдение

земных объектов)

B: параллактический = iидеально подхо-

дит для наблюдение небесных объектов

(астрологическое наблюдение)

при азимутальной установке телескоп пе-

ремещается в горизонтальном и

9. Гибкие валы

Для обеспечения прецизионной настройки

оси склонения и оси прямых восхождений

гибкие валы устанавливаются на предусмо-

тренные для этого держатели обеих осей.

Длинный гибкий вал (14) (рис. 1) устанав-

ливается параллельно трубе телескопа.

Крепление осуществляется с помощью сто-

порного винта (16, 17) в предусмотренном

углублении на оси.

Короткий гибкий вал (15) (рис. 1) устанавли-

вается сбоку. Крепление осуществляется с

помощью стопорного винта (16, 17) в пред-

усмотренном углублении на оси. Теперь

телескоп готов к использованию.

Посмотрите через искатель и выполните фо-

кусировку на удаленном объекте. Вращай-

те переднюю оправу линзы (23) в одном из

направлений до тех пор, пока объект не бу-

дет отображаться с достаточной резкостью.

Теперь затяните контрящее кольцо (23a) в

направлении оправы линзы.

8. Защитные крышки

Для защиты внутренних компонентов теле-

скопа от попадания пыли и грязи отверстие

трубы закрывается защитной крышкой (25).

Защитная крышка (21) также устанавли-

вается на стопорное кольцо объектива (6)

(рис. 1).

Перед началом наблюдения снимите крыш-

ки с отверстий.

165

Если выйти ночью из освещенного поме-

щения на улицу, вашим глазам сначала не-

обходимо привыкнуть к темноте. Примерно

через 20 минут после этого можно присту-

пать к астрологическому наблюдению.

Не осуществляйте наблюдение из закрытых

помещений и устанавливайте телескоп с

принадлежностями примерно за 30 минут

перед началом на его место установки, что-

бы обеспечить выравнивание температуры

в трубе. Кроме того, телескоп должен рас-

полагаться на ровной и устойчивой поверх-

ности.

3. Начальная установка

Открутите стопорный винт механизма регу-

лирования высоты полюсов (28) и выполни-

те грубую установку панорамной пластины

(32) по шкале планки для установки граду-

са широты (29) на градус широты вашего

местоположения (в Германии около 50°).

Установите штатив-треногу маркировкой

севера (N) в направлении на север. Верх-

няя сторона панорамной пластины также

должна быть направлена на север. Планка

для установки градуса широты должна ука-

зывать на юг.

4. Настройка географической широты

Определите градус широты вашего места

наблюдения по карте автомобильных до-

рог, атласу или узнайте его в сети Интернет.

Германия располагается между 54° (Флен-

сбург) 48° (Мюнхен) северной географиче-

ской широты.

Теперь открутите стопорный винт механиз-

ма регулирования высоты полюсов (28) и

наклоняйте панорамную пластину (32) до

тех пор, пока число, которое находится на

планке для установки градуса широты (29)

возле зажима, не будет соответствовать

градусу широты вашего места установки

(напр., 51°).

РЕКОМЕНДАЦИЯ:

Точный градус широты вашего места на-

блюдения указывается в атласе на правом

или левом поле географической карты.

Кроме того, эту информацию можно полу-

чить в администрации вашего населенного

пункта, в землемерном управлении или

через сеть Интернет. Здесь, например по

адресу

www.heavens-above.com. Здесь по пути

«Anonymous user > Select» (Анонимный

пользователь > Выбрать) выберите вашу

страну; затем будут отображены данные.

вертикальном направлениях. Открутите

стопорный винт механизма регулирования

высоты полюсов (28) и опускайте пано-

рамную пластину (30) до тех пор, пока она

неокажется в горизонтальном положении

(т.е., до упора). Снова затяните стопорный

винт механизма регулирования высоты по-

люсов.

Открутите вертикальный зажим (31) и уста-

новите трубу в горизонтальное положение.

Снова затяните зажим.Телескоп может

перемещаться по горизонтали и вертикали

только путем вращения обоих гибких валов

(14, 15) (рис. 1).

B: Kсм. главу (3–11).

2. Установка (в ночное время))

Расположение с низкой освещенностью

является очень важным условием, так как

мешающие источники света (лампы, фо-

нари) могут значительно снижать резкость

деталей изображения телескопа

166

8. Наблюдение

Если после установки искателя на Поляр-

ную звезду посмотреть через окуляр, в

телескопе можно разглядеть Полярную

звезду.

При необходимости можно с помощью гиб-

ких валов выполнить боле точную установ-

ку телескопа на звезду, а также выполнить

настройку резкости изображения с помо-

щью колесика регулирования резкости (7)

(рис. 1).

Кроме того, теперь можно путем замены

окуляров (с меньшим фокусным расстоя-

нием) установить большее значение при-

ближения. Помните о том, что приближение

звезд практически невозможно заметить.

РЕКОМЕНДАЦИЯ:

Окуляры представляют собой располо-

женные на стороне глаза системы линз. С

помощью окуляра воспринимается образу-

5. Конечная установка

Поверните ось склонения (8), включая

монтажное устройство телескопа на 90°

вверх (белые маркировки в форме стрелок

спереди на монтажном устройстве распо-

лагаются друг напротив друга). Правильно

установите трубу телескопа (см. изображе-

ние телескопа и указывающую на север

стрелку) в держатель и затяните стопорный

винт. Теперь окулярная трубка телескопа

смотрит в направлении пола, а объектив

— в направлении Полярной звезды. Откру-

тите последовательно зажим планки для

установки градуса широты и ось склонения

и разместите Полярную звезду по центру

поля зрения окуляра. Затем снова затяните

зажим. Теперь штатив-тренога больше не

должен перемещаться или переставлять-

ся, так как это приведет к сбою установки.

Телескоп теперь правильно установлен.

Эта процедура необходима для обеспече-

ния ведения телескопа вслед за небесны-

ми объектами.

6. Положение ведения и наблюдения

Открутите вертикальный зажим (8) и накло-

ните трубу телескопа на 90° вниз.

Открутите горизонтальный зажим (33) и по-

верните телескоп на 180° вправо или вле-

во, чтобы линза объектива была направ-

лена в небо. Затяните все зажимы, чтобы

обеспечить возможность ведения с помо-

щью гибкого вала.

Ручное приведение в действие часовой

оси (ось прямых восхождений, ось R.A.) с

помощью гибкого вала (26) обеспечивает

компенсацию вращения Земли, благодаря

чему зафиксированный объект постоянно

находится в поле зрения окуляра. При не-

обходимости перехода к другому объекту

открутите зажимы, переместите трубу в

нужном направлении и снова затяните за-

жимы. Точная установка (14, 15) (рис. 1).

7. Искатель

На этом выполнена грубая установка и на-

стройка телескопа.

Для получения удобной позиции наблюде-

ния осторожно открутите винт кожуха тру-

бы (8) (рис. 1), чтобы труба телескопа могла

вращаться. Установите окуляр и искатель

телескопа в положение, удобное для ве-

дения наблюдения. Точная настройка осу-

ществляется с помощью искателя телеско-

па (2). Глядя через искатель, попытайтесь

установить по центру перекрестия искателя

(рис. 17) например, Полярную звезду (рис.

16). При точной настройке используется

вал часовой оси (26), а также вал оси скло-

нения (27).

167

ющееся в фокальной точке объектива изо-

бражение, т.е., оно становится видимым и

увеличивается еще раз. Необходимы оку-

ляры с разными фокусными расстояния-

ми, чтобы обеспечить различные значения

увеличения. Всегда начинайте наблюдение

с использованием окуляра с небольшим

увеличением (= большое фокусное рас-

стояние, напр., 20 мм).

9. Поиск звезд

Сначала ориентация на звездном небе

определенно покажется вам сложной, так

как звезды и созвездия всегда находятся

в движении и в зависимости от времени

года, даты и времени их положение на

небе меняется.

10. Принадлежности

В стандартную комплектацию телескопа

входят три окуляра (18) (рис. 2). Путем за-

мены окуляров задается необходимое уве-

личение телескопа.

Зенитное зеркало (19) (рис. 2) выполняет

оборачивание изображения (в зеркальной

ориентации) и используется только для на-

блюдения небесных объектов.

Для получения незеркального и прямого

изображения необходимо использовать

входящую в комплект поставки оборачи-

вающую линзу.

Открутите стопорный винт (21) и извлеки-

те зенитное зеркало из стопорного кольца

объектива (6) (рис. 1). Теперь установите

оборачивающую линзу (20) (рис. 2) прямо

в стопорное кольцо объектива и снова за-

тяните стопорный винт от руки. Затем уста-

новите окуляр (например, f = 20 мм) в от-

верстие оборачивающей линзы и затяните

там стопорный винт.

Фокусное расстояние телескопа

Фокусное расстояние окуляра

увеличение

Расчет выполняется следующим

образом

900 mm : 20 mm = 45x

900 mm : 12 mm = 75x

900 mm : 4 mm = 225x

Указание:

Исключением является Полярная звезда.

Через нее проходит (достаточно точно) во-

ображаемое продолжение полярной оси

Земли. Так называемый северный полюс

мира образует исходную точку всех карт

звездного неба. На чертеже (рис. 18) пред-

ставлены некоторые знакомые созвездия

и звездные скопления, которые можно

наблюдать круглый год. Расположение не-

бесных светил в любом случае зависит от

даты и времени суток.

Если направить телескоп на одну из этих

звезд, вы обнаружите, что через короткое

время она уходит из поля зрения окуляра.

Для компенсации этого эффекта следует

использовать гибкий вал (17) часовой оси,

чтобы обеспечить ведение телескопа по

воображаемой траектории данной звезды.

168

11. Фокусное расстояние телескопа

После интересного и успешного наблюде-

ния рекомендуется поместить телескоп для

хранения в сухое и хорошо проветриваемое

помещение. Не забывайте надевать защит-

ные крышки на переднее отверстие трубы и

на стопорное кольцо объектива. Все окуля-

ры и принадлежности оптической системы

должны храниться в соответствующих кон-

тейнерах.

РЕКОМЕНДАЦИЯ:

Для астрономических наблюдений обора-

чивающая линза не используется. Исполь-

зуйте в этом случае только зенитное зерка-

ло и окуляр. Для наблюдения наземных и

природных объектов можно использовать

оборачивающую линзу с окуляром.

Неисправность Устранение

Нет изображения

Снимите пылезащитную крышку с отверстия

объектива

Нечеткое изображение

Выполните настройку резкости с помощью

колесика регулирования резкости

Невозможно настроить резкость

Дождитесь выравнивания температур (ок.

30 минут)

Плохое изображение

Никогда не выполняйте наблюдение через

оконное стекло

Наблюдаемый объект виден через

искатель, но не виден через телескоп

Выполните юстировку искателя

(см. главу 7)

Тяжелое ведение осей с помощью валов Выполните балансировку телескопа

Несмотря на использование зенитного

зеркала „плохое“ изображение

Опора окуляра в зенитном зеркале

должна располагаться вертикально

Устранение неисправностей:

169

1. Технические характеристики:

• Двухлинзовый объектив (ахромат)

из стекла

• Азимутальная монтировка с помощью

балансира для регулирования высоты п

олюсов (оптимизированная монтажная

система с гибкими валами)

• Увеличение: 45x – 337,5x

• Диаметр объектива: 70 мм

• Фокусное расстояние: 900 мм

• 3 окуляра: K-20 / K-12 / K-4 мм

• Зенитное зеркало

• Труба-искатель 6x25

• Оборачивающая линза 1,5x

• Регулируемый по высоте алюминиевый

штатив

2. Возможные объекты наблюдения:

Далее мы подобрали для вас и описали не-

сколько очень интересных небесных тел и

звездных скоплений. На соответствующих

иллюстрациях в конце руководства можно

видеть, как будут выглядеть объекты через

ваш телескоп с входящими в комплект оку-

лярами при хорошей видимости:

Луна

Луна является единственным естествен-

ным спутником Земли. (рис. 19)

Диаметр: 3 476 км

Удаление: ок. 384 400 км

Луна известна еще с доисторических вре-

мен. После Солнца она является вторым

по размеру объектом на небе. Так как

Луна совершает один оборот вокруг зем-

ля в течение месяца, угол между Землей,

Луной и Солнцем постоянно изменяется —

это можно видеть по циклам лунных фаз.

Время между двумя следующими друг за

другом фазами новолуния составляет око-

ло 29,5 дней (709 часов).

Туманность Ориона (M 42)

Объект M 42 в созвездии Ориона (рис. 20)

Удаление: находится на расстоянии в 1 344

световых лет от Земли

Благодаря удалению примерно в 1 344 све-

товых лет туманность Ориона (объект Мес-

сье 42, сокращенно M 42) является самой

яркой диффузной туманностью на небе. Она

видна невооруженным глазом и является

привлекательным объектом для наблюде-

ния в телескопы всех размеров — от са-

мых маленьких полевых моделей до самых

крупных наземных обсерваторий и космиче-

ского телескопа Хаббл. Речь здесь идет об

основной части большого облака из водоро-

да и пыли, которое вытянуто более чем на 10

градусов через половину созвездия Ориона.

Протяженность этого грандиозного облака

составляет многие сотни световых лет.

Кольцевая туманность в созвездии Лиры

(M 57)

Объект M 57 в созвездии Лиры (рис. 21)

Удаление: находится на расстоянии в 2 412

световых лет от Земли Знаменитая коль-

цевая туманность M 57 в созвездии Лиры

часто рассматривается в качестве прототи-

па планетарной туманности. Она является

настоящим украшением летнего неба в се-

верном полушарии. Новые исследования

показали, что, по всей вероятности, она

представляет собой кольцо (тор) из свет-

лой светящейся материи, которая окру-

жает центральную звезду (видна только в

большие телескопы), а не о шарообразной

или эллипсоидальной газовой структуре.

170

Если бы можно было наблюдать кольце-

вую туманность в боковой плоскости, со

стороны, она была бы похожа на планетар-

ную туманность Гантель (M 27). Мы видим

только полюс туманности при наблюдении

данного объекта.

Туманность Гантель в созвездии Лисич-

ки (M 27)

Объект M 27 в созвездии Лисички (рис. 22)

Удаление: 1 360 световых лет

Туманность Гантель (M 27) в созвездии Ли-

сички была первой обнаруженной плане-

тарной туманностью. 12 июля 1764 Чарльз

Мессье открыл этот новый удивительный

класс небесных объектов. Мы наблюда-

ем этот объект практически точно в его

экваториальной плоскости. Если бы у нас

была возможность наблюдать туманность

Гантель с одного из ее полюсов, возможно,

она бы имела вид кольца и была бы похожа

на Кольцевую туманность M 57. Благодаря

своей яркости данный объект виден даже

при неоптимальных погодных условиях.

f=20 mm f=12 mm f=4 mm

Луна

Туманность Ориона

(M 42)

Кольцевая

туманность в

созвездии Лиры

(M 57)

Туманность Гантель

в созвездии

Лисички (M 27)

171

Irrtümer und technische Änderungen vorbehalten. · Errors and technical changes reserved. · Sous réserve d’erreurs et de modications techniques.

Vergissingen en technische veranderingen voorbehouden. · Con riserva di errori e modiche tecniche.

Queda reservada la posibilidad de incluir modicaciones o de que el texto contenga errores. · Erros e alterações técnicas reservados.

ANL8845001MSP0712BRESSER

Meade Instruments Europe

GmbH & Co. KG

Gutenbergstr. 2

DE-46414 Rhede

Germany

www.bresser-junior.de

Bresser 88-45001 El manual del propietario

Marca: Bresser

Modelo: 88-45001

Categoría: Telescopios

Tipo: El manual del propietario

Este manual también es adecuado para

Descargar PDF

informe

en otros idiomas

français: Bresser 88-45001 Le manuel du propriétaire
italiano: Bresser 88-45001 Manuale del proprietario
português: Bresser 88-45001 Manual do proprietário
slovenčina: Bresser 88-45001 Návod na obsluhu
română: Bresser 88-45001 Manualul proprietarului

Bresser 88-45001 El manual del propietario

Este manual también es adecuado para

Bresser 88-45001 El manual del propietario

en otros idiomas

Artículos relacionados

Otros documentos